Henryk Hoffmann
Henryk Hoffmann – polski religioznawca specjalizujący się w historii, teorii i metodyce religioznawstwa, teorii religii i fenomenologii religii, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego[1].
Życiorys
W latach 1973-1977 odbył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, które ukończył uzyskaniem tytułu magistra pedagogiki. W latach 1977-1985 był asystentem stażystą w Instytucie Religioznawstwa UJ. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1985 na podstawie rozprawy pt. Szkoła astralityczna w religioznawstwie polskim. W latach 1985-2004 zajmował stanowisko adiunkta. Habilitował się w 2004 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Dzieje polskich badań religioznawczych 1873-1939, po czym zajmował w latach 2004-2010 stanowisko docenta w Instytucie Religioznawstwa. W 2010 został profesorem nadzwyczajnym w tej placówce[2].
Wybrane publikacje
- Astralistyka. Szkice z dziejów religioznawstwa polskiego, Kraków 1991.
- Religie Wschodu i Zachodu, Warszawa 1992.
- Dzieje polskich badań religioznawczych 1873-1939, Kraków 2004.
Linki zewnętrzne
- Dr hab. Henryk Hoffmann, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-10-07].
- Sylwetka dr. hab. H. Hoffmanna na witrynie Uniwersytetu w Pardubicach (dostęp: 7-10-2014).. religionistika.upce.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-14)].
- Publikacje dr. hab. Henryka Hoffmanna w katalogu Biblioteki Narodowej (dostęp: 7-10-2014).
Przypisy
- ↑ Dr hab. Henryk Hoffmann, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-10-07].
- ↑ Sylwetka dr. hab. H. Hoffmanna na witrynie Uniwersytetu w Pardubicach (dostęp: 7-10-2014).. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-14)].