Hellmuth Reymann
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 24 listopada 1892 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 grudnia 1988 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1912–1945 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Hellmuth Reymann (ur. 24 listopada 1892 w Prudniku, zm. 8 grudnia 1988 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki oficer ostatecznie w stopniu generała porucznika. Jeden z ostatnich dowódców Berlina podczas końcowego ataku Armii Czerwonej w ramach operacji berlińskiej.
Kariera
W czasie wojny niemiecko-sowieckiej od 1 października 1942 do 1 października 1943 dowodził 212. Dywizją Piechoty wchodzącą w skład Grupy Armii Północ. Został przeniesiony na stanowisko dowódcy 13. Dywizji Polowej Luftwaffe (13. Luftwaffe-Feld-Division) w składzie XXVIII korpusu w północnej Rosji, uczestniczącego w blokadzie Leningradu. Od 1 kwietnia 1944 do 18 listopada, Reymann dowodził 11. Dywizją Piechoty. W październiku został otoczony na terenie Łotwy. Został zdymisjonowany i powrócił do Niemiec, zastąpił go generał Gerhard Feyerabend.
6 marca 1945 objął dowództwo nad oddziałami broniącymi Drezna. Został jednak przeniesiony do Berlina, by dowodzić oddziałami broniącymi miasta.
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny
- 2 klasy – 16 września 1914
- 1 klasy – 4 marca 1915
- Krzyż Żelazny
- 2 klasy – 28 listopada 1939
- 1 klasy – 18 czerwca 1940
- Krzyż Niemiecki Złoty – 22 listopada 1941
- Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu
- Krzyż Rycerski – 5 kwietnia 1944
- Liście Dębu – 28 listopada 1944
- Krzyż Honorowy[1]
- Odznaka za Służbę Wojskową[1]
- Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942[1]
Przypisy
- ↑ a b c Reymann, Hellmuth – TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-06-10] .
Bibliografia
- Antony Beevor: Berlin 1945. Upadek. Magnum, 2005. ISBN 978-0-14-103239-9.
Media użyte na tej stronie
Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
Baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w Wehrmachcie (Srebrny Medal – IV Klasa za 4 lata) – wersja Armii i Kriegsmarine (Wehrmacht-Dienstauszeichnung – Heer und Kriegsmarine) – III Rzesza.
Hellmuth Reymann (German officer)
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Autor:
- Rank_insignia_of_Generalleutnant_of_the_Wehrmacht.svg: F l a n k e r
- derivative work: Hoodinski (talk)
Rang insignia of the German Wehrmacht, here shoulder strap “Lieutenant-general” Heer to 1945.
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Umowna baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w Wehrmachcie (25 lat) – wersja Armii i Kriegsmarine (Wehrmacht-Dienstauszeichnung – Heer und Kriegsmarine) – III Rzesza
– połączone baretki Złotego Krzyża (I Klasy za 25 lat) i Złotego Medalu (III Klasy za 12 lat).
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
(c) Bundesarchiv, Bild 146-1995-081-13A / CC-BY-SA 3.0

März 1945
Umowna baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w Wehrmachcie (12 lat) – wersja Armii i Kriegsmarine (Wehrmacht-Dienstauszeichnung – Heer und Kriegsmarine) – III Rzesza
– połączone baretki Złotego Medalu (III Klasy za 12 lat) i Srebrnego Medalu (IV Klasy za 4 lata).
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (III Rzesza).
Baretka: "Krzyż Honoru za Wojnę 1914/1918" (Niemcy, III Rzesza) – dla Frontowców (z mieczami).