Henryk Humięcki

Henryk Humięcki

Olbrzym, Olbrzymek

plutonowy podchorąży
Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1920 Włocławek
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 1944 Warszawa
Przebieg służby
Jednostki	batalion Parasol
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Odznaczenia

Grób na Wojskowych Powązkach w Warszawie

Henryk Humięcki ps. „Olbrzym”, „Olbrzymek” (ur. 9 listopada 1920 we Włocławku^[1], zm. 27 sierpnia 1944 w Warszawie) – plutonowy podchorąży, uczestnik powstania warszawskiego w szeregach 1. kompanii II plutonu batalionu „Parasol” Armii Krajowej. Syn Teodora.

Życiorys

Podczas okupacji działał w polskim podziemiu zbrojnym – początkowo w organizacji PET, następnie w Szarych Szeregach, skąd 1 sierpnia 1943 został przeniesiony do oddziału „Agat” (późniejszy batalion „Parasol”). Jako żołnierz „Parasola” uczestniczył m.in. w Akcji „Kutschera”, w czasie której został ranny.

Poległ 27. dnia powstania warszawskiego w obronie pałacu Krasińskich na Starym Mieście. Miał 23 lata. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-9-12)^[2].

Wraz z innymi uczestnikami akcji „Kutschera”, rozkazem nr 267/BP z dnia 25 marca 1944 Komendanta Głównego Armii Krajowej został odznaczony Krzyżem Walecznych.

Zobacz też

• polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Henryk Humięcki na stronach Muzeum Powstania Warszawskiego