Henning Christophersen

Henning Christophersen

Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1939 Kopenhaga
Data i miejsce śmierci	31 grudnia 2016 Bruksela
Minister finansów Danii
Okres	od 1982 do 1984
Przynależność polityczna	Venstre
Poprzednik	Knud Heinesen
Następca	Palle Simonsen
Minister spraw zagranicznych Danii
Okres	od 1978 do 1979
Przynależność polityczna	Venstre
Poprzednik	Anker Jørgensen
Następca	Kjeld Olesen
Odznaczenia

Henning Christophersen (ur. 8 listopada 1939 w Kopenhadze^[1], zm. 31 grudnia 2016 w Brukseli^[2]) – duński polityk i ekonomista, minister spraw zagranicznych oraz finansów, od 1977 do 1984 lider liberalnej partii Venstre, w latach 1985–1995 wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej oraz komisarz europejski ds. ekonomicznych i monetarnych.

Życiorys

Z wykształcenia ekonomista, w 1965 ukończył studia na Uniwersytecie Kopenhaskim. Pracował w radzie ds. rzemiosła, administracji szkoły średniej, a także jako doradca finansowy i dziennikarz. Działalność polityczną rozpoczął w organizacji studenckiej liberałów, następnie stopniowo awansował w partyjnej strukturze. W 1971 po raz pierwszy został wybrany do Folketingetu, w duńskim parlamencie zasiadał do 1984^[1].

W 1972 został wiceprzewodniczącym Venstre. W 1977 przejął kierownictwo w partii, gdy Poul Hartling otrzymał nominację na wysokiego komisarza ONZ ds. uchodźców. W 1978 został zatwierdzony na tej funkcji przez partyjny kongres^[1]. W latach 1978–1979 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych, ponownie wchodził w skład duńskiego rządu zasiadał w latach 1984–1985 jako minister finansów^[3].

W 1984 zrezygnował z funkcji rządowych, parlamentarnych i partyjnych. Wiązało się to z nominacją do nowej Komisji Europejskiej. Henning Christophersen w latach 1985–1995 wchodził w skład trzech kolejnych KE, którymi kierował Jacques Delors. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej, odpowiadał również za sprawy gospodarcze i monetarne^[1].

Po zakończeniu pracy w strukturach europejskich obejmował kierownicze stanowiskach w zarządach i radach nadzorczych różnych przedsiębiorstw^[1].

Odznaczenia

• Komandor 1. Stopnia Orderu Danebroga (Dania, 1984)
• Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja)
• Krzyż Wielki Orderu Słonia Białego (Tajlandia)
• Krzyż Wielki Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (Wlk. Brytania)
• Wielki Oficer Orderu Zasługi (Francja)
• Krzyż Wielki Orderu Lwa (Finlandia)^[4]

Przypisy