Henri Kontinen
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 19 czerwca 1990 |
Wzrost | 191 cm |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 2008 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Gra pojedyncza | |
Najwyżej w rankingu | 220 (18 października 2010) |
Australian Open | 1Q (2010) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 24 |
Najwyżej w rankingu | 1 (3 kwietnia 2017) |
Australian Open | W (2017) |
Roland Garros | QF (2018) |
Wimbledon | SF (2017) |
US Open | SF (2017) |
Strona internetowa |
Henri Kontinen (ur. 19 czerwca 1990 w Helsinkach) – fiński tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2016 w grze mieszanej oraz Australian Open 2017 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
W grze juniorskiej Kontinen wygrał wielkoszlemowy French Open w 2008 roku. W parze z Christopherem Rungkatem zwyciężył w grze podwójnej chłopców. W finale pokonali debel Jaan-Frederik Brunken–Matt Reid 6:3, 6:0. Kontinen razem z Rungkatem awansował również do finału juniorskiego US Open w 2008 roku. W singlu Fin doszedł w tym samym sezonie do finału Wimbledonu.
Status profesjonalisty Kontinen otrzymał w 2007 roku.
Fin sukcesy odnosi w grze podwójnej, w której zwyciężył w 24 turniejach rangi ATP Tour spośród 30 rozegranych finałów. W styczniu 2017 został zwycięzcą Australian Open, partnerując Johnowi Peersowi. W finale debel ten pokonał Boba i Mike’a Bryanów 7:5, 7:5.
W 2016 roku zwyciężył w rozgrywkach gry mieszanej podczas Wimbledonu, w których partnerowała mu Heather Watson. Rok później para Watson–Kontinen przegrała finał tegoż turnieju.
W 2008 roku zadebiutował w reprezentacji Finlandii w zawodach o Puchar Davisa.
W rankingu gry pojedynczej Kontinen najwyżej był na 220. miejscu (18 października 2010), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (3 kwietnia 2017).
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (24–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2 sierpnia 2014 | Kitzbühel | Ceglana | Jarkko Nieminen | Daniele Bracciali Andriej Gołubiew | 6:1, 6:4 |
Finalista | 1. | 21 września 2014 | Metz | Twarda (hala) | Marin Draganja | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski | 7:6(3), 3:6, 8–10 |
Finalista | 2. | 26 października 2014 | Bazylea | Twarda (hala) | Marin Draganja | Vasek Pospisil Nenad Zimonjić | 6:7(13), 6:1, 5–10 |
Zwycięzca | 2. | 8 lutego 2015 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Marin Draganja | Fabrice Martin Purav Raja | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 3. | 22 lutego 2015 | Marsylia | Twarda (hala) | Marin Draganja | Colin Fleming Jonathan Marray | 6:4, 3:6, 10–8 |
Zwycięzca | 4. | 26 kwietnia 2015 | Barcelona | Ceglana | Marin Draganja | Jamie Murray John Peers | 6:3, 6:7(6), 11–9 |
Finalista | 3. | 8 sierpnia 2015 | Kitzbühel | Ceglana | Robin Haase | Nicolás Almagro Carlos Berlocq | 7:5, 3:6, 9–11 |
Zwycięzca | 5. | 27 września 2015 | Petersburg | Twarda (hala) | Treat Huey | Julian Knowle Alexander Peya | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 6. | 4 października 2015 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Treat Huey | Raven Klaasen Rajeev Ram | 7:6(4), 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 10 stycznia 2016 | Brisbane | Twarda | John Peers | James Duckworth Chris Guccione | 7:6(4), 6:1 |
Zwycięzca | 8. | 1 maja 2016 | Monachium | Ceglana | John Peers | Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 6:3, 3:6, 10–7 |
Zwycięzca | 9. | 17 lipca 2016 | Hamburg | Ceglana | John Peers | Daniel Nestor Aisam-ul-Haq Qureshi | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 10. | 27 sierpnia 2016 | Winston-Salem | Twarda | Guillermo García-López | Andre Begemann Leander Paes | 4:6, 7:6(6), 10–8 |
Zwycięzca | 11. | 25 września 2016 | Petersburg | Twarda (hala) | Dominic Inglot | Andre Begemann Leander Paes | 4:6, 6:3, 12–10 |
Finalista | 4. | 16 października 2016 | Szanghaj | Twarda | John Peers | John Isner Jack Sock | 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 12. | 6 listopada 2016 | Paryż | Twarda (hala) | John Peers | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:4, 3:6, 10–6 |
Zwycięzca | 13. | 20 listopada 2016 | Londyn | Twarda (hala) | John Peers | Raven Klaasen Rajeev Ram | 2:6, 6:1, 10–8 |
Zwycięzca | 14. | 28 stycznia 2017 | Australian Open, Melbourne | Twarda | John Peers | Bob Bryan Mike Bryan | 7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 15. | 6 sierpnia 2017 | Waszyngton | Twarda | John Peers | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 7:6(5), 6:4 |
Zwycięzca | 16. | 8 października 2017 | Pekin | Twarda | John Peers | John Isner Jack Sock | 6:3, 3:6, 10–7 |
Zwycięzca | 17. | 15 października 2017 | Szanghaj | Twarda | John Peers | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 18. | 19 listopada 2017 | Londyn | Twarda (hala) | John Peers | Łukasz Kubot Marcelo Melo | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 19. | 7 stycznia 2018 | Brisbane | Twarda | John Peers | Leonardo Mayer Horacio Zeballos | 3:6, 6:3, 10–2 |
Zwycięzca | 20. | 24 czerwca 2018 | Londyn | Trawiasta | John Peers | Jamie Murray Bruno Soares | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 21. | 12 sierpnia 2018 | Toronto | Twarda | John Peers | Raven Klaasen Michael Venus | 6:2, 6:7(7), 10–6 |
Finalista | 5. | 27 stycznia 2019 | Australian Open, Melbourne | Twarda | John Peers | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 4:6, 6:7(1) |
Zwycięzca | 22. | 17 lutego 2019 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jérémy Chardy | Jean-Julien Rojer Horia Tecău | 7:6(5), 7:6(4) |
Zwycięzca | 23. | 20 października 2019 | Sztokholm | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Mate Pavić Bruno Soares | 6:4, 6:2 |
Finalista | 6. | 16 lutego 2020 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jan-Lennard Struff | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 6:7(5), 6:4, 7–10 |
Zwycięzca | 24. | 28 lutego 2021 | Montpellier | Twarda (hala) | Édouard Roger-Vasselin | Jonatan Erlich Andrej Wasileuski | 6:2, 7:5 |
Gra mieszana (1–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 10 lipca 2016 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Heather Watson | Anna-Lena Grönefeld Robert Farah | 7:6(5), 6:4 |
Finalista | 1. | 16 lipca 2017 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Heather Watson | Martina Hingis Jamie Murray | 4:6, 4:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-08-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-08-02] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Finlandii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).