Heinz Jost
 Heinz Jost podczas procesów norymberskich | |
 SS-Brigadeführer | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1939–1945 |
| Formacja | |
| Stanowiska | dowódca Einsatzgruppe A |
| Późniejsza praca | radca prawny |
| Odznaczenia | |
   | |
Heinz Jost (ur. 9 lipca 1904 w Holzhausen w Hesji, zm. 12 listopada 1964 w Bensheim w Hesji) – zbrodniarz wojenny, wysoki oficer SS i policji (ostatni znany stopień: SS-Brigadeführer i generał-major policji).
Jost był członkiem NSDAP od 1928 oraz członkiem SS (nr 36243). Studiował prawo. W 1933 był dyrektorem policji w Gießen, w 1934 został powołany do SD w stopniu SS-sturmbannführera jako konfident w Niemieckim Froncie Pracy w SS-owskim Urzędzie Wyższych Uczelni w Gießen (SS-Hochschulamt). W 1936 został kierownikiem Urzędu Kontrwywiadu w Głównym Urzędzie SD i referatu Wehrmachtu oraz Obrony Rzeszy w Głównym Urzędzie Policji Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rzeszy. Kierował nimi do 1939. Podczas kampanii wrześniowej był członkiem tzw. Sztabu Heydricha, kierującego poczynaniami policji bezpieczeństwa i SD w zajmowanej Polsce. Od 28 września 1939 do 22 czerwca 1941 był szefem Urzędu VI (zagraniczna służba wywiadowcza) w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy.
W 1942 był szefem grupy operacyjnej A (Einsatzgruppe A) policji bezpieczeństwa i SD, działającej na terytorium Litwy, Łotwy i Estonii oraz na okupowanych ziemiach Związku Radzieckiego z nimi sąsiadującymi. Tym samym był odpowiedzialny za masowe morderstwa popełnione przez tę formację w tym okresie na zajętych terenach. Następnie był dowódcą Sipo i SD obszaru Ostland z siedzibą w Rydze.
W 1948 r. został skazany w procesie grup operacyjnych przez amerykański trybunał wojskowy na karę dożywotniego więzienia, zmniejszoną następnie do 10 lat. Jednak już w 1951 został zwolniony z więzienia na mocy ogólnej amnestii, ogłoszonej przez amerykańskiego Wysokiego Komisarza, McCloya. Później pracował jako radca prawny - specjalista prawa ekonomicznego w zachodnioniemieckich koncernach i wielkich przedsiębiorstwach.
Bibliografia
- Grünberg K., SS-czarna gwardia Hitlera, Książka i Wiedza 1985, s. 170-171, 319, ISBN 83-05-11298-5.
- Alwin Ramme, Służba Bezpieczeństwa SS, Brygida Jodkowska (tłum.), Eugeniusz Stanczykiewicz, Warszawa: MON, 1984, s. 57, 118, 269, 278-279, ISBN 83-11-07070-9, OCLC 830233885.
- Biografia na niemieckojęzycznej Wikipedii.
- Jost, Heinz (ang.). TracesOfWar.
Media użyte na tej stronie
Autor: Mintz l, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches of “SS-Brigadefuehrer”.
Планка Золотой партийный знак НСДАП
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Mug shot of Heinz Jost for Einsatzgruppen trial before Nuremberg Military Tribunal.
Two principal German defendants of the Einsatzgruppen "commandoes" trial in Nuernberg are SS Major General Otto Ohlendorf and SS Brigadier General Heinz Jost (front to rear) shown in the dock preparing their final pleas during a court recess. "The Einsatzgruppen units," the prosecution stated, "were special task forces whose primary purpose was to accompany the German army into the Eastern territories and exterminate Jews, Gypsies, Soviet officials and other civilians regarded as 'racially and politically undesirable' ". Ohlendorf, as commander of the Einsatzgruppen D, which operated mainly in Southern Russia, and Jost, as commander of Einsatzgruppe A operating mainly in the Baltic region, have admitted ordering the execution of several hundred thousand civilians. They are charged with committing war crimes and crimes against humanity, and membership in the SS and SD, adjudged criminal organizations by the International Military Tribunal. [Original Descriptive Caption]
Baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung) – III Klasa za 8 lat – III Rzesza.