Hennadij Łytowczenko
(c) Football.ua, CC BY-SA 3.0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Hennadij Wołodymyrowicz Łytowczenko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hennadij Wołodymyrowicz Łytowczenko, ukr. Геннадій Володимирович Литовченко, ros. Геннадий Владимирович Литовченко, Giennadij Władimirowicz Litowczenko (ur. 11 września 1963 w Dnieprodzierżyńsku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego i Ukrainy, Wicemistrz Europy w 1988, trener piłkarski.
Kariera zawodnicza
Kariera klubowa
Do 1987 był piłkarsko związany z Dniepropietrowskiem, gdzie uczył się w szkole sportowej, a od 1981 występował z pierwszym zespole Dnipra. Tam też zdobył w 1983 Mistrzostwo ZSRR. Rok później w plebiscycie tygodnika Futboł uznano go najlepszym piłkarzem ZSRR. Pod koniec lat 80. został zawodnikiem kijowskiego Dynama, gdzie święcił kolejne triumfy: w 1990 zdobył Mistrzostwo i Puchar Związku Radzieckiego. W tym samym roku wyjechał do Grecji. Został ściągnięty przez trenera Ołeha Błochina (byłego kolegę z reprezentacji ZSRR) do Olympiakosu Pireus. W 1992 wspólnie z Błochinem świętował zdobycie Pucharu Grecji. W późniejszych sezonach występował w Austrii i na Cyprze oraz na Ukrainie. W Czornomorcu Odessa zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna
28 marca 1984 meczem z RFN zadebiutował w reprezentacji ZSRR. W spotkaniu tym strzelił również swą pierwszą bramkę dla Sbornej. Jako reprezentant ZSRR brał udział w mistrzostwach świata w 1986 i 1990, zaś w 1988 zdobył tytuł Wicemistrza Europy. Rozegrany 18 czerwca 1990 na mistrzostwach świata mecz z Kamerunem był ostatnim jego występem dla drużyny Związku Radzieckiego. Łącznie wystąpił w niej 57 razy, zdobywając 14 bramek. W latach 1993–1994 zagrał także 4 mecze w kadrze Ukrainy.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery zawodniczej podjął pracę jako szkoleniowiec. Pracował jako asystent w CSKA Kijów, Krywbasie Krzywy Róg, Arsenale Kijów i Dniprze Dniepropietrowsk. Samodzielnie prowadził zespoły Krywbasu, Metalista Charków i Arsenału Charków. Równolegle, od 2002 jest zatrudniony w Federacji Futbolu Ukrainy jako asystent selekcjonera reprezentacji młodzieżowej. Od grudnia 2006 pracuje jako główny trener młodzieżowej drużyny Dynamo-2 Kijów.
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
Dnipro Dniepropietrowsk
- Złoty medalista Mistrzostw ZSRR: 1983
- Srebrny medalista Mistrzostw ZSRR: 1987
- Brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1984, 1985
Dynamo Kijów
- Złoty medalista Mistrzostw ZSRR: 1990
- Srebrny medalista Mistrzostw ZSRR: 1988
- Brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
- Zdobywca Pucharu ZSRR: 1990
Olympiakos SFP
- Zdobywca Pucharu Grecji: 1992
Czornomoreć Odessa
- Srebrny medalista Mistrzostw Ukrainy: 1996
Sukcesy reprezentacyjne
- Wicemistrz Europy: 1988
- uczestnik Mistrzostw Świata: 1986, 1990
Sukcesy indywidualne
- najlepszy piłkarza radziecki według tygodnika „Futboł”: 1984
- 7-krotnie wybierany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1983, 1984, 1985, 1987, 1988, 1990
Odznaczenia
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1982
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1988
- Order „Za zasługi” III klasy: 2004[1]
- Order „Za zasługi” II klasy: 2006[2].
Przypisy
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1591/2004 - Офіційне представництво Президента України. [dostęp 2014-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 - Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-06)].
Bibliografia
- Hennadij Łytowczenko w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Hennadij Łytowczenko w bazie Historii i statystyki ukraińskiej piłki nożnej (ukr.)
- Hennadij Łytowczenko w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
- Hennadij Łytowczenko w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Hennadij Łytowczenko w bazie Odeski Futbol (ros.)
- Hennadij Łytowczenko w bazie Football Facts (ros.)
- Hennadij Łytowczenko w bazie RusTeam (ros.)
- Hennadij Łytowczenko w bazie National Football Teams (ang.)
- Gennadiy Lytovchenko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-21] .
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 2 степени
Планка украинского ордена "За заслуги" 2 степени