Helena Chłopek

Ten artykuł od 2021-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Helena Chłopek z domu Świtałówna (ur. 4 kwietnia 1917 w Rozalinie, zm. 18 listopada 2007 w Chrzanowie) – polska poetka i autorka opowiadań. W swojej twórczości inspirowała się folklorem, przyrodą, tradycjami wiejskimi, religią.

Życiorys

Zadebiutowała pod panieńskim nazwiskiem w roku 1936 w tygodniku Niedziela. Bogaty zbiór własnych rękopisów utraciła w pożarze po wybuchu II wojny światowej. Wysiedlona z Rozalina w 1940, zamieszkała wraz z mężem w Chrzanowie i na wiele lat porzuciła działalność literacką.

W roku 1971 powróciła do pisarstwa wiążąc się z żywiecką Grupą Literacką "Gronie". Jej wiersze i opowiadania ukazywały się m.in. w pismach: Zielony Sztandar, Kamen, Niedziela, Gość Niedzielny, Karta Groni, Przewodnik Katolicki, Za i Przeciw.

Należała do Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie i Grupy Twórczej Cumulus w Chrzanowie.

Bibliografia

Tomiki poetyckie

• Z rozalińskich łanów (1981)
• Powroty (1984)
• Okruchy (1989)

Proza

• Za miastem (1996)

Nagrody

• I nagroda w konkursie Dzieci Zamojszczyzny (Lublin 1980)
• Tytuł Zasłużony Działacz Kultury przyznany przez Ministerstwo Kultury (1994)
• Nagroda Burmistrza miasta Chrzanowa za całokształt działalności kulturalnej (1999)
• I nagroda w Turnieju Jednego Wiersza (Chrzanów 2000)
• Nagroda im. Oskara Kolberga przyznana przez Ministerstwo Kultury (2001)