Hell Comes to Quahog

„Hell Comes to Quahog” – trzeci odcinek piątego sezonu serialu Family Guy^[1]. Premiera odbyła się 24 września 2006 na kanale telewizyjnym Fox^[2]. Według Nielsen ratings tego dnia odcinek obejrzało 9,66 miliona widzów. Tytuł jest nawiązaniem do filmu Hell Comes to Frogtown^[3], a fabuła obraca się wokół walki obywateli Quahog z rujnującym ich miasto supermarketem^[2]. Kilka scen zostało wyciętych w procesie produkcji^[3]. Gościnnie występuje Carrie Fisher, która wciela się w rolę szefowej Petera, Angeli^[2]. Odcinek zebrał pozytywne recenzje^[4][5].

Fabuła

Peter ma za zadanie odebrać Meg z wrotkowiska^[1]. Po tym, jak zjawia się na miejscu i ostatecznie wraca do domu zapomniawszy o niej, wściekła Meg domaga się własnego samochodu^[1]. Peter udaje się z nią do salonu samochodowego, jednak zamiast samochodu kupuje jej czołg, który niedługo po tym konfiskuje Joe^[1]. Meg postanawia więc samodzielnie zarobić pieniądze na auto i zatrudnia się w Superstore USA, nowo otwartym supermarkecie w Quahog^[1]. Tymczasem jego pojawienie się powoduje bankructwo lokalnych kupców oraz przerwy dostaw prądu w całym mieście z powodu wysokiego zapotrzebowania supermarketu na elektryczność^[1].

Produkcja

Dan Povenmire – reżyser odcinka.

Duża część muzyki pojawiającej się w odcinku została napisana przez Waltera Murphy’ego^[3]. Podczas sceny na wrotkowisku wykorzystano utwór A Fifth of Beethoven, który Murphy skomponował w 1976 roku i który później został wykorzystany na ścieżce dźwiękowej filmu Gorączka sobotniej nocy^[3][6]. Natomiast w scenie, w której Brian i Stewie niszczą Superstore USA, słychać muzykę Murphy’ego, która stylistycznie naśladuje temat muzyczny autorstwa Elmera Bernsteina z filmu Szarże^[3]. W procesie produkcji powstało kilka wersji gagu z Icemanem^[7]. Pierwotnie miał on walczyć ze swoją żoną, jednak zrezygnowano z tego pomysłu ze względu na kwestie prawne^[7]. Niektóre sceny i gagi zostały wycięte z wersji emitowanej w telewizji i są dostępne jedynie w wersji DVD, gdyż uznano je za niestosowne^[8]. Na przykład w nieocenzurowanej scenie, w której Brian jest za mocno głaskany przez upośledzonego umysłowo chłopca, bierze on na nim odwet, gryząc go w rękę^[3]. Innym wyciętym elementem jest scena, w której Chris tak mocno śmieje się ze swojego dowcipu, że w końcu popuszcza^[3]. Ocenzurowano też gag z kierowcą Hummera oglądającym film Madagaskar i krzyczącym Dude, those animals are so fucking funny (Stary, te zwierzaki są zajebiście śmieszne)^[9]. Jednak scena ta została omyłkowo wyemitowana z nieocenzurowanym przekleństwem w Kanadzie^[9][10].

Odniesienia do kultury

(c) Gage Skidmore, CC BY-SA 3.0

Kirker Butler – scenarzysta odcinka.

Tytuł odcinka jest nawiązaniem do filmu Hell Comes to Frogtown^[3]. Gdy na początku Peter, Joe, Quagmire i Cleveland podczas gry w ping-ponga tracą swoją ostatnią piłeczkę, Peter, by zdobyć nową, korzysta z pomocy Mr. Moose, postaci z amerykańskiego programu dla dzieci pt. Captain Kangaroo^[11]. W tej samej scenie Peter wspomina czasy, kiedy występował w fikcyjnej broadwayowskiej adaptacji filmu Czerwony świt^[8]. W domu Griffinowie oglądają reklamę ciastek „Pepperidge Farm”, nawiązującą do prawdziwych reklam tej firmy ze starszym woźnicą, który przypominał telewidzom o starych, dobrych czasach^[11]. Reklamy te jednak nie były pokazywane w telewizji od 10-15 lat^[7]. W następnej scenie Peter nawiązuje do Icemana, superbohatera z uniwersum komiksów Marvela^[11]. W innej scenie podczas jazdy kierowca Hummera ogląda film Madagaskar^[11]. Kiedy Peter celuje lufę czołgu w kierunku Lois, ta krzyczy „Bocce Balls!”, podobnie jak jedna z postaci w filmie Plusk^[3]. W kinie samochodowym Lois i Peter oglądają fikcyjny film The Even Couple, z Billem Pullmanem i Jeffem Danielsem w rolach głównych^[11]. Jest to odniesienie do sztuki Neila Simona pt. Dziwna para opowiadającej o Oscarze Madisonie i Feliksie Ungarze, dwóch mieszkających ze sobą mężczyznach, którzy nie mogą się ze sobą dogadać^[11]. Scenarzyści tego odcinka sugerują, iż Pullman i Daniels, ogólnie uznawani za „miłych facetów”, prawdopodobnie byliby lepszymi współlokatorami niż wspomniana dwójka^[11]. Peter cieszy się, gdy dowiaduje się o emisji filmu Showgirls, ponieważ film zawiera dużo scen erotycznych^[11]. Jednak jego radość szybko znika, gdy okazuje się, że film zostanie wyświetlony na kanale TBS, który nie pozwala na nagość w swoich filmach^[11]. Rodzina Griffinów w telewizji ogląda serial Zaklinacz dusz^[11]. W retrospekcji Peter wspomina przysługę, którą wykonał dla leśniczego, która polegała na zabiciu Misia Yogi^[5]. Podczas pracy w supermarkecie jednym z obowiązków Meg jest karmienie Slotha, postaci z filmu Goonies^[3]. W innej scenie Peter wspomina fikcyjny gang Toma Brokawa, popularnego amerykańskiego dziennikarza^[11]. Scena z Richardem Gere’em jest nawiązaniem do popularnej miejskiej legendy jakoby ten trafił na pogotowie z myszoskoczkiem w odbycie^[11][12]. Gdy w wiadomościach poruszany jest temat przerw w dostawie prądu, pojawia się animowana wersja sekwencji tytułowej programu edukacyjnego dla dzieci The Electric Company^[3]. Podczas protestu przed Superstore USA Peter krzyczy Gattaca! Gattaca!, przekręcając okrzyk bohatera filmu Pieskie popołudnie, który skandował Attica! Attica!^[11]. Attica to więzienie w Stanach Zjednoczonych, w którym w 1971 roku wybuchły zamieszki, natomiast Gattaca to film z 1997 roku^[11]. Później, po wejściu do środka, Peter mówi „kiedy wszedłem do Superstore USA, poczułem się jak gdybym (kontynuuje krzycząc) stał na szczycie góry i czuł wiatr we włosach”^[11]. Jest to nawiązanie do reklam „York Peppermint Pattie”, amerykańskiej marki słodyczy z miętowym nadzieniem^[3]. W końcowej scenie Peter przywołuje tytuł amerykańskiego serialu Hardcastle i McCormick.

Odbiór

Recenzent IGN Dan Iverson ocenił Hell Comes to Quahog pozytywnie, komentując, że niektóre gagi były „niesamowicie śmieszne”^[4]. Uznanie w jego oczach znalazł zarówno dobry (choć, jak zaznaczył, nie oryginalny) główny wątek dotyczący supermarketu, jak i kilka gagów pojawiających się w międzyczasie^[4]. Mimo „lekkiego dłużenia się w środku” odcinek dostał ocenę 8/10^[4]. Podobnie pozytywnie ocenił odcinek Brett Love z bloga TV Squad^[5]. Zaznaczył on jedynie, że nie podobały mu się wygłupy Petera w supermarkecie oraz „wyraził niepokój” co do kierunku rozwoju postaci Stewiego, który stopniowo odchodzi od modelu „złego geniusza chcącego zabić matkę^[5]. Według Nielsena Hell Comes to Quahog uzyskał wskaźnik oglądalności 5,7 i udział 8^[13].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Hell Comes to Quahog w bazie TV.com (ang.)
• Hell Comes to Quahog w bazie IMDb (ang.)