Helena Zakrzewska
Data urodzenia | 1880 |
---|---|
Data śmierci | 1952 |
Małżeństwo | Konstanty |
Dzieci | Maria |
Krewni i powinowaci | Henryk (zięć), Andrzej (wnuk) |
Helena Zakrzewska (ur. 1880, zm. 1952) – polska pisarka, autorka książek dla dzieci i młodzieży.
Twórczość Zakrzewskiej charakteryzuje się znaczącą obecnością elementów patriotycznych i ojczyźnianych, przez co jej książki były w okresie PRL niedostępne. Zaczęto do niej wracać i wydawać na nowo dopiero w drugiej połowie lat 90.
Jej mężem był Konstanty Zakrzewski (1876-1948), córką była Maria (1907-1987, działaczka harcerska), żona Henryka i matka Andrzeja[1]. Została matką chrzestną pisarki Zofii Zakrzewskiej-Klosa[2].
Wybrane utwory
- 1922 – Białe Róże: Powieść dla młodzieży z czasów inwazji bolszewickiej
- 1919 – Dzieci Lwowa
- 1933 – Pojednanie: Opowieść o niedźwiedziu tatrzańskim
- 1929 – Płomień na śniegu
- 1923 – Zaklęty dwór
- 1946 - Zasypana sztolnia. Baśń śląska
Przypisy
- ↑ Teresa Bętkowska. Przybliżyć Polakom świat – a światu Polskę. „Alma Mater”. 91, s. 18, 2007. [zarchiwizowane z adresu].
- ↑ “Spadające gwiazdy małej Helenki”, Zofia Zakrzewska-Klosa. [dostęp 2012-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-06)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób prof. Konstantego i Heleny Zakrzewskich na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie