Henri Duparc

Henri Duparc

Eugène Marie Henri Fouques Duparc (ur. 21 stycznia 1848 w Paryżu, zm. 12 lutego 1933 w Mont-de-Marsan) – francuski kompozytor.

Edukację rozpoczął u jezuitów, w paryskim Collège de Vaugirard, gdzie nauczycielem gry na fortepianie był César Franck, jego ulubiony i jedyny wykładowca. Tworzył rzadko i niewiele prześladowany przez chorobę nerwową, stany depresyjne i postępującą ślepotę. Zasłynął głównie jako kompozytor pieśni zaliczanych do najwybitniejszych osiągnięć francuskiej liryki wokalnej[1].

Główne dzieła

Kompozycje na fortepian

  • Feuilles volantes (1869)

Muzyka kameralna

  • Sonata na wiolonczelę i fortepian (1867)

Kompozycje orkiestrowe

  • Aux étoiles, poemat symfoniczny (1874)
  • Lénore, poemat symfoniczny (1875)

Pieśni

  • 17 pieśni, między innymi: Au pays où se fait la guerre, La vie antérieure, La vague et la cloche, L'invitation au voyage, Le manoir de Rosemonde, Phidylé, Lamento, Sérénade Florentine, Soupir.

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Stankiewicz, Henri Duparc, [w:] Encyklopedia muzyczna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1979-2011, t. 2, s. 482-483.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie