Henryk Gruth
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 183 cm |
| Pozycja | obrońca |
Henryk Gruth (ur. 2 września 1957 w Nowym Bytomiu) – polski hokeista, czterokrotny olimpijczyk, trener.
Życiorys
Urodził się w Halembie, wówczas w Nowym Bytomiu, obecnie dzielnicy Rudy Śląskiej[1]. Jeden z najwybitniejszych zawodników w historii polskiego hokeja na lodzie. W reprezentacji Polski wystąpił 248 razy[2] (rekordzista kadry), zdobywając dla niej 54 bramki i 109 punktów w klasyfikacji kanadyjskiej. Kapitan reprezentacji w latach 1982–1994. Czterokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich: Lake Placid 1980, Sarajewo 1984, Calgary 1988, Albertville 1992. Dwukrotnie chorąży polskiej ekipy olimpijskiej: w 1988 i 1992[3]. Wystąpił w 17 edycjach mistrzostw świata.
Po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A został odznaczony Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[4].
Podczas 22 sezonów w polskiej I lidze rozegrał 628 mecze (4 miejsce w klasyfikacji wszech czasów), strzelając 134 gole. W latach 1983 i 1988 zdobywca Złotego Kija dla najlepszego hokeisty w kraju. W czasie swojej kariery zawodniczej bronił barw trzech klubów: GKS Katowice, GKS (Tysovia) Tychy oraz szwajcarskiego ZSC Lions.
Po zakończeniu czynnego uprawiania hokeja zaczął pracować jako trener. W latach 1994-1996 pełnił funkcję asystenta selekcjonera narodowej kadry Polski Władimira Safonowa, po czym w 1996 wyjechał do Niemiec. W 1997 trafił do Szwajcarii, gdzie początkowo prowadził tamtejsze kluby trzecioligowe i drugoligowe. Ostatecznie trafił do ekstraligowego ZSC Lions, w którym przez trzy lata szkolił pierwszy zespół seniorów, a później zajął się opracowywaniem koncepcji i nadzorowaniem szkolenia młodzieży, trenowaniem grup juniorskich oraz asystowaniem szkoleniowcowi drugiej drużyny seniorów. W sezonie 1994/1995 pełnił funkcję asystenta głównego trenera pierwszej drużyny seniorów, która zdobyła wicemistrzostwo Szwajcarii. Podczas jego pracy drużyna juniorska zdobyła siedmiokrotnie mistrzostwo w lidze Elite A podczas 10 sezonów[5]. W 2020 zakończył pracę w klubie ZSC i postanowił powrócić do Polski[6].
W 2006 - jako pierwszy i jedyny do tej pory Polak - został przyjęty do Galerii Sławy IIHF (Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie) IIHF Hall of Fame).
27 września 2007 otrzymał tytuł honorowego obywatela Rudy Śląskiej[7].
Sukcesy
- Reprezentacyjne
- Awans do mistrzostw świata Grupy A: 1978, 1985, 1987, 1991
- Indywidualne
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1987#Grupa B:
- Skład gwiazd turnieju[8]
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1989#Grupa A:
- Jeden z trzech najlepszych zawodników reprezentacji w turnieju[9]
Przypisy
- ↑ Drużyna Gwiazd - Henryk Gruth. sochi2014.iihf.com, 8 lutego 2014. [dostęp 2019-04-03]. (ang.).
- ↑ 292 spotkania, licząc z meczami nieoficjalnymi.
- ↑ Hockey's flag bearers. sochi2014.iihf.com, 8 lutego 2014. [dostęp 2014-02-08]. (ang.).
- ↑ Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, Nr 89 z 17 kwietnia 1985.
- ↑ «DIE ZSC LIONS SIND MEIN ZWEITES ZUHAUSE». nachwuchs.zsclions.ch, 2020-03-17. [dostęp 2020-03-19]. (niem.).
- ↑ ŁP: Gruth wraca do Polski. Postanowił przejść na emeryturę. hokej.net, 2020-03-17. [dostęp 2020-03-19].
- ↑ Honorowi Obywatele Rudy Śląskiej. rudaslaska.pl. [dostęp 2017-01-28].
- ↑ Wygrali i wrócili do gr. „A”. „Nowiny”, s. 2, Nr 82 z 7 kwietnia 1987.
- ↑ Sport. Z różnych dyscyplin. Puchar „fair play” dla polskich hokeistów. „Nowiny”, s. 2, Nr 102 z 3 maja 1989.
Linki zewnętrzne
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
|
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy |
|
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
|
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy |
|
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
|
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Obramowana flaga Polski w interpretacji szeroko popieranej przez Polskich wikipedystów (więcej niż 85% za). Biały pasek jest koloru "white", a czerwony koloru "crimson" (nazwy HTML - biały i karmazynowy). Należy zwrócić uwagę, że nie jest to wersja wzorcowa. Polska ustawa mówi o tym, że flaga powinna wyglądać inaczej (zobacz: Image:Flag of Poland.svg), chociaż nie precyzuje wprost jak flaga powinna wyglądać w przestrzeni pl:RGB (sRGB).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Tomasz Gonsior, Licencja: CC BY-SA 4.0
Finał Pucharu Polski w Hokeju na Lodzie 2019/2020
Henryk Gruth Panini 1979