Henoch (syn Jereda)
| ||
 Gerard Hoet: Ilustracja do Księgi Rodzaju, przedstawiająca wniebowzięcie Henocha | ||
| Występowanie | Księga Rodzaju | |
| Rodzina | ||
| Ojciec | Jered | |
| Dzieci | Matuzalem | |
Henoch lub Enoch – postać biblijna, syn Jereda, potomek Seta. Miał wiele synów i córek, wśród nich Metuszelacha.
W Starym Testamencie zawarto o nim niewiele informacji. Henoch został w nim opisany jako żyjący w tak wielkiej przyjaźni z Bogiem, że nigdy nie umarł, lecz został w wieku 365 lat wzięty cieleśnie do Nieba (Rdz 5, 22 i Hbr 11,5). Henoch jest jedyną postacią, oprócz proroka Eliasza, którego wniebowzięcie zostało wprost opisane w Piśmie Świętym[1].
O Henochu wspomina również deuterokanoniczna Księga Syracha, ukazując go jako jedną z pozytywnych postaci w historii ludzkości. Wspomniany też jest w Ewangelii świętego Łukasza oraz w Liście do Hebrajczyków. Wielu autorów apokryfów wydawało swoje dzieła pod jego imieniem. Przykładem są Księgi Henocha.
Postać Henocha pojawia się też w Koranie, gdzie jest jednym ze świętych proroków islamu pod imieniem Idris.
Przypisy
- ↑ Czas na Biblię, naszczas.pl [dostęp 2019-01-18].
|
Media użyte na tej stronie
God took Enoch, as in Genesis 5:24: "And Enoch walked with God: and he was not; for God took him." (KJV) illustration from the 1728 Figures de la Bible; illustrated by Gerard Hoet (1648–1733) and others, and published by P. de Hondt in The Hague; image courtesy Bizzell Bible Collection, University of Oklahoma Libraries