Helena Raszka

Helena Raszka (ur. 24 stycznia 1930 w Bydgoszczy, zm. 17 maja 2016 w Szczecinie[1]) – polska poetka.

Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Od 1951 roku mieszkała w Szczecinie w dzielnicy Pogodno przy ulicy Żwirki i Wigury. Debiutowała jako poetka w 1956 roku na łamach tygodnika „Ziemia i Morze”. Od 2015 roku jej imieniem nazwana jest szkoła podstawowa nr 7 w Szczecinie[2]. Pochowana została na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie (kwatera 20E).

Twórczość

  • Okruchy bursztynu (1959)
  • Inny kraj (1962)
  • Bliżej dna (1965)
  • Portret zdziwiony sobą (1966)
  • Liczba pojedyncza (1970)
  • Miłość (1981)
  • Liczba mnoga (1982)
  • Biała Muzyka (1994)
  • Wybrane wiersze (1996)
  • Na poboczu (2000)
  • Korzeń i skała (2000)
  • Głosy w przestrzeni (2011)
  • Imię własne (2011)

Nagrody i odznaczenia

  • 1957 – II nagroda na konkursie Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie za zbiory wierszy Słowa najcichsze i Okruchy bursztynu
  • 1961 – wyróżnienie na Kłodzkiej Wiośnie Poetyckiej
  • 1965 – nagroda „Pióra” w konkursie Zrzeszenia Studentów Polskich i Klubu Studentów Wybrzeża „Żak” w Gdańsku dla tomiku Bliżej dna
  • 1996 – Nagroda Artystyczna Miasta Szczecina
  • 2010 – Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3]
  • 2012 - nominacja do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego - Orfeusz za tomik Głosy w przestrzeni[4]

Przypisy

  1. ↑ Nie żyje najbardziej znana szczecińska poetka Helena Raszka. szczecin.wyborcza.pl. [dostęp 2016-05-19]. (pol.).
  2. ↑ Andrzej Kutys: Helena Raszka patronką szczecińskiej podstawówki. radioszczecin.pl. [dostęp 2015-03-18]. (pol.).
  3. ↑ Glorie Artis rozdane. mkidn.gov.pl, 2010-01-27. [dostęp 2012-11-22].
  4. ↑ Orfeusz - Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego - nominowani. www.orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2015-07-05].

Bibliografia

  • Lesław Marian Bartelski: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11593-9.

Linki zewnętrzne