Henri-Georges Adam

Henri-Georges Adam

Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1904 Paryż
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 1967 La Clarté en Perros-Guirec
Narodowość	francuska
Dziedzina sztuki	rzeźbiarstwo

Henri-Georges Adam (ur. 14 stycznia 1904 w Paryżu, zm. 27 sierpnia 1967 w La Clarté en Perros-Guirec w Bretanii) – francuski rzeźbiarz i grafik.

Życiorys

Początkowo praktykował w pracowni swojego ojca złotnika^[1][2]. Studiował w École des Beaux-Arts w Paryżu^[2]. Zajął się grafiką, tworząc prace ekspresyjne, w tym również satyryczne^[1][2]. W 1936 stworzył cykl graficzny na temat hiszpańskiej wojny domowej. W 1938 za twórczość graficzną otrzymał Prix Blumenthal^[1]. Na początku lat 40. XX w. zaczął rzeźbić^[1]. Pod wpływem przyjaźni z Pablem Picassem poświęcił się wyłącznie rzeźbiarstwu^[2]. Picasso pozostawił mu swoją pracownię przy Rue des Grands-Augustins w Paryżu. W 1945 był jednym ze współzałożycieli Salonu de Mai^[1]. Od 1959 był profesorem rzeźby w paryskiej École des Beaux-Arts^[1].

Twórczość

Jego styl charakteryzował się prostotą i monumentalizmem, w połowie lat 40. przekształcony w zgeometryzowane, dynamiczne formy abstrakcyjne^[1][2]. Wśród jego ważniejszych dzieł znajdują się m.in. Wielki akt (1949), Pomnik więźnia politycznego (1952) oraz Latarnia umarłych (1957–1958) – pomnik poświęcony pamięci ofiar obozu w Oświęcimiu^[2].

Adam zajmował się też medalierstwem, projektował tkaniny artystyczne, nadal uprawiał grafikę i wykonywał ilustracje książkowe, m.in. cykl do Les Chimères Gérarda de Nerval (1947–1949)^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Katalog wystawy: H.-G. A., Stedelijk Museum, Amsterdam, 1955
• Lexikon der Kunst, wyd. Karl Müller Verlag Erlangen 1994 s. 45