Henri Cochet
 Henri Cochet (1922) | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1901 | ||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 1987 | ||||||||||||
| Gra | praworęczna, jednoręczny backhand | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Roland Garros | W (1926, 1928, 1930, 1932) | ||||||||||||
| Wimbledon | W (1927, 1929) | ||||||||||||
| US Open | W (1928) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Roland Garros | W (1927, 1930, 1932) | ||||||||||||
| Wimbledon | W (1926, 1928) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Henri Cochet (ur. 14 grudnia 1901 w Lyonie, zm. 1 kwietnia 1987 w Paryżu) – francuski tenisista, jeden z „Czterech Muszkieterów Tenisa”.
Kariera tenisowa
W grze pojedynczej Cochet zwyciężył w siedmiu turniejach wielkoszlemowych i trzy razu awansował do finału[a]. W grze podwójnej Cochet odniósł pięć wielkoszlemowych triumfów, a także sześciokrotnie awansował do finału. W grze mieszanej tenisista francuski wywalczył trzy wielkoszlemowe tytuły oraz osiągnął dwa finały.
W 1924 roku Cochet wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Paryżu, podczas których zdobył dwa srebrne medale, w singlu oraz w deblu.
W półfinale Wimbledonu w 1927 roku pokonał w pięciu setach uznawanego za jednego z najlepszych zawodników i strategów w historii tenisa, Williama Tildena, mimo że ten prowadził już 6:2, 6:4, 5:1 i 15:0. Od tego momentu Francuz zdobył siedemnaście punktów z rzędu[1].
W 1928 roku Cochet został uznany za lidera światowego tenisa, zastępując amerykańskiego mistrza Williama Tildena.
Wspólnie z drużyną narodową, Jeanem Borotrą, René Lacoste’em i Jacques’em Brugnonem zdobył sześciokrotnie Puchar Davisa w latach 1927–1932. Reprezentował Francję w tych rozgrywkach w latach 1922–1933, występując łącznie w 58 meczach, z których 44 wygrał.
Do legendy polskiego tenisa przeszło spotkanie Cocheta z Maksymilianem Stolarowem w 1931 roku, kiedy na korcie Legii Warszawa wygrał z nim pojedynek singlowy w towarzyskim spotkaniu jako reprezentant paryskiego Racing Club. Po czterech setach stan spotkania brzmiał 2:2, a w piątym secie Stolarow prowadził 5:4. Według niektórych obserwatorów, nieprawidłowo nie zaliczono Stolarowowi piłki meczowej[2].
W 1976 roku Cochet został przyjęty do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy (ang. International Tennis Hall of Fame).
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (7–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1926 | French Championships, Paryż | Ceglana |  René Lacoste | 6:2, 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jean Borotra | 4:6, 4:6, 6:3, 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | René Lacoste | 5:7, 6:3, 6:1, 6:3 |
| Finalista | 1. | 1928 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | René Lacoste | 1:6, 6:4, 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 4. | 1928 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta |  Francis Hunter | 4:6, 6:4, 3:6, 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 1929 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jean Borotra | 6:4, 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | William Tilden | 3:6, 8:6, 6:3, 6:1 |
| Zwycięzca | 7. | 1932 | French Championships, Paryż | Ceglana |  Giorgio de Stefani | 6:0, 6:4, 4:6, 6:3 |
| Finalista | 2. | 1932 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Ellsworth Vines | 4:6, 4:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 1933 | French Championships, Paryż | Ceglana |  Jack Crawford | 6:8, 1:6, 3:6 |
Gra podwójna (5–6)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1925 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Jean Borotra René Lacoste | 5:7, 6:4, 3:6, 6:2, 3:6 |
| Finalista | 2. | 1926 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Howard Kinsey Vincent Richards | 4:6, 1:6, 6:4, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 1926 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jacques Brugnon | Howard Kinsey Vincent Richards | 7:5, 4:6, 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 1927 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Jean Borotra René Lacoste | 2:6, 6:2, 6:0, 1:6, 6:4 |
| Finalista | 3. | 1927 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jacques Brugnon | Francis Hunter William Tilden | 6:1, 6:4, 6:8, 3:6, 4:6 |
| Finalista | 4. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | Ren de Buzelet | Jacques Brugnon Jean Borotra | 4:6, 6:3, 2:6, 6:3, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 1928 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jacques Brugnon | Gerald Patterson John Hawkes | 13:11, 6:4, 6:4 |
| Finalista | 5. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Jean Borotra René Lacoste | 3:6, 6:3, 3:6, 6:3, 6:8 |
| Zwycięzca | 4. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Harry Hopman James Willard | 6:3, 9:7, 6:3 |
| Finalista | 6. | 1931 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jacques Brugnon | George Lott John Van Ryn | 2:6, 8:10, 11:9, 6:3, 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 1932 | French Championships, Paryż | Ceglana | Jacques Brugnon | Christian Boussus Marcel Bernard | 6:4, 3:6, 7:5, 6:3 |
Gra mieszana (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1925 | French Championships, Paryż | Ceglana | Didi Vlasto | Suzanne Lenglen Jacques Brugnon | 2:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 1927 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta |  Eileen Bennett | Hazel Hotchkiss Wightman René Lacoste | 6:2, 6:0, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 1928 | French Championships, Paryż | Ceglana | Eileen Bennett | Helen Wills Moody Francis Hunter | 3:6, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 1929 | French Championships, Paryż | Ceglana | Eileen Bennett | Helen Wills Moody Francis Hunter | 6:3, 6:2 |
| Finalista | 2. | 1930 | French Championships, Paryż | Ceglana | Eileen Bennett |  Cilly Aussem William Tilden | 4:6, 4:6 |
Uwagi
- ↑ W 1922 roku wygrał Mistrzostwa Francji (obecnie French Open), ale wówczas zawody te miały charakter krajowy.
Przypisy
- ↑ Dutkowski 1979 ↓, „Mister Tennis”, s. 66–69.
- ↑ Tragiczny aut na korcie „Legii”. Z dawnych wspomnień; [w:] „Głos Robotniczy”, wyd. A, 12 VII 1965, nr 163, s. 4.
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-10-26] (ang.).
- Zbigniew Dutkowski, T – jak tenis, Jan Lis (red.), wyd. I, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979.
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
French tennis player Henri Cochet