Helmut Körnig
 (c) Bundesarchiv, Bild 102-06310 / CC-BY-SA 3.0 Körnig (z lewej) przed igrzyskami olimpijskimi w Amsterdamie | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 12 września 1905 Głogów | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 5 marca 1973 Dortmund | |||||||||||||||
| Wzrost | 175 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Helmut Körnig (ur. 12 września 1905 w Głogowie, wówczas Glogau w Niemczech, zm. 5 marca 1973 w Dortmundzie[1]) – niemiecki lekkoatleta sprinter, trzykrotny medalista olimpijski.
Körnig odniósł wiele sukcesów w 2. połowie lat 20. i na początku lat. 30. XX wieku. 29 sierpnia 1926 w Halle ustanowił rekord Europy w biegu na 100 metrów wynikiem 10,4 s[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1928 w Amsterdamie Körnig wywalczył dwa medale: brązowy w biegu na 200 metrów i srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów (razem z Körnigiem biegli w niej Georg Lammers, Richard Corts i Hubert Houben)[1]. Wcześniej w tym samym roku najpierw 20 maja w Düsseldorfie) dwukrotnie wyrównał rekord Europy w sztafecie 4 × 100 metrów czasem 41,0 s (sztafeta biegła w składzie: Lammers, Friedrich-Wilhelm Wichmann, Houben i Körnig), zaś 3 czerwca w Berlinie poprawił go na 40,8 s (w składzie Corts, Houben, Wichmann i Körnig)[3].
14 czerwca 1932 w Kassel był w składzie sztafety 4 × 100 metrów, która ustanowiła rekord świata wynikiem 40,6 s (biegli w niej Körnig, Lammers, Erich Borchmeyer i Arthur Jonath)[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles ponownie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Körnig, Friedrich Hendrix, Borchmeyer i Jonath). Startował również w biegu na 100 metrów, ale odpadł w półfinale[1].
Dziesięć razy był mistrzem Niemiec: na 100 metrów w 1926, 1927 i 1930[4], na 200 metrów w 1926, 1927, 1928 i 1930[5] oraz w sztafecie 4 × 100 m w 1927, 1929 i 1930[6]. Na Akademickich Mistrzostwach Świata w 1930 w Darmstadt zdobył złote medale na 100 metrów, 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów[7]. Zdobył również mistrzostwo Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 jardów w 1927[8].
Zakończył karierę sportową w 1934 po zachorowaniu na dur brzuszny. Prawnik z wykształcenia, pracował jako dziennikarz w Berliner Tageblatt, a następnie jako asystent reżysera w wytwórni UFA. Po II wojnie światowej był referentem w rządzie krajowym w Westfalii, a od 1950 był zatrudniony w DGB. Od 1953 był dyrektorem Westfalenhallen w Dortmundzie. Zmarł krótko po przejściu na emeryturę.
Przypisy
- ↑ a b c Helmut Körnig, olympedia.org [dostęp 2020-07-05] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: 2006, s. 355.
- ↑ a b Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: 2006, s. 373.
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften (100m - Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2014-04-19] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften (200m - Herren), Sport-Komplett.de [dostęp 2014-04-19] (niem.).
- ↑ Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften (Staffeln - Herren - Teil 1), Sport-Komplett.de [dostęp 2014-04-19] (niem.).
- ↑ World Students Games (Pre-Universiade), GBRAthletics [dostęp 2014-04-19] (ang.).
- ↑ British Athletics Championships 1919-1939, GBRAthletics [dostęp 2014-04-19] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flaga Niemiec o proporcjach 3:2
(c) Bundesarchiv, Bild 102-06310 / CC-BY-SA 3.0
