Helen Reddy
.svg) | Ten artykuł od 2022-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
 Helen Reddy (1974) | |
| Imię i nazwisko | Helen Maxine Lamond Reddy |
|---|---|
| Pseudonim | Królowa Popu Lat Siedemdziesiątych |
| Data i miejsce urodzenia | 25 października 1941 |
| Data i miejsce śmierci | 29 września 2020 |
| Gatunki | Muzyka pop, Adult Contemporary, Easy Listening |
| Zawód | |
| Aktywność | 1970–2002 |
| Wydawnictwo | Fontana Records, Capitol Records, Helen Reddy Inc. |
| Powiązania | |
| Strona internetowa | |
Helen Maxine Lamond Reddy (ur. 25 października 1941 w Melbourne, zm. 29 września 2020 w Los Angeles[1]) – australijska piosenkarka i aktorka.
Pochodziła z rodziny znanej z zaangażowania w przemysł rozrywkowy. Debiutowała jako dziecko we własnym programie telewizyjnym. W 1966 zwyciężyła w konkursie młodych talentów. W nagrodę wyjechała do Nowego Jorku, gdzie podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Capitol. W 1971 debiutowała na listach przebojów. Występowała w wielu filmach i grała w teatrze. Szczyt jej popularności przypadł na wczesne lata siedemdziesiąte. W latach siedemdziesiątych była znana jako „Królowa Pop”. Była znaczącą postacią w bardzo popularnym w latach siedemdziesiątych feminizmie. Jej utwór „I Am Woman” został określony jako „hymn dla feministek”. Jako jedna z dwóch piosenkarek, miała kilkanaście hitów, które podbiły rankingi Billboard Hot 100 w latach siedemdziesiątych. Drugą taką osobą była Olivia Newton-John. Przeszła na emeryturę w 2002 roku.
Najpopularniejsze nagrania: „I Am Woman” (współautorka utworu), „Long Hard Climb”, „Leave Me Alone”, „I Don’t Know How to Love Him”, „Delta Dawn”, „Angie Baby”, „I Can’t Hear You No More”, „You're My World”.
Przypisy
- ↑ Anita Gates: Helen Reddy, Singer Behind ‘I Am Woman,’ Dies at 78 (ang.). nytimes.com, 2020-09-29. [dostęp 2020-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-30)].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Kevin Armstrong from Muncy, Pa., USA, Licencja: CC BY 2.0
en:Helen Reddy in concert.