Helena Blum

Helena Anna Maria Blum (Helena Blumówna; ur. 15 maja 1904 w Wiedniu, zm. 20 marca 1984 w Krakowie) – polska historyczka sztuki, krytyk muzeolog, znawczyni sztuki nowoczesnej.

Życiorys

W latach 1926–1932 studiowała historię sztuki i archeologię na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (obroniła pierwszy w Polsce doktorat ze sztuki nowoczesnej[1]), a w 1937–1938 muzealnictwo w Ecole du Louvre w Paryżu. Była pracownicą naukową lwowskiego Ossolineum[2].

Od 1944 mieszkała w Krakowie. W latach 1944–1965 była kustoszem Galerii Polskiej Malarstwa i Rzeźby XX w. W latach 1965–1973 została jej kuratorem oraz kustoszem Działu Rycin (Muzeum Narodowym w Krakowie).

Stworzyła podstawę polskiej sztuki nowoczesnej, gromadząc dzieła przede wszystkim artystów krakowskich. Jest autorką monografii m.in.:

  • Stanisława Wyspiańskiego, „Auriga”, Warszawa 1969
  • Olgi Boznańskiej, Olga Boznańska. Zarys życia i twórczości, Kraków, Wyd. Lit., 1964
  • Twórczość Władysława Skoczylasa: 1883-1934, Warszawa, Wyd. Instytutu Propagandy Sztuki, 1937

Zmarła w Krakowie w 1984. Została pochowana na cmentarzu Rakowickim[3][1] (cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie, kwatera LXXIX-7-9)[4].

Grób Heleny Blum na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie

Przypisy

  1. ↑ a b Encyklopedia Krakowa – PWN, Warszawa – Kraków 2000.
  2. ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 47, s. 98, Czerwiec 1984. Koło Lwowian w Londynie. 
  3. ↑ Helena Blumówna. Biografia. helena.blum.net.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]..
  4. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2020-05-21].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Blum Helena.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Heleny Blum na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie