Helena Ottawowa

Helena Ottawowa
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1874
Lwów

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1948
Kraków

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Helena Ottawowa (ur. 16 lutego 1874 we Lwowie, zm. 16 sierpnia 1948 w Krakowie) – polska pianistka, pedagog muzyczna.

Obraz pt. Hołd pasterzy betlejemskich J.H. Rosena

Życiorys

Helena Ottawowa urodziła się 16 lutego 1874 we Lwowie[1]. Kształciła się w Konserwatorium Lwowskim pod kierunkiem Henryka Melcera[1]. Założyła i od 1902 do 1914 prowadziła prywatną szkołę muzyczną we Lwowie, pod nazwą Instytut Muzyczny Heleny Ottawowej, gwarantującą wysoki poziom nauczania[1][2]. Jej absolwentką była m.in. Jadwiga Szajna-Lewandowska[3]. W okresie II Rzeczypospolitej od 1921 do 1939 była profesorem fortepianu w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie[4][1][5]. Jako solistka występowała w koncertach PTM[6]. Podczas II wojny światowej zajmowała się nauczaniem, a także dawała koncerty w warunkach konspiracji[1]. Po wojnie w 1945 została profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie[1]. Wśród jej wychowanków byli Tadeusz Sygietyński, Stanisław Skrowaczewski, Jadwiga Szajna-Lewandowska[1].

Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 4 czerwca 1946 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi na wniosek Ministra Kultury za szczególne zasługi w pracy artystycznej i pedagogicznej[7][4]. Zmarła 16 sierpnia 1948 w Krakowie w wieku 74 lat[4][1].

Wizerunek Heleny Ottawowej został wykorzystany przez malarza Jana Henryka Rosena celem przedstawienia św. Małgorzaty na obrazie Hołd pasterzy betlejemskich, namalowanym w katedrze ormiańskiej we Lwowie[8][9]. W 1987 ukazała się książka pt. Lwy spod ratusza słuchają muzyki. Wspomnienia o Helenie Ottawowej, autorstwa Zofii Ottawy-Rogalskiej, córki pianistki[10][11].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Helena Ottawowa. rmfclassic.pl. [dostęp 2018-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-10)].
  2. ↑ Michał Piekarczyk. Działalność polskich i ukraińskich wychowanków polskiej szkoły muzykologicznej (do 1939 roku). „Rozprawy z Dziejów Oświaty”. Nr 47, s. 75, 2010. 
  3. ↑ Aleksandra Machura, Jadwiga Szajna-Lewandowska dzieciom, „Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ”, 2 (37), 2018, s. 175–187, ISSN 2353-7094 [dostęp 2022-02-13] (pol.).
  4. ↑ a b c Nekrolog. Helena Ottawowa. „Dziennik Polski”. Nr 226, s. 4, 19 sierpnia 1948. 
  5. ↑ Michał Piekarczyk. Działalność polskich i ukraińskich wychowanków polskiej szkoły muzykologicznej (do 1939 roku). „Rozprawy z Dziejów Oświaty”. Nr 47, s. 87, 2010. 
  6. ↑ Lesław Jaworski: Życie muzyczne. lwow.com.pl. [dostęp 2018-01-10].
  7. ↑ M.P. z 1946 r. nr 138, poz. 256.
  8. ↑ Władysław Serwatowski. Tajemnicze katedry ormiańskiej we Lwowie. „Rzeszów Nasz Dom”. Nr 35, s. 11, 2008. 
  9. ↑ Joanna Wolańska: Portretowani przez Henryka Rosena. dziedzictwo.ormianie.pl, 2008-09-24. [dostęp 2018-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-06)].
  10. ↑ Lwy spod ratusza słuchają muzyki : wspomnienia o Helenie Ottawowej. worldcat.org. [dostęp 2018-01-10].
  11. ↑ Michał Piekarski: Lwów w Roku Chopinowskim 1910 – 4. kuriergalicyjski.com. [dostęp 2018-01-10].

Media użyte na tej stronie

Armenian church Lviv 04.jpg
(c) Stako z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Pokłon pasterzy- fresk Jana Henryka Rosena w Katedrze Ormiańskiej we Lwowie - fotografia wykonana we wrześniu 2003. Autor: Stanisław Kosiedowski