Helena Stattler
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód, zajęcie | matematyk, pedagog |
Narodowość | polska |
Rodzice | Juliusz, Cecylia |
Krewni i powinowaci | Wojciech (dziadek), Henryk (wujek), Klementyna, Maria (siostry), Janusz Jędrzejewicz (szwagier) |
Odznaczenia | |
|
Helena Maria Regina Stattler, także jako Helena Stattlerówna, ps. „Stasińska” (ur. 24 września 1875, zm. 1 sierpnia 1955) – polska poetka, matematyczka, nauczycielka, pedagog, autorka podręczników szkolnych, działaczka niepodległościowa i oświatowa, encyklopedystka[1].
Życiorys
Pochodziła z rodziny o artystycznych tradycjach. Była wnuczką malarza Wojciecha Stattlera (1800-1875) i pochodzącej z Rzymu Klementyny z domu Colonna-Zerboni (zm. 1897 w wieku 89 lat[2]), córką muzyka Juliusza Stattlera (1844-1901)[3] i Cecylii (1852-1911) oraz bratanicą rzeźbiarza Henryka Stattlera (1834-1877)[4][5][6]. Była siostrą Klementyny (-1957) i Marii (1880-1944, rzeźbiarka, żona Janusza Jędrzejewicza)[7][8].
Została nauczycielką, brała udział w tajnym nauczaniu[9]. Była poetką[10], tłumaczką, dokonała przekładów wierszy Paula Verlaine’a[11], podręcznika Trygonometrya E. Borela (1910)[12][13]. Publikowała w „Przeglądzie Pedagogicznym”[14].
Podczas I wojny światowej pod pseudonimem „Stasińska” pracowała w szpitalu dla chorych na gruźlicę w Zakopanem w całym okresie jego działalności do 20 listopada 1915 (leczyli się w nim legioniści)[15] (służyła w nim też Klementyna Stattler ps. „Klima”[16]). Później działała w Polskiej Organizacji Wojskowej[15].
W czasie wojny z bolszewikami (od sierpnia 1920 do 1 listopada 1921) pełniła służbę w Sekcji Propagandy i Opieki nad żołnierzami Ministerstwa Spraw Wojskowych, jako instruktorka oświatowa tzw. „spioszka”[15][17].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej pozostawała działaczką oświatową. Została udziałowcem założonego w 1924 Powszechnego Uniwersytetu Korespondencyjnego[18]. 25 września 1928 została mianowana członkiem Komisji ocen podręczników i środków naukowych w zakresie matematyki przy Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego[19][20], po czym zrezygnowała z zasiadania w tej komisji[21]. Była członkiem Instytutu Oświaty Dorosłych[22].
Zmarła 1 sierpnia 1955[23].
Publikacje
Była encyklopedystką, edytorką dwutomowej Podręcznej encyklopedii pedagogicznej wydanej w latach 1923-1925 we Lwowie przez Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych i Średnich i Wydawnictwo Książnica Polska. Napisała do niej hasło Matematyka[1]. Opublikowała również:
- Początki nauki rachunków w układzie metodycznym (1906)[24]
- Zbiór zadań arytmetycznych w zakresie klasy III-ej (1906, wraz z Januszem Jędrzejewiczem)[25][26]
- Początkowa nauka arytmetyki w układzie metodycznym. Cz. 1 (1907)
- Początki geometryi: przykłady i ćwiczenia praktyczne, Część 1 (1909, współautorka: Maria Borowiecka)
- Jak uczyć matematyki w szkołach ludowych na wsi i w mieście: garść uwag metodycznych do użytku nauczycielstwa ludowego (1916)
- Nauka rachunków dla samouków. Ks. 1, Rachunek od 1 do 100 (1917)
- Początkowa nauka arytmetyki w układzie metodycznym. Cz. 2
- Początkowa nauka arytmetyki w układzie metodycznym. Cz. 3 (1917)
- Zbiór zadań na ułamki dla szkół średnich (1918)
- Arytmetyka dla żołnierzy: podręcznik dla uczniów i dla nauczycieli (1920)
- Początkowa nauka arytmetyki w układzie metodycznym. Część 1 (1920)
- Zadania rachunkowe dla dorosłych. Cz. 1 (1932)[27]
- Zadania rachunkowe dla dorosłych na wsi. Cz. 1, Liczby całkowite (1934, współautor: Kazimierz Wyszomirski)
- Z doświadczeń metodyki rachunków: protokóły lekcyj i dyskusyj P.W.K.N. (1936)
- Zadania rachunkowe dla dorosłych na wsi: Ułamki i procenty, Część 2 (1936, współautor: Kazimierz Wyszomirski)
- Zadania rachunkowe dla dorosłych w mieście, Część 2 (1937)
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)[17]
- Krzyż Walecznych[15]
- Krzyż Legionowy[15]
- Krzyż Polskiej Organizacji Wojskowej[15]
Przypisy
- ↑ a b Kierski, t.I 1923 ↓.
- ↑ Klementyna Stattler. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 225, s. 7, 16 sierpnia 1897. Klementyna Stattler. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. Nr 226, s. 3, 17 sierpnia 1897.
- ↑ Juliusz Kornel Stattler. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Ś. p. Juliusz Stattler. „Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne”. Nr 49 (949), s. 531, 533-534, 7 grudnia 1901.
- ↑ Henryk Antoni Stattler. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2018-05-03].
- ↑ Maria Stattler, Juliusz Stattler. myheritage.pl. [dostęp 2019-05-13].
- ↑ Zbigniew Osiński: Janusz Jędrzejewicz – piłsudczyk i reformator edukacji (1885-1951). Lublin: 2008, s. 29, 227, 328, 334. ISBN 978-83-227-2704-1.
- ↑ Maria Stattler. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Danuta Waniek: Kobiety PPS. przeglad-socjalistyczny.pl. [dostęp 2015-11-25].
- ↑ Cecylia Walewska: Ruch kobiecy w Polsce. Cz. 1. Warszawa: 1909, s. 28.
- ↑ Spis rzeczy. „Chimera”, s. 484, T. 6 z 1902.
- ↑ Nauczanie trygonometrii w polskich szkołach średnich. Rys historyczny. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Książki nadesłane do redakcji. „Przegląd Techniczny”, s. 439, nr 36 z 8 września 1910.
- ↑ Helena Stattlerówna. Jedna z przyczyn bierności umysłowej uczniów. „Przegląd Pedagogiczny”, s. 195–196, nr 17 z 1 września 1904.
- ↑ a b c d e f Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Helena Stattlerówna. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-05-03].
- ↑ Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Klementyna Stattlerówna. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-05-03].
- ↑ a b Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 37.
- ↑ Jak J. Jędrzejewicz robił oświatę. „Głos Mazowiecki”, s. 2, nr 34 z 11 lutego 1937.
- ↑ Kwalifikacja książek i pomocy szkolnych. „Oświata i Wychowanie”, s. 801, nr 9 z 1932.
- ↑ 217. Zmiany w składzie osobowym komisji oceny podręczników i środków naukowych. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego”, s. 525, nr 13 (206) z 1 grudnia 1928.
- ↑ 154. Zmiana w składzie osobowym Komisji ocen podręczników i środków naukowych w zakresie matematyki. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego”, s. 471, nr 11 (218) z 16 października 1929.
- ↑ Instytut Oświaty Dorosłych. Sprawozdanie za rok 1928/29. Warszawa: Instytut Oświaty Dorosłych, 1930, s. 31.
- ↑ Informacje o zmarłym: Helena Maria Stattler. [dostęp 2015-05-02].
- ↑ Wydawnictwa Gegethnera i Wolffa. Nowe podręczniki szkolne. „Kurier Warszawski”, s. 6, nr 253 z 13 września 1906.
- ↑ Bibliografia. „Przegląd Biblioteczny”, s. 64, nr 3 z 1906.
- ↑ Zbigniew Osiński: Janusz Jędrzejewicz – piłsudczyk i reformator edukacji (1885-1951). Lublin: 2008, s. 29, 227. ISBN 978-83-227-2704-1.
- ↑ Bibliografia. „Przegląd Oświatowy”, s. 39, nr 4 z 1932.
Bibliografia
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Helena Stattlerówna. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-05-03].
- Helena Stattler. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-05-02].
- Helena Stattler. geni.com. [dostęp 2015-05-02].
- Helena Stattler – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2015-05-02].
- Helena Stattler – publikacje w bazie World Cat. orlabs.oclc.org. [dostęp 2015-05-02].
- Kierski Feliks: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. I. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1923.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Autor: Olerys, Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka pamiątkowa Polskiej Organizacji Wojskowe
(c) I, DJPastesz, CC-BY-SA-3.0
Krzyż Legionowy, odznaka organizacyjna Związku Legionistów Polskich. fot.Tomasz K. Żurawski