Henri Cazalis
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 9 marca 1840 Cormeilles-en-Parisis (Francja) | |
Data i miejsce śmierci | 1 lipca 1909 Val-d'Oise (Francja) |
Henri Cazalis (ps. Jean Caselli i Jean Lahor; ur. 9 marca 1840 w Cormeilles-en-Parisis, Francja, zm. 1 lipca 1909 w Val-d'Oise, Francja) − francuski lekarz, poeta i intelektualista; przedstawiciel symbolizmu i parnasizmu.
Twórca nazwy francuskiej malarskiej grupy artystycznej Nabistów (fr. Les Nabis)[1] - słowa, które pochodzi od hebrajskiego wyrazu nabis oznaczającego proroka. Termin ten ukazywał paralelę pomiędzy sposobem w jakim ci malarze zmierzali do ożywienia malarstwa (jako prorocy sztuki współczesnej) i sposobem jakim starożytni prorocy odmłodzili Izrael[2]. Nazwa ta prawdopodobnie powstała w wyniku tego, że "większość ich nosiła brody, niektórzy byli Żydami i wszyscy byli rozpaczliwie poważni"[3].
Ważniejsze prace
- Chants populaires de l'Italie (1865)
- Vita tristis, Reveries fantastiques, Romances sans musique (1865)
- Melancholia (1868)
- Le Livre du néant (1872)
- Henry Regnault, sa vie et son œuvre (1872)
- L'Illusion (1875-1893)
- Cantique des cantiques (1885)
- Les Quatrains d'Al-Gazali (1896)
- William Morris (1897).
Przypisy
Bibliografia
- Cazalis, Henri. Chisholm, Hugh, ed. (1911). Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press. (ang.)
Linki zewnętrzne
- Henri Cazalis − biogram w encyklopedii La Rousse (fr.)
- Henri Cazalis − prace autorskie lub o tym autorze w Internet Archive (fr.)
Media użyte na tej stronie
Jean Lahor (pseudonyme d'Henri Cazalis), portrait en frontispice, gravé par Ricardo de Los Rios (1846-1929), in Œuvres de Jean Lahor : L'Illusion, Paris, Alphonse Lemerre, Ve édition, s.d. [1906 ?].