Helga Niessen Masthoff
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 listopada 1941 |
Wzrost | 183 cm |
Gra | praworęczna, jednoręczny backhand |
Status profesjonalny | 1968 |
Zakończenie kariery | 1979 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 50 |
Najwyżej w rankingu | 6 (1970) |
Australian Open | QF (1976) |
Roland Garros | F (1970) |
Wimbledon | QF (1970, 1974) |
US Open | SF (1973) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 33 |
Australian Open | 2R (1976) |
Roland Garros | F (1976) |
Wimbledon | QF (1968, 1971) |
Helga Niessen Masthoff (ur. 11 listopada 1941 w Essen) – niemiecka tenisistka. Podwójna mistrzyni olimpijska w singlu i deblu z 1968 roku z pokazowego turnieju w Meksyku, srebrna medalistka w mikście. Finalistka wielkoszlemowego French Open 1970 w grze pojedynczej i 1976 w podwójnej, reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i finalistka tych rozgrywek w 1966 i 1970 roku. Mistrzostwa Niemiec wygrała jedenastokrotnie w latach 1965–1966, 1968–1969, 1971–1972, 1975–1978 (w 1976 roku wygrała dwukrotnie, gdyż dodatkowo halową edycję rywalizacji[a])[1].
Kariera tenisowa
Karierę na arenie światowej rozpoczęła na początku lat 60. Pierwszy finał międzynarodowego turnieju osiągnęła w marcu 1962 roku, kiedy to przegrała w Cannes z Almut Sturm 5:7, 1:6. Pierwszy triumf odniosła półtora roku później w Palermo, ogrywając w decydującym meczu Marię Teresę Riedl 7:5, 6:2. W rozgrywkach wielkoszlemowych zadebiutowała w lipcu 1963 roku na kortach Wimbledonu. W pierwszej rundzie pokonała Carol Newman 6:3, 4:6, 6:4, a w drugiej nie sprostała Lornie Cawthorn 2:6, 5:7.
W kwietniu 1965 roku wygrała drugi turniej singlowy – w Katanii pokonała w finale Madonnę Schacht 6:1, 7:5. Dwa miesiące później wygrała pierwsze zawody w grze podwójnej, a we wrześniu sięgnęła po podwójną koronę. W Brunszwiku indywidualnie pokonała Heide Schildknecht 6:4, 5:7, 6:0, u boku Almut Sturm okazała się lepsza ponownie od Schildknecht, grającej w parze z Giselą Helmes 6:2, 6:3. Taki wyczyn w całej karierze powtórzyła jeszcze piętnaście razy, w tym dwanaście w Erze Open (Brunszwik 1968, igrzyska olimpijskie 1968, Bielefeld 1969, Travemünde 1969, Santiago 1969, São Paulo 1969, Nicea 1970, Båstad 1971, Hamburg 1972 i 1973, Düsseldorf 1973 i Monte Carlo 1977). Podczas turnieju w Brunszwiku miała okazję wygrać we wszystkich trzech konkurencjach, lecz finał gry mieszanej przegrała (w parze z Lotharem Pawlikiem przeciwko mikstowi Heide Schildknecht–Dieter Ecklebe 4:6, 4:6).
Helga Niessen zdobyła dwa złote medale olimpijskie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich rozgrywanych w Meksyku w 1968 roku. Podczas tej imprezy były rozgrywane dwa turnieje tenisowe[2]: gra demonstracyjna (Demonstration) oraz gra pokazowa (Exhibition). Turniej demonstracyjny trwał od 14 do 20 października 1968 roku, a Niessen straciła w nim zaledwie jednego seta – w półfinale pokonała Julie Heldman wynikiem 6:3, 1:6, 6:3. W meczu mistrzowskim pokonała rozstawioną z numerem pierwszym Peaches Bartkowicz 6:4, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła wspólnie z Eddą Buding i w meczu o złoto pokonały Rosie Darmon i Julie Heldman 6:3, 6:4. Miała drugą okazję w karierze, aby zdobyć potrójną koronę turnieju, lecz w parze z Jürgenem Fassbenderem przegrała z duetem Julie Heldman–Herb Fitzgibbon 1:6, 3:6.
Kolejnym znakomitym rokiem dla niemieckiej tenisistki był sezon 1970. W lutym w Moskwie pokonała w finale reprezentantkę gospodarzy Olgę Morozową 7:5, 2:6, 6:3. Miesiąc później w decydującym meczu w Monte Carlo ograła Gail Sherriff Chanfreau 9:7, 6:3. W kwietniu w Nicei w półfinale ponownie powstrzymała Sherriff Chanfreau 6:4, 7:5, by w meczu mistrzowskim triumfować nad Julie Heldman 6:2, 8:6. Tydzień później ponownie wygrała turniej w Monte Carlo, tym razem po finale z Kerry Melville 6:4, 6:1. W ćwierćfinale wyeliminowała wówczas Virginię Wade 6:0, 6:2, a rundę później Françoise Durr 8:10, 6:2, 6:2. W maju podczas zawodów w Berlinie w ćwierćfinale pokonała Judy Tegart Dalton 6:3, 6:3, a w walce o finał wyeliminowała jedynkę turnieju Billie Jean King 7:5, 6:3. W decydującym meczu Wade zrewanżowała się za ćwierćfinał z Monte Carlo i ograła Niemkę 8:10, 1:6. Największe singlowe osiągnięcie Niessen miało miejsce podczas French Open w 1970 roku. W trzeciej rundzie okazała się ponownie lepsza od Gail Sherriff Chanfreau 6:3, 6:3, w ćwierćfinale, po raz drugi w ciągu miesiąca, pokonała King 2:6, 8:6, 6:1. W walce o decydujący mecz nie dała szans Karen Krantzcke 6:3, 6:1. W meczu mistrzowskim nie zdołała jednak pokonać, będącej w życiowej formie (w tym roku Australijka zdobyła wszystkie cztery tytuły wielkoszlemowe), Margaret Smith Court, której uległa 2:6, 4:6. W lipcu 1970 roku, po osiągniętym finale wielkoszlemowym, otrzymała najwyższe wyróżnienie przyznawane niemieckim sportowcom Srebrny Liść Laurowy[3]. Miesiąc później, podczas Wimbledonu osiągnęła ćwierćfinał, w którym ponownie musiała uznać wyższość Smith Court, ale tym razem „urywając” jej seta – 8:6, 0:6, 0:6.
Do bardziej znaczących osiągnięć Helgi Niessen Masthoff należą jeszcze trzy półfinały wielkoszlemowe: French Open 1972 i 1974 oraz US Open 1973, a także finał paryskiej imprezy w 1976 roku w grze podwójnej. W deblu w półfinale wyeliminowała wówczas jedną z najlepszych par sezonu Linky Boshoff i Ilanę Kloss 6:2, 3:6, 10:8.
Przez sześć kolejnych lat (1969–1974) występowała w finale dużego turnieju German Championships rozgrywanego na ziemnych kortach w Hamburgu. Trzy ostatnie występy zakończyły się jej zwycięstwami, a w ostatnim z nich pokonała Martinę Navrátilovą 6:4, 5:7, 6:3. W grze podwójnej wystąpiła w finale tej imprezy pięciokrotnie, odnosząc trzy zwycięstwa.
Ostatni raz wystąpiła w turnieju wielkoszlemowym w Paryżu w 1978 roku. W wieku ponad 36 lat z powodu zbyt małej liczby występów nie była sklasyfikowana w rankingu WTA. Przeszła przez trzystopniowe eliminacje, tracąc tylko jednego seta i awansowała do turnieju głównego. W nim również odniosła trzy zwycięstwa, lecz ostatecznie została powstrzymana w ćwierćfinale przez rozstawioną z numerem trzecim Reginę Maršíkovą 3:6, 3:6. Karierę zakończyła na koniec lat siedemdziesiątych. Ostatni raz w singlu triumfowała w lipcu 1979 roku w Erlangen w wieku 37 lat 7 miesięcy i 29 dni, a w deblu w Nicei (u boku Gail Lovery) w marcu 1980 roku w wieku 38 lat 5 miesięcy 20 dni.
Życie prywatne
Helga Niessen wyszła za mąż 25 sierpnia 1970 roku za Hansa Masthoffa, właściciela agencji reklamowej w Düsseldorfie. W 1976 roku na Wyspach Kanaryjskich otworzyła hotel wraz z całym kompleksem sportowym. W 2007 roku kompleks spłonął, a małżeństwo przeniosło się do Düsseldorfu.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.
Początek Ery Open
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | QF | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 2 – 2 (2 – 1) | |||||
French Open | A | A | A | 2R | 1R | 2R | A | A | A | F | 1R | SF | QF | SF | 2R | QF | 3R | QF | A | 0 / 12 (0 / 9) | 25 – 10 (24 – 8) | ||||||
Wimbledon | A | A | 2R | 3R | 2R | 1R | A | 2R | A | QF | 3R | 2R | A | QF | A | A | 2R | A | A | 0 / 10 (0 / 6) | 11 – 10 (9 – 6) | ||||||
US Open | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | SF | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 4 – 2 (4 – 1) | ||||||
Ranking na koniec roku[b] | 416 | 82 | 63 | 49 | 42 | 13 | 16 | 24 | 19 | 6 | 8 | 20 | 10 | 18 | 58 | 24 | –[c] | –[c] | –[c] | 0 / 26 (0 / 17) | 42 – 24 (39 – 16) |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | 0 / 2 (0 / 1) | 0 – 2 (0 – 1) | |||||||||||||||
French Open | A | A | A | 2R | 2R | A | A | A | A | QF | A | QF | QF | QF | A | F | 2R | 1R | A | 0 / 9 (0 / 7) | 12 – 8 (11 – 7) | ||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | 3R | 3R | A | 1R | A | QF | A | 2R | QF | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 6 (0 / 3) | 8 – 6 (5 – 3) | ||||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | Ranking nie był publikowany | 0 / 17 (0 / 11) | 20 – 16 (16 – 11) |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | Tytuły (w EO) | Z–P (w EO) | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | turnieju nie rozgrywano | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||||||||||||||
French Open | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 0 | ||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||||
0 / 3 | 0 – 2 |
Finały turniejów WTA[d]
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1971 – 1987 | |
Virginia Slims Circuit | |
Grand Prix Series | |
Colgate Series |
Gra pojedyncza 81 (50–31)
Przed Erą Open 28 (17–11)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 18 marca 1962 | Cannes | Ceglana | Almut Sturm | 5:7, 1:6[4] |
Finalistka | 2. | 14 maja 1963 | Essen | Ceglana | Jill Blackman | 5:7, 1:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 6 października 1963 | Palermo | Ceglana | Maria Teresa Riedl | 7:5, 6:2[4] |
Finalistka | 3. | 26 stycznia 1964 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Christine Truman | 4:6, 4:6 |
Finalistka | 4. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Helga Schultze | 6:3, 6:8, 2:6 |
Finalistka | 5. | 30 sierpnia 1964 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Elizabeth Starkie | 6:8, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 kwietnia 1965 | Katania | Ceglana | Madonna Schacht | 6:1, 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Heide Schildknecht | 6:4, 5:7, 6:0 |
Zwyciężczyni | 4. | 13 lutego 1966 | Oslo | Twarda (hala) | Birgitta Lindström | 6:4, 6:1 |
Finalistka | 6. | 20 lutego 1966 | Brema | Twarda (hala) | Ann Haydon-Jones | 9:7, 5:7, 3:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 1 marca 1966 | Monachium | Twarda (hala) | Sonja Pachta | 6:1, 7:5 |
Zwyciężczyni | 6. | 13 marca 1966 | Kair | Ceglana | Carole Prosen | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 7. | 11 kwietnia 1966 | Monte Carlo | Ceglana | Lea Pericoli | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 8. | 18 kwietnia 1966 | Katania | Ceglana | Ulla Sandulf | 6:1, 6:1 |
Zwyciężczyni | 9. | 24 kwietnia 1966 | Neapol | Ceglana | Christiane Spinoza | 6:2, 6:3 |
Finalistka | 7. | 2 maja 1966 | Kalabria | Ceglana | Julie Heldman | 4:6, 6:1, 2:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 6 czerwca 1966 | Bielefeld | Ceglana | Heide Schildknecht Orth | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 11. | 4 lipca 1966 | Travemünde | Ceglana | Sonja Pachta | 8:6, 6:0 |
Zwyciężczyni | 12. | 24 lipca 1966 | Brunszwik | Ceglana | Edda Buding | 6:3, 4:6, 8:6 |
Finalistka | 8. | 1 sierpnia 1966 | Baden-Baden | Ceglana | Helga Schultze | 3:6, 6:3, 5:7 |
Zwyciężczyni | 13. | 15 sierpnia 1966 | Monachium | Ceglana | Helga Schultze | brak danych |
Zwyciężczyni | 14. | 15 maja 1967 | Leverkusen | Ceglana | Faye Toyne | 7:5, 6:3 |
Zwyciężczyni | 15. | 23 maja 1967 | Essen | Ceglana | Esmé Emmanuel | 6:3, 6:0 |
Finalistka | 9. | 12 lipca 1967 | Travemünde | Ceglana | Helga Schultze | 6:4, 5:7, 3:6 |
Finalistka | 10. | 28 sierpnia 1967 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Helga Schultze | 4:6, 2:6 |
Finalistka | 11. | 1 lutego 1968 | Brema | Twarda (hala) | Joyce Barclay-Williams | 2:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 16. | 14 kwietnia 1968 | Tampa | Ceglana | Judy Tegart | 2:6, 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 17. | 21 kwietnia 1968 | Madryt | Ceglana | Frances MacLennan | 6:1, 6:3 |
W Erze Open 53 (33–20)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 14 lipca 1968 | Düsseldorf | Ceglana | Gail Sherriff | 4:6, 6:1, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 20 lipca 1968 | Ingolstadt | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 6:1, 13:15, 6:3 |
Finalistka | 2. | 5 sierpnia 1968 | Monachium | Ceglana | Julie Heldman | 6:4, 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 1 września 1968 | Brunszwik | Ceglana | Katja Ebbinghaus | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 3. | 20 października 1968 | Guadalajara | Ceglana (hala) | Peaches Bartkowicz | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 3. | 4 maja 1969 | Stuttgart | Ceglana | Peaches Bartkowicz | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 19 maja 1969 | Leverkusen | Ceglana | Alena Palmeová | 6:2, 7:5 |
Finalistka | 4. | 1 czerwca 1969 | Brema | Ceglana | Heide Orth | 6:0, 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 8 czerwca 1969 | Bielefeld | Ceglana | Laura Rossouw | 6:3, 6:0 |
Zwyciężczyni | 6. | 6 lipca 1969 | Travemünde | Ceglana | Kora Schediwy | 7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 13 lipca 1969 | Düsseldorf | Ceglana | Edda Buding | 6:1, 8:6 |
Finalistka | 5. | 4 sierpnia 1969 | Bad Neuenahr-Ahrweiler | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 7:5, 5:7, 4:6 |
Finalistka | 6. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Judy Tegart | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 8. | 25 sierpnia 1969 | Stuttgart | Ceglana | Almut Sturm | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 9. | 31 sierpnia 1969 | Pörtschach am Wörther See | Ceglana | Helen Gourlay | 6:4, 4:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 10. | 16 listopada 1969 | Buenos Aires | Ceglana | Rosie Casals | 3:6, 6:3, 2:6 |
Zwyciężczyni | 11. | 24 listopada 1969 | Santiago | Ceglana | Carmen Ibarra | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 12. | 7 grudnia 1969 | São Paulo | Ceglana | Kora Schediwy | 6:4, 8:6 |
Zwyciężczyni | 13. | 22 lutego 1970 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Olga Morozowa | 7:5, 2:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 14. | 30 marca 1970 | Monte Carlo | Ceglana | Gail Sherriff Chanfreau | 9:7, 6:3 |
Zwyciężczyni | 15. | 12 kwietnia 1970 | Nicea | Ceglana | Julie Heldman | 6:2, 8:6 |
Zwyciężczyni | 16. | 19 kwietnia 1970 | Monte Carlo | Ceglana | Kerry Melville | 6:4, 6:1 |
Finalistka | 7. | 18 maja 1970 | Berlin | Ceglana | Virginia Wade | 8:10, 1:6 |
Finalistka | 8. | 7 czerwca 1970 | French Open | Ceglana | Margaret Smith Court | 2:6, 4:6 |
Finalistka | 9. | 5 lipca 1970 | Fulda | Ceglana | Ameli Ring | 0:6, 2:6 |
Finalistka | 10. | 12 lipca 1970 | Düsseldorf | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 1:6, 3:6 |
Finalistka | 11. | 16 sierpnia 1970 | Hamburg | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 17. | 24 sierpnia 1970 | Kitzbühel | Ceglana | Evonne Goolagong | 7:5, 6:3 |
Finalistka | 12. | 30 sierpnia 1970 | Brunszwik | Ceglana | Helga Schultze-Hösl | 3:6, 6:2, 2:6 |
Finalistka | 13. | 10 maja 1971 | Rzym | Ceglana | Virginia Wade | 4:6, 4:6 |
Finalistka | 14. | 23 maja 1971 | Hamburg | Ceglana | Billie Jean King | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 18. | 11 lipca 1971 | Båstad | Ceglana | Ingrid Löfdahl | 4:6, 6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 19. | 2 sierpnia 1971 | Wenecja | Ceglana | Rosie Casals | 3:6, 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 20. | 8 sierpnia 1971 | Düsseldorf | Ceglana | Betty Stöve | 4:6, 6:3, 6:3 |
Finalistka | 15. | 14 maja 1972 | Bournemouth | Ceglana | Evonne Goolagong | 0:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 21. | 11 czerwca 1972 | Hamburg | Ceglana | Linda Tuero | 6:3, 3:6, 8:6 |
Zwyciężczyni | 22. | 17 czerwca 1973 | Hamburg | Ceglana | Pat Walkden-Pretorius | 6:4, 6:1 |
Zwyciężczyni | 23. | 15 lipca 1973 | Düsseldorf | Ceglana | Evonne Goolagong | 6:4, 6:4 |
Finalistka | 16. | 22 lipca 1973 | Hilversum | Ceglana | Betty Stöve | 5:7, 2:6 |
Finalistka | 17. | 26 sierpnia 1973 | Toronto | Ceglana | Evonne Goolagong | 6:7(2), 4:6 |
Finalistka | 18. | 17 października 1973 | Tokio | Dywanowa (hala) | Evonne Goolagong | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 24. | 26 maja 1974 | Hamburg | Ceglana | Martina Navrátilová | 6:4, 5:7, 6:3 |
Zwyciężczyni | 25. | 13 października 1974 | Madryt | Ceglana | Tine Zwaan | 6:2, 6:4 |
Finalistka | 19. | 13 lipca 1975 | Båstad | Ceglana | Sue Barker | 4:6, 0:6 |
Finalistka | 20. | 7 grudnia 1975 | Adelaide | Trawiasta | Sue Barker | 2:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 26. | 14 grudnia 1975 | Perth | Trawiasta | Lesley Turner Bowrey | 6:2, 3:6, 6:4 |
Zwyciężczyni | 27. | 16 maja 1976 | Bournemouth | Ceglana | Sue Barker | 5:7, 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 28. | 9 stycznia 1977 | Brema | Dywanowa (hala) | Sylvia Hanika | 6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 29. | 18 kwietnia 1977 | Monte Carlo | Ceglana | Fiorella Bonicelli | 6:3, 7:5 |
Zwyciężczyni | 30. | 14 sierpnia 1977 | Stuttgart | Ceglana | Ameli Ring | 6:2, 7:6 |
Zwyciężczyni | 31. | 8 kwietnia 1979 | Nicea | Ceglana | Frédérique Thibault | 6:1, 6:1 |
Zwyciężczyni | 32. | 15 kwietnia 1979 | Monte Carlo | Ceglana | Sabina Simmonds | 6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 33. | 9 lipca 1979 | Erlangen | Ceglana | Nina Bohm | brak danych |
Gra podwójna 63 (33–30)
Przed Erą Open 19 (7–12)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 11 maja 1962 | Beaulieu | Ceglana | Heide Schildknecht | Lucia Bassi Roberta Beltrame | 2:6, 8:6, 2:6 |
Finalistka | 2. | 18 maja 1962 | Cannes | Ceglana | Heide Schildknecht | Rita Bentley Deidre Catt | 1:6, 3:6[d] |
Finalistka | 3. | 14 maja 1963 | Essen | Ceglana | Heide Schildknecht | Rita Bentley Jill Blackman | 2:6, 7:9[d] |
Finalistka | 4. | 26 stycznia 1964 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Heide Schildknecht | Carol Rosser Christine Truman | 6:3, 4:6, 7:5[d] |
Finalistka | 5. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Renate Ostermann | Helga Schultze Heide Schildknecht | 1:6, 6:1, 2:6 |
Finalistka | 6. | 7 czerwca 1965 | Berlin | Ceglana | Almut Sturm | Francesca Gordigiani Maria Teresa Riedl | 1:6, 6:2, 0:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 27 czerwca 1965 | Brema | Ceglana | Almut Sturm | Renate Stollberg Freya Weiland | 6:4, 7:5 |
Zwyciężczyni | 2. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Almut Sturm | Heide Schildknecht Gisela Helmes | 6:2, 6:3 |
Finalistka | 7. | 13 lutego 1966 | Oslo | Twarda (hala) | Kirsten Robsahm | Elizabeth Starkie Winnie Shaw | 3:6, 7:9 |
Finalistka | 8. | 20 lutego 1966 | Brema | Twarda (hala) | Heide Schildknecht Orth | Ann Haydon-Jones Elizabeth Starkie | 0:6, 6:8 |
Zwyciężczyni | 3. | 6 czerwca 1966 | Bielefeld | Ceglana | Kristen Seelbach | Leena Ahonen Almut Sturm | 3:6, 6:3, 6:3 |
Finalistka | 9. | 10 lipca 1966 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Schildknecht Orth | Glenda Swan Pat Walkden | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 10. | 24 lipca 1966 | Brunszwik | Ceglana | Heide Schildknecht Orth | Edda Buding Helga Schultze | 0:6, 0:6 |
Finalistka | 11. | 15 sierpnia 1966 | Monachium | Ceglana | Heide Schildknecht Orth | Maria Bueno Margaret Smith Court | 6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 4. | 18 lipca 1967 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Edda Buding Helga Schultze | 8:6, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 1 lutego 1968 | Brema | Twarda (hala) | Heide Orth | Joyce Barclay-Williams Frances MacLennen | 1:6, 6:3, 8:6 |
Finalistka | 12. | 22 marca 1968 | Curaçao | Ceglana | Faye Urban | Nancy Richey Valerie Ziegenfuss | 2:6, 9:7, 3:6 |
Zwyciężczyni | 6. | 14 kwietnia 1968 | Tampa | Ceglana | Faye Urban | Judy Tegart Valerie Ziegenfuss | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 21 kwietnia 1968 | Madryt | Ceglana | Edda Buding | Ana-Maria Estalella-Manso Carmen Mandarino | 6:3, 3:6, 6:3 |
W Erze Open 44 (26–18)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 3 czerwca 1968 | Berlin | Ceglana | Helga Schultze | Margaret Smith Court Virginia Wade | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 2. | 16 czerwca 1968 | Lugano | Ceglana | Edda Buding | Annette Du Plooy Lesley Turner Bowrey | 4:6, 3:6 |
Finalistka | 3. | 14 lipca 1968 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Rosie Darmon Evelyne Terras | 5:7, 4:6 |
Nierozstrzygnięte | 4. | 20 lipca 1968 | Ingolstadt | Ceglana | Almut Sturm | Edda Buding Helga Schultze-Hösl | mecz nie odbył się z powodu ciemności |
Zwyciężczyni | 1. | 1 września 1968 | Brunszwik | Ceglana | Heide Orth | Katja Ebbinghaus Edith Winkens | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 20 października 1968 | Guadalajara | Ceglana (hala) | Edda Buding | Rosie Darmon Julie Heldman | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 3. | 26 stycznia 1969 | Kolonia | Twarda (hala) | Heide Orth | Joyce Barclay-Williams Christine Truman-Janes | 6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 4. | 4 maja 1969 | Stuttgart | Ceglana | Heide Orth | Marilyn Aschner Peaches Bartkowicz | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 5. | 1 czerwca 1969 | Brema | Ceglana | Heide Orth | Jean Evans Edith Winkens | 7:5, 6:4 |
Zwyciężczyni | 6. | 8 czerwca 1969 | Bielefeld | Ceglana | Heide Orth | Helen Amos Laura Rossouw | 7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 6 lipca 1969 | Travemünde | Ceglana | Almut Sturm | Katja Ebbinghaus Edith Winkens | 6:4, 9:7 |
Zwyciężczyni | 8. | 20 lipca 1969 | Norymberga | Ceglana | Inge Pohmann | Edda Buding Kube | 7:5, 6:2 |
Finalistka | 5. | 27 lipca 1969 | Monachium | Ceglana | Almut Sturm | Karen Krantzcke Kerry Melville | 4:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 9. | 10 sierpnia 1969 | Hamburg | Ceglana | Judy Tegart | Edda Buding Helga Schultze-Hösl | 6:1, 6:4 |
Finalistka | 6. | 16 listopada 1969 | Buenos Aires | Ceglana | Kora Schediwy | Rosie Casals Billie Jean King | 1:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 10. | 24 listopada 1969 | Santiago | Ceglana | Kora Schediwy | Ana María Arias María Guzmán | 6:3, 9:7 |
Zwyciężczyni | 11. | 7 grudnia 1969 | São Paulo | Ceglana | Kora Schediwy | Ana María Arias Suzana Petersen | 6:1, 0:6, 6:4 |
Finalistka | 7. | 26 stycznia 1970 | Monachium | Ceglana | Kora Schediwy | Ingrid Bentzer Eva Lundqvist | 4:6, 6:1, 4:6 |
Zwyciężczyni | 12. | 12 kwietnia 1970 | Nicea | Ceglana | Gail Sherriff Chanfreau | Marilyn Aschner Julie Heldman | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 13. | 12 lipca 1970 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Helga Schultze-Hösl Betty Stöve | 6:4, 4:6, 16:14 |
Finalistka | 8. | 19 lipca 1970 | Gstaad | Ceglana | Betty Stöve | Rosie Casals Françoise Durr | 2:6, 2:6 |
Finalistka | 9. | 2 sierpnia 1970 | Hilversum | Ceglana | Margaret Smith Court | Karen Krantzcke Kerry Melville | 6:3, 7:9, 5:7 |
Finalistka | 10. | 24 sierpnia 1970 | Kitzbühel | Ceglana | Winnie Shaw | Annette Du Plooy Brenda Kirk | 4:6, 7:5, 3:6 |
Zwyciężczyni | 14. | 30 sierpnia 1970 | Brunszwik | Ceglana | Heide Orth | Katja Ebbinghaus Helga Schultze-Hösl | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 15. | 10 maja 1971 | Rzym | Ceglana | Virginia Wade | Helen Gourlay Lesley Turner Bowrey | 5:7, 6:2, 6:2 |
Finalistka | 11. | 23 maja 1971 | Hamburg | Ceglana | Heide Orth | Rosie Casals Billie Jean King | 2:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 16. | 11 lipca 1971 | Båstad | Ceglana | Heide Schildknecht | Ana María Arias Linda Tuero | 6:2, 6:1 |
Finalistka | 12. | 25 lipca 1971 | Kitzbühel | Ceglana | Heide Orth | Rosie Casals Billie Jean King | 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 17. | 8 sierpnia 1971 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Helga Schultze-Hösl Betty Stöve | 6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 18. | 11 czerwca 1972 | Hamburg | Ceglana | Heide Schildknecht | Wendy Overton Valerie Ziegenfuss | 6:3, 2:6, 6:0 |
Zwyciężczyni | 19. | 1 grudnia 1972 | Buenos Aires | Ceglana | Pam Teeguarden | Ana María Arias Virginia Wade | 7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 20. | 17 czerwca 1973 | Hamburg | Ceglana | Heide Orth | Kristien Kemmer Laura Rossouw | 6:1, 6:2 |
Zwyciężczyni | 21. | 15 lipca 1973 | Düsseldorf | Ceglana | Heide Orth | Evonne Goolagong Janet Young | tytuł wspólny, mecz nie odbył się |
Zwyciężczyni | 22. | 22 lipca 1973 | Hilversum | Ceglana | Betty Stöve | Brigitte Cuypers Trudy Waldhof | 6:2, 7:6 |
Finalistka | 13. | 26 sierpnia 1973 | Toronto | Ceglana | Martina Navrátilová | Evonne Goolagong Peggy Michel | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 14. | 2 czerwca 1974 | Rzym | Ceglana | Heide Orth | Chris Evert Olga Morozowa | walkower |
Finalistka | 15. | 13 października 1974 | Madryt | Ceglana | Kora Schediwy | Lesley Charles Sue Mappin | 2:6, krecz |
Zwyciężczyni | 23. | 24 listopada 1974 | Buenos Aires | Ceglana | Katja Ebbinghaus | Beatriz Araujo Raquel Giscafré | 6:0, 6:1 |
Finalistka | 16. | 21 grudnia 1975 | Sydney | Trawiasta | Heidi Eisterlehner | Evonne Goolagong Cawley Helen Gourlay Cawley | 3:6, 6:4, 3:6 |
Finalistka | 17. | 14 czerwca 1976 | French Open | Ceglana | Kathleen Harter | Fiorella Bonicelli Gail Chanfreau Lovera | 4:6, 6:1, 3:6 |
Zwyciężczyni | 24. | 18 kwietnia 1977 | Monte Carlo | Ceglana | Katja Ebbinghaus | Gail Chanfreau Lovera Rosie Darmon | 6:3, 7:5 |
Finalistka | 18. | 21 maja 1978 | Hamburg | Ceglana | Katja Ebbinghaus | Mima Jaušovec Virginia Ruzici | 4:6, 7:5, 0:6 |
Zwyciężczyni | 25. | 12 sierpnia 1979 | Norymberga | Ceglana | Katja Ebbinghaus | Heidi Eisterlehner Iris Riedel | 7:5, 7:6 |
Zwyciężczyni | 26. | 30 marca 1980 | Nicea | Ceglana | Gail Lovera | Petra Delhees Christiane Jolissaint | 6:4, 6:4 |
Gra mieszana 10 (6–4)
Przed Erą Open 7 (4–3)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 26 lipca 1964 | Brunszwik | Ceglana | Gunther Sanders | Renate Ostermann Peter Scholl | 1:6, 6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 kwietnia 1965 | Katania | Ceglana | Giordano Maioli | Carmen Coronado José Edison Mandarino | 8:6, 3:6, 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 25 kwietnia 1965 | Neapol | Ceglana | Giordano Maioli | Madonna Schacht Ion Țiriac | 4:6, 6:4, 12:10 |
Finalistka | 1. | 19 września 1965 | Brunszwik | Ceglana | Lothar Pawlik | Heide Schildknecht Dieter Ecklebe | 4:6, 4:6 |
Finalistka | 2. | 13 marca 1966 | Kair | Ceglana | Ion Țiriac | Carole Caldwell Graebner Clark Graebner | 7:9, 6:4, 5:7 |
Finalistka | 3. | 18 kwietnia 1966 | Katania | Ceglana | Ion Țiriac | Helen Gourlay Marty Riessen | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 2 maja 1966 | Kalabria | Ceglana | Ion Țiriac | Karen Krantzcke Owen Davidson | 7:5, 6:4 |
W Erze Open 3 (2–1)
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo RFN [2] | |||
I runda | wolny los | ||
Ćwierćfinał | Meksyk: Cecilia Rosado | 6:1, 6:1 | |
Półfinał | Stany Zjednoczone: Julie Heldman | 6:3, 1:6, 6:3 | |
O złoty medal | Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz [1] | 6:4, 6:3 | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN [2] | |||
I runda | wolny los | ||
Ćwierćfinał | Ekwador: María Eugenia Guzmán | walkower |
Gra podwójna
Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra demonstracyjna, reprezentując państwo RFN | |||
I runda | Edda Buding [2] | wolny los | |
Półfinał | Meksyk: Lourdes Gongora / Patricia Montano | 6:4, 6:1 | |
O złoty medal | Francja: Rosie Darmon / Stany Zjednoczone: Julie Heldman | 6:3, 6:4 |
Gra mieszana
Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN | |||
I runda | Jürgen Fassbender | Meksyk: Susana Zenes / Szwecja: Hans Nerell | |
Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Valerie Ziegenfuss / Jim McManus [1] | 3:6, 6:1, 7:5 | |
Półfinał | Francja Rosie Darmon / Pierre Darmon [4] | 3:6, 6:3, 6:4 | |
O złoty medal | Stany Zjednoczone Julie Heldman / Herb Fitzgibbon | 1:6, 3:6 | |
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Meksyku 1968 – gra pokazowa, reprezentując państwo RFN | |||
I runda | Jürgen Fassbender [2] | wolny los | |
Ćwierćfinał | Stany Zjednoczone: Peaches Bartkowicz / RFN: Ingo Buding | walkower |
Uwagi
- ↑ Halowe mistrzostwa Niemiec były rozgrywane od 1961 roku, równolegle z rywalizacją na kortach otwartych. Od 1996 roku imprezy zostały połączone i odbywały się już tylko w hali.
- ↑ Oficjalny komputerowy ranking WTA rozpoczął się od 1975 roku. Dane wcześniejsze podane na podstawie „The Bud Collins History of Tennis”, Third Edition 2017 oraz Danych zawartych na tennisforum.com.
- ↑ a b c Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą ilość punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.
- ↑ a b c d Brak jest szczegółowych danych na temat turniejów tenisowych rozgrywanych w latach 60., lecz podsumowania każdego poszczególnego sezonu na tennisforum.com podają wszystkie rozegrane turnieje, a wśród nich zwycięstwa Helgi Niessen.
Przypisy
- ↑ Deutscher Tennis Bund: Lista triumfatorek Mistrzostw Niemiec. dtb-tennis.de. [dostęp 2020-04-15]. (niem.).
- ↑ Official Report of the 1968 Olympic Games. Digital Library Collections, 1969. s. 387. [dostęp 2020-09-17]. (ang.).
- ↑ Deutscher Bundestag: Sportbericht der Bundesregierung. bundestag.de, 1973-09-26. s. 80. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).
- ↑ a b Informacja na temat pierwszego i ostatniego wygranego i przegranego finału w karierze tenisistki na over-blog.com.
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2020-09-21] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2020-09-21] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2020-09-21] (ang.).
- Artykuł podsumowujący karierę sportową tenisistki
- Wywiad z tenisistką „Legacy Spotlight: Helga Niessen Masthoff” opublikowany na wtatennis.com
- Sylwetka na stronie grandslamhistory.com
- Sylwetka na stronie over-blog.com
- Fragment książki „Tennis in Deutschland. Von den Anfängen bis 2002. Zum 100-jährigen Bestehen des Deutschen Tennis Bundes” wydanej z okazji 100-lecia niemieckiego związku tenisowego; opublikowany na formu www.tennisforum.com
- Artykuł o tenisistce na portalu express.de
- Artykuł „Willkommen im Klub” z dnia 29 stycznia 2016 r.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Made by author of Xramp, first uploaded by Denelson83 as Flag of Ecuador.svg, modifications by Husunqu.
Flag of Brazil (1968-1992)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Flag placeholder. See also Category:Flag placeholders and Coats of arms of None.svg.
Flag of Southern Rhodesia (1964–1965) and Rhodesia (1965–1968)
Autor: Ron Kroon for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tennis Nederland tegen Duitsland te Velp [sportpark Beekhuizen], Helga Niessen, 4 september 1965