Henryk Budziński
 | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 29 listopada 1904 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 marca 1983 | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
_BAR.svg){kind=small} | ||||||||||||||||||||||
Henryk Budziński (ur. 29 listopada 1904 w Bobryku k. Stanisławowa, zm. 18 marca 1983 w Gdańsku) – polski wioślarz, medalista olimpijski. Mierzył 170 cm i ważył nieco ponad 60 kg. Tak niski wzrost i waga wyczynowego wioślarza była w czasach przed wprowadzeniem wagi lekkiej zjawiskiem niespotykanym (w sporcie tym wzrost i zasięg ramion dają ogromną przewagę, a i waga jest bardzo istotna)[1][2].
Życiorys
Urodził się w Bobryku k. Stanisławowa, był synem Edwarda i Stanisławy z Kamińskich[3]. Podczas rewolucji październikowej ewakuował się w okolice Kujbyszewa. Ukończył tam szkołę techniczną. W styczniu 1923 powrócił do Polski, osiadł w Poznaniu, gdzie pracował jako technik budowlany. W 1926 r. rozpoczął uprawianie żeglarstwa. Przez całą karierę zawodniczą reprezentował barwy KW 04 Poznań. Startował w kilku konkurencjach wioślarskich, ale największe sukcesy odniósł w dwójkach bez sternika, w osadzie z Janem Krenzem-Mikołajczakiem. Zostali wicemistrzami Europy w Bydgoszczy w 1929, a rok później stanęli na najwyższym podium po zdobyciu mistrzostwa w Liège. Zdobyli brązowy medal podczas igrzysk olimpijskich w Los Angeles 1932.
Budziński zdobył też srebrny medal Mistrzostw Europy w Paryżu w 1931 w czwórce bez sternika (partnerzy: Jan Krenz-Mikołajczak, Zdzisław Kasprzak, Kazimierz Nowakowski). Podczas Mistrzostw Europy w Budapeszcie w 1933 polska czwórka bez sternika z Budzińskim odpadła w repesażach.
Budziński był osiem razy mistrzem Polski:
- dwójki bez sternika: 1929, 1930, 1931
- dwójki ze sternikiem: 1931
- czwórki bez sternika: 1930, 1931, 1933
- ósemki: 1929, 1931
Laureat Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej (1930)[4]. W latach 1935–1939 był trenerem AZS Poznań. Po zakończeniu kariery w 1933 pracował jako trener.
W czasie wojny obronnej dostał się do niewoli radzieckiej, grudniu został przekazany do niewoli niemieckiej. Zbiegł z niej i ukrywał się w Warszawie pod nazwiskiem Józef Kobyliński. Wziął udział w powstaniu warszawskim. Po wojnie mieszkał w Gdańsku, gdzie pracował w przedsiębiorstwie budowlanym. Zmarł 18 marca 1983 w Gdańsku i został pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku-Wrzeszczu (rejon IV, taras I, grób 35)[5].
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[6]
Przypisy
- ↑ Poznańskie wiosła. poznanskiehistorie.blogspot.com (pol.) [dostęp 2018-11-19]
- ↑ times.pl (pol.) [dostęp 2018-11-19]
- ↑ Wryk 2015 ↓, s. 161.
- ↑ Mała encyklopedia sport. T. 2. Warszawa: Sport i Turystyka, 1987, s. 604. ISBN 83-217-2564-3.
- ↑ Henryk Budziński. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-05-22].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 298 „za zasługi na polu sportu i propagandy Polski zagranicą”.
Bibliografia
- Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 161–162. ISBN 978-83-64864-22-3.
Linki zewnętrzne
- Budziński Henryk, olimpijski.pl [dostęp 2014-04-22] (pol.).
- Henryk Budziński Biography and Olympic Results, Sports-Reference.com [dostęp 2011-06-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-18] (ang.).
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
.svg){kind=small}
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Rowing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Henryk Budziński
Baretka: Krzyż Zasługi – Polska (II RP).
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Henryka Budzińskiego na Cmentarzu Srebrzysko