Heloiza de Villefort

Heloiza de Villefort – postać fikcyjna z powieści Aleksandra Dumasa Hrabia Monte Christo. Druga żona prokuratora Gérarda de Villefort i matka jego rozpieszczonego synka Edwardka, macocha Walentyny, przyjaciółka Herminii Danglars. Przedstawiana jako kobieta wyrachowana, podła i okrutna.

Opis postaci

Heloiza wyszła za Gérarda de Villefort po śmierci jego pierwszej żony, Renaty de Saint-Meran. Urodziła mu syna, Edwarda, którego rozpieszczała najbardziej jak się tylko da. Hrabiego Monte Christo pani de Villefort poznała w chwili, gdy wraz ze swym niewolnikiem Alim ocalił ją i Edwarda. Heloiza pożyczyła bowiem siwojabłkowity zaprzęg od pani Danglars, by się nim przejechać po ulicach miasta. Na polecenie hrabiego Ali specjalnym dźwiękiem spłoszył konie, po czym uspokoił je, a sam hrabia ocucił nieprzytomnego Edwarda kroplą brucyny. Heloiza z wdzięczności zaprosiła Monte Christa do siebie. Ten zaś celowo opowiedział jej wszystko co wie na temat słynnych trucizn i trucicielek, po czym ofiarował jej flaszkę brucyny. Pierwszy raz Heloiza użyła ją, by ocucić omdlałą Herminię Danglars podczas przyjęcia u hrabiego Monte Christo w Auteuil. Niedługo potem Heloiza zaplanowała zabić swoją pasierbicę. Najpierw podstępem wlała brucynę do lekarstwa jej dziadka – pana de Saint-Meran. Wiedząc, że Walentyna wysyła dziadkowi lekarstwo podstępnie zdobyła do niego dostęp i dolała do niego trucizny. Markiz zmarł, a kilka dni później jego żona również została otruta przez Heloizę za pomocą ziółek, które zażywała, a do których kobieta dodała truciznę. Majątek dziadków przypadł Walentynie.

Następnie Heloiza próbowała otruć brucyną ojca swego męża, pana Noirtier de Villefort. Ten jednak był odporny na działanie trucizny, a zamiast niego zmarł wierny sługa Barrois. Heloiza nie powtórzyła jednak zamachu, gdyż Noirtier i tak cały swój majątek zapisał Walentynie, więc zabicie go nie było już konieczne. Potem celem zamachu padła sama pasierbica – miała ona umrzeć jako posiadaczka wielkiego majątku po obu dziadkach, który to majątek miał teraz przypaść jej przyrodniemu bratu. Uniemożliwili to jednak Noirtier oraz hrabia Monte Christo. Najpierw Noirtier uodpornił potajemnie wnuczkę na działanie brucyny, a potem sam hrabia wprowadził Walentynę w stan pozornej śmierci. Prócz tego zadbał o to, żeby Heloiza nie zdołała ukryć dowodów swojej zbrodni. Kiedy więc kobieta świętowała swój sukces mąż oznajmił jej, iż wie wszystko o jej winie i zostawił jej do wyboru samobójstwo lub aresztowanie połączone z publiczną egzekucją. Heloiza próbowała przekonać męża, by się nad nią ulitował, ale nic to nie dało. Pani de Villefort zabiła się poprzez zażycie brucyny, lecz przedtem podała ją swojemu synkowi, którego nie umiała zostawić samego na świecie.

Heloiza de Villefort w filmie

Postać Heloizy jest zwykle pomijana w ekranizacjach powieści Dumasa. Pojawia się praktycznie tylko w 8 odcinkowym serialu Hrabia Monte Christo z 1998 r. gdzie w jej rolę wciela się aktorka Hélène Vincent.

Bibliografia

• Aleksander Dumas: Hrabia Monte Christo. Państwowe Wydawnictwo Iskry. Warszawa 1988
• Henri Troyat: Dumas-Piąty muszkieter. Wydawnictwo Książkowe. Warszawa 2007
• Andre Maurois: Trzej panowie Dumas. Warszawa: Muza. 1998