Heloderma arizońska

Heloderma arizońska
Heloderma suspectum[1]
Cope, 1869
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

łuskoskóre

Rodzina

helodermowate

Rodzaj

Heloderma

Gatunek

heloderma arizońska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 NT pl.svg

Heloderma arizońska[3], gila[3] (Heloderma suspectum) – gatunek jadowitej jaszczurki z rodziny heloderm[1]. Zamieszkuje tereny Stanów Zjednoczonych i Meksyku[3]. W ślinie Helodermy arizońskiej wykryto eksenatyd, substancję, która następnie stała się prekursorem leków inkretynowych i znalazła zastosowanie w lecznictwie, jako lek stosowany w terapii cukrzycy[4].

Systematyka

Gatunek obejmuje dwa podgatunki[1]:

  • Heloderma suspectum cinctum
  • Heloderma suspectum suspectum

Budowa ciała

Ciało helodermy arizońskiej osiąga długość do 50 cm. Ogon gada jest krótszy od reszty ciała. Grzbiet wybarwiony jest na ciemnobrązowo i jest pokryty różowymi, nieregularnymi plamami. Tworzą one szerokie, poprzeczne pasy, które w sposób szczególny uwidaczniają się na ogonie[3].

Tryb życia

Wiedzie zasadniczo naziemny tryb życia, lecz czasem może się wspinać na roślinność w poszukiwaniu pożywienia[2]. Samotnik, aktywna w nocy, mięsożerna.

W okresie lęgowym samica składa około 15 jaj osłoniętych cienkimi otoczkami. Jaja, o wielkości zbliżonej do jaj kurzych, lokowane są w jamach w wilgotnej ziemi. Rozwój trwa około jednego miesiąca[3].

Siedlisko

Heloderma arizońska rzadko jest spotykane na obszarach rolniczych. Na obszarach amerykańskich pustyń Mojave i Sonora heloderma arizońska zasiedla tereny położone na wysokości od poziomu morza (Sonora) do 30 m n.p.m. (Arizona), 1180 do 1950 m n.p.m. (Nowy Meksyk) oraz do 1545 m n.p.m. (w rejonie dolnych części stoków górskich i nadbrzeży w południowej Arizonie). Siedliska pokryte są trawiastą, pustynną roślinnością, a na terenie pustyni Sonora także krzewami ciernistymi. Drzewostan dębowy lub sosnowy. Ostoję znajdują pod gęstymi krzewami, pod skałami albo w norach nowików. Helodermy mieszkające w Arizonie spędzają większość czasu (ok. 98%) pod osłoną, zaś w Utah 95% czasu pod ziemią[2].

Zasięg geograficzny

Północno-zachodni Meksyk i południowo-zachodnie USA z głównymi zakresami w Arizonie i Sonorze: od południowo-zachodnich części stanu Utah, przez południową Nevadę, południową Arizonę, południowo-zachodni Nowy Meksyk po stan Sinaloa w Meksyku[2].

Przypisy

  1. a b c Heloderma suspectum, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c d Heloderma suspectum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. a b c d e Włodzimierz Juszczyk: Mały słownik zoologiczny: gady i płazy. Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1986, s. 319. ISBN 83-214-0464-2.
  4. Ivan Koludarov, Timothy N.W. Jackson, Kartik Sunagar, Amanda Nouwens, Iwan Hendrikx, Bryan G. Fry. Fossilized Venom: The Unusually Conserved Venom Profiles of Heloderma Species (Beaded Lizards and Gila Monsters). „Toxins”. 6, s. 3582–3595, 2014. DOI: doi:10.3390/toxins6123582. ISSN 2072-6651. (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 NT pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Gila.monster.arp.jpg

Gila (pronounced "Heela") monster Heloderma s. suspectum at Bristol Zoo, Bristol, England.

Photographed by Adrian Pingstone in May 2005 and released to the public domain.