Henrietta von Osterhausen

Krystyna Edmunda (Henrietta) von Osterhausen
Ilustracja
Imię i nazwisko urodzenia

Krystyna Edmunda von Osterhausen

Data i miejsce śmierci

6 listopada 1727
Drezno

Małżeństwo

Albrecht Zygmunt von Zeigut-Stanisławski

Partner

August II Mocny

Krystyna Edmunda[1] (Henrietta) von Osterhausen (zm. 6 listopada 1727 w Dreźnie) – ostatnia metresa króla polskiego Augusta II Mocnego.

Życiorys

Związek Krystyny von Osterhausen z królem Polski i elektorem Saksonii Augustem II Mocnym został opisany w dziele La Saxe Galante Karla Ludwiga von Pöllnitza, w którym Krystyna występuje pod imieniem Henrietty[2]. Krystyna Edmunda została królewską metresą w 1720, po porzuceniu przez niego Erdmuty Zofii von Dieskau[3]. Według von Pöllnitza, von Osterhausen często przebywała na dworze królewskim w Dreźnie, gdzie starała się o względy synowej swojego kochanka Marii Józefy. Gdy związek Krystyny z elektorem Saksonii zakończył się po kilku miesiącach, Krystyna przeszła z religii luterańskiej na katolicyzm i zgodnie z sugestią królewiczowej Marii Józefy wstąpiła do klasztoru urszulanek w Pradze[4]. Według La Saxe Galante przebywała tam trzy miesiące, spędzając w klasztorze jedynie noce, a w ciągu dnia prowadząc wystawne życie.

Po wystąpieniu z klasztoru, 22 lutego 1724 von Osterhausen wyszła za mąż za szlachcica Albrechta Zygmunta von Zeigut-Stanisławskiego[5]. Zmarła wieczorem 6 listopada 1727 na zamku w Dreźnie. Pogrzeb Krystyny Edmundy Stanisławskiej odbył się w kaplicy zamkowej 14 listopada[6].

Przypisy

  1. Brewczak A.: Pałac w Lipowinie: Zabytek klasy II. 2014-07-03. [dostęp 2014-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
  2. K. L. von Pöllnitz, Ogień pałającej miłości, Warszawa 1973, ss. 191–195.
  3. Rudzki E., Polskie królowe, Warszawa 1990, ss. 266–267.
  4. K. L. von Pöllnitz, Ogień pałającej miłości, Warszawa 1973, ss. 194–195.
  5. K. L. von Pöllnitz, Ogień pałającej miłości, Warszawa 1973, s. 195.
  6. K. von Weber, Archiv für die sächsische Geschichte, Lipsk 1872, s. 222.

Bibliografia

  • Rudzki E., Polskie królowe, t. 2, wyd. 2, Instytut Prasy i Wydawnictw Novum, Warszawa 1990, ss. 266–267, 305.
  • von Pöllnitz K. L., Ogień pałającej miłości, Wydawnictwo Czytelnik, Warszawa 1973, ss. 191–195.
  • von Weber K., Archiv für die sächsische Geschichte, Wydawnictwo Bernharda Tauchnitza, t. 10, Lipsk 1872, ss. 218-222.

Media użyte na tej stronie

Henriette von Osterhausen.jpeg
Henriette von Osterhausen, spätere Frau von Stanislawsky