Henryk Firlej (1599–1635)

Henryk Firlej
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data urodzenia

1600

Data śmierci

1635

Biskup poznański
Okres sprawowania

1635

Biskup przemyski
Okres sprawowania

1631–1635

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Nominacja biskupia

1630

Sakra biskupia

brak danych

Henryk Firlej z Dąbrowicy herbu Lewart (11 lutego 15993 grudnia 1635) – biskup poznański, biskup przemyski, opat komendatoryjny tyniecki w 1627 roku[1], referendarz wielki koronny w latach 1625-1632, sekretarz Zygmunta III Wazy[2].

Życiorys

Syn podskarbiego Jana Firleja i Gertrudy Opalińskiej herbu Łodzia. Po ojcu Janie odziedziczył m.in. Kamienowolę.

Studiował w Ingolsztadzie. Po powrocie z zagranicy został sekretarzem królewskim, potem referendarzem koronnym (1625) i otrzymał kanonię krakowską. Na dworze był ulubieńcem królowej Konstancji, dzięki jej wstawiennictwu następną prebendą, którą dostał w 1627 roku to stanowisko opata komendatoryjnego tynieckiego.

W 1630 król Zygmunt III Waza mianował go biskupem przemyskim (prekonizacja miała miejsce 28 lipca 1631). Nie przyjął proponowanego mu przez króla Władysława IV biskupstwa warmińskiego (1633). 9 lipca 1635 nominowany na biskupstwo poznańskie, rządy w nim objął 12 października 1635, jednak nie zdążył odbyć ingresu. Był jednym z najzagorzalszych stronników Wazów w Rzeczypospolitej. W 1635 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[3].

Podpisał pacta conventa Władysława IV Wazy w 1632 roku[4].

Pochowany w kościele klasztornym dominikanów św. Stanisława w Lublinie[5].

Przypisy

  1. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 100.
  2. Franciszek Siarczyński, Obraz wieku panowania Zygmunta III. króla polskiego i szwedzkiego zawieraiący opis osób żyiących pod jego panowaniem, znamienitych przez swe czyny pokoju i woyny [...] porządkiem abecadła ułożony. Cz. 1, Lwów 1828, s. 127.
  3. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 425.
  4. Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey, miedzy Warszawą a Wolą, Przez opisane Artykuły, do samego tylko Aktu Elekcyey należące, vchwalony y postanowiony. Roku Pańskiego, M. DC. XXXII. Dnia 27. Września, s. 16.
  5. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 135.

Bibliografia

  • Piotr Nitecki, Biskupi kościoła w Polsce, Warszawa 1992, s. 59.

Media użyte na tej stronie

POL COA Lewart.svg
Autor: Poznaniak, tarcza, labry, hełm Bastian, Licencja: CC BY-SA 2.5
Herb Lewart