Heinz-Wilhelm Eck

Heinz-Wilhelm Eck

Kapitänleutnant
Data i miejsce urodzenia	27 marca 1916 Hamburg
Data śmierci	30 listopada 1945
Przebieg służby
Lata służby	1934–1944
Siły zbrojne	Kriegsmarine
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: • Bitwa o Atlantyk

Heinz-Wilhelm Eck (ur. 27 marca 1916 w Hamburgu, zm. 30 listopada 1945 w Hamburgu) – Kapitänleutnant, oficer Kriegsmarine, zbrodniarz wojenny. Od września 1939 roku do czerwca 1942 dowodził 6. oraz 7. Flotyllą Trałowców. W drugiej połowie 1942 roku odbył szkolenie w zakresie pływania podwodnego, kursy dowódcze oraz torpedowe. Od listopada 1942 roku do lutego 1943 roku przechodził szkolenie dowódcze na U-124. 15 czerwca 1943 roku objął samodzielne dowództwo U-852 typu IXD-2

Wzięty do brytyjskiej niewoli 3 maja 1944 roku, po wojnie wraz z dwoma swoimi oficerami oskarżony przed Brytyjskim Trybunałem Wojskowym o dokonanie zbrodni wojennej przez rozstrzelanie rozbitków z greckiego statku „Peleus”. W trakcie procesu, Eck nie zaprzeczał oskarżeniom, uzasadniał jednak swój czyn operacyjną koniecznością. Linia obrony Ecka oparta była o stawiane domniemanie, że admiralicja brytyjska nie sądziłaby w analogicznych okolicznościach tak samo brytyjskiego dowódcę okrętu podwodnego. Obrona usiłowała w tym celu powołać przykład brytyjskiego HMS „Rorqual” (N74) i incydentu z 1941 roku. Brytyjski trybunał odrzucił jednak tę linię obrony, co zdaniem Buscha & Rolla stanowiło pogwałcenie przynależnego Eckowi prawa do sprawiedliwego procesu i wyboru środków obrony według własnego uznania. Heinz-Wilhelm Eck został uznany za winnego i rozstrzelany 30 listopada 1945 roku.

Bibliografia

• Rainer Busch, Hans-Joachim Roll: German U-Boat Commanders of World War II. Annapolis: Naval Institute Press, 1 kwietnia 1999, s. 59. ISBN 1-55750-186-6.