Henryk Dobrowolski
 | Ten artykuł od 2018-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Prezydent Krakowa | |
| Okres | od 6 października 1947 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 | |
Henryk Dobrowolski (ur. 1904 w Nowym Sączu, zm. 7 lutego 1985 w Krakowie) – prezydent Krakowa w latach 1947–1950, poseł do Krajowej Rady Narodowej; potem poseł na Sejm Ustawodawczy (z ramienia PPR, potem PZPR).
Życiorys
Syn Piotra[1]. Jako uczeń gimnazjum związał się z konspiracyjnym kółkiem socjalistycznym. W latach 1922–1927 studiował historię i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim, działał w Niezależnym Związku Młodzieży Socjalistycznej „Życie”. Po studiach pracował jako nauczyciel w gimnazjum w Pszczynie, potem jako inspektor szkolny w Cieszynie. Był tutaj prezesem Zarządu Głównego Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego. Z Cieszyna przeprowadził się do Lublina, gdzie zastał go wybuch wojny w 1939. W czasie okupacji redagował prasę podziemną i brał udział w tajnym nauczaniu. W 1945 powrócił do Krakowa i przystąpił do organizowania szkolnictwa w mieście. Był kierownikiem Oddziału Szkół Średnich w krakowskim kuratorium, posłem do Krajowej Rady Narodowej, następnie do Sejmu Ustawodawczego, następnie został członkiem prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej oraz kierownikiem Wydziału Oświaty I wychowania WRN.
6 października 1947 został wybrany prezydentem Krakowa, na tym stanowisku pozostał do 6 czerwca 1950. Za jego prezydentury:
- podjęto decyzję o usunięciu części linii tramwajowych z Rynku Głównego,
- uruchomiono linią tramwajową nr 7 z Grzegórzek do Śródmieścia,
- w marcu 1949 rozpoczęła się budowa Nowej Huty,
- 12 lutego 1949 ukazał się pierwszy numer „Gazety Krakowskiej”,
- Muzeum Etnograficzne znalazło nową siedzibę w ratuszu kazimierskim na placu Wolnica.
Po odejściu z fotela prezydenta Krakowa Dobrowolski został dyrektorem Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Krakowie, gdzie pracował do momentu przejścia na emeryturę, do 1973.
Był autorem książki Granitowe słupy wydanej w 1939, opowiadającej o zabytkach województw lubelskiego, kieleckiego i wołyńskiego. Artykuły publikował także w pismach „Naprzód”, „Życie Literackie” oraz „Prasa Współczesna i Dawna”.
Uchwałą Rady Państwa z 5 lutego 1954 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie służby archiwalnej[1].
Zmarł 7 lutego 1985 i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2].
Przypisy
- ↑ a b M.P. z 1954 r. nr 24, poz. 387.
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Henryk Dobrowolski. rakowice.eu. [dostęp 2018-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
