Heliodor Sztark
Heliodor Sztark (ur. 28 marca 1886 w Koninie, zm. 3 lutego 1969 w Weslaco, Teksas) – inżynier budownictwa, dyplomata, urzędnik konsularny, wykładowca akademicki, meloman.
Życiorys
Syn Daniela i Natalii z d. Peczke. Absolwent politechnik – w Darmstadt (Technische Hochschule zu Darmstadt) i Brnie (C. k. česká technická vysoká škola Františka Josefa v Brně). Był zatrudniony w Łodzi (Lolat Eisenbeton), Warszawie, Moskwie, na Białorusi oraz na kolei Murmańskiej (1915–1918). Z ramienia Polskiej Misji Wojskowej prowadził biuro werbunkowo-rejestracyjne w Archangielsku (1919). W tymże roku powraca do kraju podejmując służbę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, m.in. na stanowiskach – kier. konsulatu, wicekonsula/konsula w Kolonii (1919–1922), prac. MSZ (1922–1926), konsula w Leningradzie (1926–1928), prac. Departamentu Administracyjnego MSZ (1928–1931), konsula i kier. konsulatu/konsula generalnego w Szczecinie (1931–1938), prac. MSZ (1938), likwidatora poselstwa w Wiedniu w randze konsula gen. (1938), konsula gen. w Pittsburghu (1938–1945). Następnie osiadł w Weslaco w Teksasie, m.in. prowadząc lektorat z języka rosyjskiego w Pan American College w Edinburgu (obecnie University of Texas Rio Grande Valley) i w bazie lotniczej w Harlingen (Harlingen Air Force Base) oraz propagując utwory Chopina, Karłowicza i Szymanowskiego. Władał również angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim. Został pochowany na cmentarzu katolickim w dolinie rzeki Rio Grande.
Odznaczenia
- Order Odrodzenia Polski IV klasy[1]
- Medal Niepodległości[1]
- francuski Order Legii Honorowej V klasy[1]
- papieski Order Świętego Grzegorza Wielkiego
- belgijski Order Leopolda II
- order jugosłowiański[1]
- order rumuński[1]
- order włoski[1]
Przypisy
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Baretka Kawalera Orderu Leopolda II
Baretka Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (Watykan)
Heliodor Sztark podczas pracy. Zdjęcie wykonano podczas służby konsularnej Heliodora Sztarka w Leningradzie (1926-28).