Helena Teigová

Helena Teigová z domu Pešlová (ur. 12 marca 1902 w Třebýcinie[1], zm. 12 października 1986 w Pradze[2]) – czeska tłumaczka i popularyzatorka literatury polskiej.

Absolwentka romanistyki na Uniwersytecie Karola. Wychowała się we Lwowie oraz Bielsku. Po zakończeniu I wojny światowej zamieszkała w Pradze. Tłumaczyła głównie literaturę współczesną, w tym m.in. opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza, twórczość Igora Newerlego, Jerzyego Putramenta, Adolfa Rudnickiego, Wojciecha Żukrowskiego oraz wszystkie dramaty Leona Kruczkowskiego (łącznie ponad 100 przekładów). Przyczyniła się do pospisania umowy o współpracy kulturalnej między PRL a CSRS. Uhonorowana czechosłowackim odznaczeniem „Za wybitne osiągnięcia przekładowe” w 1969 oraz nagrodą ZAiKS-u w 1972[1]. Jej mężem był profesor matematyki i fizyki Karel Teige, a córką Helena Stachová, również tłumaczka literatury polskiej[3]. O Teigovej jako tłumaczce Newerlego wspomina biografia Szkatułki Newerlego.

Wybrane przekłady[1]

Przypisy

  1. a b c Goszczyńska 1991 ↓, s. 470.
  2. Teigová Helena, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2016-03-06].
  3. Michał Zabłocki: Znana tłumaczka literatury polskiej z Czech w rozmowie „Na każdy temat” (pol.). W: ksiazki.wp.pl [on-line]. Wirtualna Polska, 2011-06-06. [dostęp 2016-03-06].

Bibliografia