Henry Wotton

Henry Wotton

Sir Henry Wotton (ur. 30 marca 1568 w Boughton Malherbe w hrabstwie Kent, zm. w grudniu 1639 w Eton^[1]) – angielski dyplomata, poeta.

Wotton pochodził ze znanej rodziny szlacheckiej, jego dziadkiem był dyplomata Nicholas Wotton. Kształcił się w Westminster, ukończył studia na uniwersytecie w Oxfordzie; podczas studiów zaprzyjaźnił się z Johnem Donne'em. W latach 1589–1595 przebywał za granicą, być może zajmując się też pracą wywiadowczą w służbie hrabiego Essexa, a po powrocie do Anglii został jego sekretarzem. Tuż przed aresztowaniem Essexa wyjechał na kilka lat do Włoch, co pozwoliło mu uniknąć kłopotów.

W 1604 roku został nobilitowany przez Jakuba I i mianowany ambasadorem w Wenecji, gdzie z krótkimi przerwami na inne misje dyplomatyczne przebywał do 1624 roku. Po powrocie do Anglii został przełożonym Eton College, które to stanowisko piastował aż do śmierci w grudniu 1639 roku.

Znany był z dowcipu, jest m.in. autorem bon motu "ambasador to uczciwy człowiek, którego wysyła się po to, by dla dobra swojego kraju kłamał za granicą". Był przyjacielem pisarzy i poetów, prócz wspomnianego już Donne'a także Bena Jonsona i Johna Miltona. Późniejszym biografem Wottona był także z nim zaprzyjaźniony Izaak Walton.

Zbiór pism Wottona, Reliquiae Wottonianae, został wydany pośmiertnie w 1651 roku.

Przypisy

Bibliografia

• Henry Wotton. W: Stanisław Barańczak: Antologia angielskiej poezji metafizycznej XVII stulecia. Wyd. II. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1991, s. 50. ISBN 83-06-01963-6.