Heleioporus eyrei

Heleioporus eyrei[1]
(Gray, 1845)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

Limnodynastidae

Rodzaj

Heleioporus

Gatunek

Heleioporus eyrei

Synonimy
  • Perialia eyrei (Gray, 1845)
  • Heleioporus insularis (Loveridge, 1933)
  • Perialia insularis (Loveridge, 1933)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 LC pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

Heleioporus eyreigatunek płaza bezogonowego z rodziny Limnodynastidae występujący endemicznie w południowo-zachodniej Australii. Dorasta do 6,5 cm długości i ma dobrze zbudowane ciało w ciemnobrązowym lub szarym kolorze. Do rozrodu dochodzi w wykopanych przez samca norach, z których następnie kijanki wymywane są do większych zbiorników wodnych. Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z m.in. szerokim zasięgiem występowania i dużymi rozmiarami populacji.

Wygląd

Gatunek ten dorasta do 6,5 cm i cechuje się dobrze zbudowanym ciałem z krótkimi kończynami[3]. Grzbiet ciemnobrązowy lub szary, pokryty białymi lub jasnoszarymi plamkami[3]. Brzuch jasnokremowy[4]. Po bokach ciała za kończyną przednią widoczne są żółte paski[3]. Skóra chropowata[4]. Samce cechują się większymi kończynami przednimi, brak u nich również modzeli godowych występujących u innych przedstawicieli rodzaju Heleioporus[3].

Zasięg występowania i habitat

Endemit[5]. Występuje wyłącznie w południowo-zachodniej Australii Zachodniej wzdłuż linii brzegowej Rzeki Irwin na południu do Cape Arid na wschodzie, na wysokościach bezwzględnych 0–600 m n.p.m.[5]. Spotykany także na wyspach Rottnest i Bald[5]. Zasięg występowania wynosi około 92000 km2[5]. Podczas okresu godowego gatunek ten spotykany jest na terenach bagnistych cechujących się piaszczystą glebą[3]. Podczas pozostałych miesięcy płaz ten częściej widywany jest w buszu[3]. Najgorętsze okresy roku spędza najprawdopodobniej zagrzebany w wilgotnej glebie[3]. Żywi się bezkręgowcami[4].

Rozmnażanie i rozwój

Samce nawołują od kwietnia do maja[5]. Przed początkiem zimy samce wykopują nory na terenach nizinnych, w których następnie dochodzi do ampleksusu[3][5]. Samice składają 80–500 jaj na dnie nory w wilgotnej glebie[3][5]. Po zalaniu nory przez wzrastający poziom wody kijanki wydostają się z jaj i wypływają z nory[3][5]. Do przeobrażenia dochodzi po 2-3 miesiącach[3][5].

Status

Gatunek najmniejszej troski (LC) w związku z szerokim zasięgiem występowania, dużymi rozmiarami populacji i brakiem zagrożeń prowadzących do spadku populacji[5].

Przypisy

  1. Heleioporus eyrei, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Heleioporus eyrei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k Moaning Frog | Western Australian Museum, museum.wa.gov.au [dostęp 2021-11-30] (ang.).
  4. a b c Scott Eipper, Peter Rowland, Frogs of Australia, John Beaufoy Publishing, 2018, s. 25.
  5. a b c d e f g h i j Jean-Marc Hero, Dale Roberts, IUCN Red List of Threatened Species: Heleioporus eyrei, „IUCN Red List of Threatened Species”, 30 kwietnia 2004 [dostęp 2021-11-30].

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 LC pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Heleioporus eyrei distrib.png
Autor: Froggydarb, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Carte de la zone de disribution d'Heleioporus eyrei
Heleioporus eyrei.jpg
Autor: Dean Bradshaw, Licencja: CC BY-SA 2.0
A Moaning Frog (Heleioporus eyrei)