Henryk Epstein

Henryk Epstein
Chaim Epstein
Data i miejsce urodzenia	1891 ; Łódź
Data i miejsce śmierci	1944 ; KL Auschwitz?
Zawód, zajęcie	malarz

Henryk Epstein (ur. 1891 w Łodzi, zm. 1944 prawdopodobnie w KL Auschwitz) – polski malarz i grafik pochodzenia żydowskiego, czynny we Francji, należący do École de Paris.

Życiorys

Jego ojciec był księgarzem. Zmarł gdy Henryk miał trzy lata.

Rozpoczął naukę rysunku i malarstwa w łódzkiej szkole z nauką w jidysz prowadzonej przez Jakuba Kacenbogena. W 1910 roku podjął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, od roku 1912 studiował w Paryżu w Académie de la Grande Chaumière.

Podczas I wojny światowej zgłosił się do polskich oddziałów wojskowych. Po wojnie przebywał w środowisku paryskich malarzy awangardowych na Montparnasse, związanych z rotundą La Ruche, zaprzyjaźnił się z Amedeo Modiglianim, Chaimem Soutinem, Markiem Chagallem, Jules'em Pascinem i Maurice'em Utrillem. Od roku 1921 uczestniczył w paryskich wystawach malarstwa m.in. w Salonie Jesiennym (1921), Salonie Niezależnych (1921, 1922, 1923, 1925, 1928) i Salonie des Tuilleries (1927–1931). Pomiędzy 1929 a 1931 odwiedzał Bretanię, przebywając w Quiberon i Concarneau malował rybaków i ich otoczenie, porty, a także martwe natury przedstawiające owoce morza, ryby i ptaki. W połowie lat 30. XX wieku kupił gospodarstwo w okolicach Épernon, gdzie często wyjeżdżał. Po wybuchu II wojny światowej ukrył się tam, ale dostał zadenuncjowany i aresztowany 23 lutego 1944. Początkowo przebywał w obozie przejściowym w Drancy, żona i córka próbowały go stamtąd bezskutecznie wydostać. Transportem nr 69 w dniu 7 marca 1944 przewieziono go do obozu w Auschwitz, gdzie zginął. Dokładna data jego śmierci nie jest znana.

Twórczość

Początkowa twórczość Henryka Epsteina nosiła ślady wpływu postimpresjonizmu i malarstwa Paula Gauguina. Kolejne okresy to fowizm, ekspresjonizm i kubizm. Henryk Epstein malował martwe natury, akty, kompozycje figuralne i pejzaże. Wiele obrazów to kompozycje rodzajowe na których uwieczniał rybaków, chłopów oraz miejski półświatek. Zajmował się również ilustrowaniem książek m.in. Vagabondages Gustave Coquiota, Les Rois du maquis Pierre'a Bonardiego.

Bibliografia

Nadine Nieszawer, Marie Boyé, Paul Fogel: Peintres Juifs à Paris 1905–1939 Ecole de Paris Editons Denoel 2000 ISBN 2-207-25142-X
Biografia. agraart.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-06)].
Strona Nadine Nieszawer