Henry Petty-Fitzmaurice (6. markiz Lansdowne)

Henry Petty-Fitzmaurice
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Henry William Edmund Petty-Fitzmaurice

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1872
Dorchester on Thames

Data śmierci

5 marca 1936

Członek Izby Gmin
z okręgu West Derbyshire
Okres

od 1908
do 1918

Przynależność polityczna

Partia Liberalno-Unionistyczna, a po fuzji w 1912 r. Partia Konserwatywna

Poprzednik

Victor Cavendish

Następca

Charles White

Odznaczenia
Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania) UK Royal Victorian Order ribbon.svg Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Karola III (Hiszpania)

Henry William Edmund Petty-Fitzmaurice (ur. 14 stycznia 1872, zm. 5 marca 1936) – brytyjski arystokrata i polityk, syn Henry’ego Petty-Fitzmaurice’a, 5. markiza Lansdowne i Maud Hamilton, córki 1. księcia Abercorn. Odznaczony Królewskim Orderem Wiktoriańskim.

Życiorys

Od urodzenia nosił tytuł hrabiego Kerry. Wykształcenie odebrał w Eton College i Balliol College na Uniwersytecie w Oksfordzie. Uczelnię tę ukończył w 1894 z tytułem bakałarza sztuk na kierunku historia nowożytna. Służbę wojskową odbywał początkowo w regimencie Lekkiej Piechoty Oxfordshire. W 1895 przeniósł się do Grenadierów Gwardii, gdzie trzy lata później został porucznikiem. Walczył podczas II wojny burskiej jako dodatkowy adiutant lorda Robertsa. Został wymieniony w rozkazie dziennym, a w 1900 odznaczony Distinguished Service Order. W tym samym roku przeniósł się do Gwardii Irlandzkiej, gdzie w 1905 dosłużył się stopnia majora. W tym samym roku został odznaczony Królewskim Orderem Wiktoriańskim. Rok później zrezygnował ze służby.

W latach 1907–1910 był członkiem Rady Hrabstwa Londyn. W 1908 został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu West Derbyshire z ramienia Liberalnych Unionistów, a następnie Partii Konserwatywnej, po ich połączeniu w 1912 roku. W parlamencie zasiadał do 1918. W międzyczasie został Lordem Namiestnikiem Hrabstwa Kerry. Po wybuchu I wojny światowej powrócił do służby jako podpułkownik 3 batalionu Gwardii Irlandzkiej. Za postawę na polu bitwy został odznaczony Legią Honorową i hiszpańskim Orderem Karola III.

Po zakończeniu wojny został w 1922 senatorem Wolnego Państwa Irlandzkiego. Po śmierci ojca w 1927 odziedziczył tytuł markiza Lansdowne i zasiadł w brytyjskiej Izbie Lordów. Był członkiem Towarzystwa Antyków. Zmarł 5 marca 1936. Został pochowany 10 marca w Derry Hill Church w Chippenham w hrabstwie Wiltshire.

Małżeństwo

16 lutego 1904 w Marylebone poślubił Elizabeth Caroline Hope (4 marca 1885 – 25 marca 1964), córkę sir Edwarda Hope’a i Constance Leslie, córki sir Johna Lesliego, 1. baroneta. Henry i Elizabeth mieli razem trzech synów i dwie córki:

  • Katherine Evelyn Constance Petty-Fitzmaurice (22 czerwca 1912 – 1995), żona Edwarda Bighama, 3. wicehrabiego Mersey, miała dzieci
  • Henry Maurice John Petty-Fitzmaurice (7 października 1913 – 12 września 1933), hrabia Kerry
  • Charles Hope Petty-Fitzmaurice (9 stycznia 1917 – 20 sierpnia 1944), 7. markiz Lansdowne
  • Edward Norman Petty-Fitzmaurice (28 lipca 1922 – 11 sierpnia 1944), porucznik Gwardii Irlandzkiej, zginął w Normandii
  • Elizabeth Mary Petty-Fitzmaurice (ur. 16 marca 1927), żona majora Charlesa Lambtona

Media użyte na tej stronie

ESP Charles III Order CROSS.svg
Autor: Heralder, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ribbon bar of the Order of Charles III, Knight's/Dame Cross.
6thMarquessOfLansdowne.jpg

Henry Petty-Fitzmaurice, 6th Marquess of Lansdowne (1872-1936).

  • Bowood — is a stately Georgian country house and landscape gardens of the Marquis and Marchioness of Lansdowne.
UK Royal Victorian Order ribbon.svg
Baretka brytyjskiego Królewskiego Orderu Wiktorii.
UK DSO BAR.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Baretka: Distinguished Service Order – Wielka Brytania.