Henryk Bojm

Henryk Bojm 1933

Henryk Bojm (Jechiel Bojm) (Chil Bojm) (Yehiel Bojm), (ur. w 1898 zm. w 1944 w Warszawie) – polski scenarzysta i fotograf prasowy żydowskiego pochodzenia. Kronikarz życia w getcie warszawskim.

Urodził się przypuszczalnie w 1898 roku[1]. Był synem chasydzkiego kupca zbożowego z Sochaczewa[2].

Od 1930 roku[3] prowadził w Warszawie studio fotograficzne Foto-Forbert[4] wraz z Leonem Forbertem (1892–1938), chociaż w 1934 roku w Monitorze Polskim pojawiło się ogłoszenie, że spółka jest w likwidacji[5]. Od tego momentu studio działało jako Bojm-Forbert.

Jedno ze zdjęć Henryka Bojma z 1933 roku. Bojm był kronikarzem wydarzeń żydowskich i współpracownikiem Naszego Przeglądu. W getcie współpracował z Emanuelem Ringelblumem.

Po śmierci Forberta prowadził studio początkowo z jego synami, a następnie od 1939 roku samodzielnie. W getcie warszawskim wykonał około 1000 zdjęć, m.in. dla Judenratu[6] i dla Oneg Szabat. Współpracował ze studiem filmowym Leo-Film. Pisał scenariusze filmowe[7], m.in. do filmów w jidisz Ślubowanie oraz W lasach polskich. Był współpracownikiem czasopisma Nasz Przegląd, gdzie drukował zdjęcia w dodatku ilustrowanym[8].

Mieszkał w 1930 roku na Królewskiej 29a m 31 (tel. 448-70). Ogłaszał, że wykonywa zdjęcia fotosowe na papierze Glacee, specjalnie dla konkursu - po cenach wyjątkowo przystępnych[9]. W październiku 1930 studio przeniosło się na Wierzbową 11 do „pierwszorzędnego atelier” Foto-Forbert[3], gdzie działało także w okresie po 1939 [10].

Był żonaty, miał syna Izraela. Wszyscy zginęli[11] w getcie warszawskim.

Przypisy

  1. ↑ Jakub Kumoch: The Ładoś list. Pilecki Institute, 2020. ISBN 978-83-66340-18-3. Cytat: An index of people to whom the Polish Legation and Jewish organizations in Switzerland issued Latin American passports during the Second World War. (ang.)
  2. ↑ J. Hoberman, Bridge of Light: Yiddish Film Between Two Worlds, 1991
  3. ↑ a b ogłoszenie, Nasz Przegląd, 14 października 1930, s. 3
  4. ↑ Spółka została zarejestrowana do rejestru handlowego 9 kwietnia 1931 roku. Celem spółki było prowadzenie zakładu fotograficznego oraz produkowanie i eksploatowanie filmów. Zarządcami spółki byli Chil Bojm, Ruchla Gliksman, Leopold Forbert i Hinda Łaja Kirstein, Obwieszczenia publiczne: dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości, 26 sierpnia 1931.
  5. ↑ Uchwałą wspólników z dnia 27 listopada 1934 otwarto likwidację spółki Foto-Forbert. Likwidatorem był Chil Bojm. Monitor Polski, 21 grudnia 1934, s. 7
  6. ↑ Janina Struk: Photographing the Holocaust. Abingdon: Routledge, 2004. ISBN 978-1-8606-4546-4. (ang.)
  7. ↑ https://archive.nyu.edu/jspui/handle/2451/57512
  8. ↑ od redakcji. Przed otwarciem najważniejszej żydowskiej placówki naukowej w Warszawie. „Nasz Przegląd Illustrowany”. 11 (33), s. 1, 13 sierpnia 1933. [dostęp 2017-10-10]. 
  9. ↑ ogłoszenie, Nasz Przegląd, 16 czerwca 1930, s. 1
  10. ↑ W książce telefonicznej z 1938/1939 tel. 5 28 70. Na Wierzbowej mieściła się m.in. firma Brotex, Cafe Muza braci Kuczyńskich, Międzynarodowe Biuro Ogłoszeń, Orbis - Polskie Biuro Podróży, wydawnictwo Republika.
  11. ↑ Marzena Tarkowska. Trzy zdjęcia z warszawskiego getta. Rozmowa z Anną Duńczyk-Szulc, wicedyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego. „Rzeczpospolita”, 19 kwietnia 2020. 

Media użyte na tej stronie

Pathological Institute at the Jewish Hospital in Warsaw.jpg
Pawilon Instytutu Patologicznego przy Szpital Starozakonnyh był budowany pomiędzy 1923-1933 w Warszawie na Czystem na warszawskiej Woli. Neurolodzy Edward Flatau i Samuel Goldlam byli jednymi z najbardziej prominentnych adwokatów powstania tego Instytutu. Architektem był Henryk Stifelman. Na początku wojny szpital Starozakonnych był jednym z pierwszych obiektów bombardowanych przez Niemców z powietrza. Wtedy budynek został wykorzystany jako szpital ogólny. Obecnie (2021) Pawilon X Instytutu Patologicznego jest remontowany i należy do Szpitala Wolskiego. Przez długi okres czasu był w nim Instytut Matki i Dziecka.
Henryk Bojm 1933.jpg
Henryk Bojm 1933