Henryk II de Bourbon-Condé

Henryk II de Bourbon-Condé

książę Condé, książę Enghien, Montmorency, Bellegarde i Fronsac, hrabia Sancerre, par Francji
Książę Condé
Okres	od 1588 do 1646
Poprzednik	Henryk I
Następca	Ludwik II
Książę Enghien
Okres	od 1621 do 1646
Następca	Ludwik II
Dane biograficzne
Dynastia	Kondeusze
Data i miejsce urodzenia	1 września 1588 Saint-Jean-d’Angély
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 1646 Paryż
Ojciec	Henryk I de Bourbon-Condé
Matka	Charlotta de La Trémoille
Żona	Charlotta Małgorzata de Montmorency
Dzieci	Anna Genowefa de Bourbon-Condé Ludwik II Armand de Bourbon-Conti
Odznaczenia

Henryk II de Bourbon-Condé^[1], fr. Henri II de Bourbon^[2] (ur. 1 września 1588 w Saint-Jean-d’Angély, zm. 26 grudnia 1646 w Paryżu) – książę de Condé, diuk d'Enghien, de Châteauroux, de Montmorency, d'Albret i de Bellagarde^[3], był pierwszym księciem krwi. Nazywano go "Książę Pan" (Monsieur le Prince)^[4].

Był jedynym synem Henryka I, księcia de Condé, i Charlotty de La Trémoille. Nie znał swoich rodziców, ponieważ jego ojciec zmarł niedługo po jego narodzinach, a jego matka została uwięziona, oskarżona o udział w spisku na życie swojego męża^[5]. Edukacją Henryka II zajmował się król Francji - Henryk IV, krewny Kondeusza. Do czasu urodzenia Ludwika XIII, Henryk II był pierwszy w kolejności do sukcesji po Henryku IV. Na emigracji w rozsiewał plotki o nieprawym pochodzeniu następcy tronu^[6]

W 1609 Kondeusz poślubił piękną Karolinę Małgorzatę de Montmorency, i miał z nią troje dzieci:

• Annę Genowefa (1619-1679), żonę Henryka (II) Orleańskiego, księcia de Loungueville,
• Ludwika II, księcia de Condé, zwanego Wielkim Kondeuszem (1621-1686),
• Armanda, księcia de Conti (1629-1666).

W latach 1616-1620 Henryk II razem z małżonką był więziony na rozkaz regentki - Marii Medycejskiej i za zgodą małoletniego króla - Ludwika XIII. W więzieniu, w Vincennes, gdzie na świat przyszła ich córka – Anna Genowefa^[7]. Brat jego żony Henri II de Montmorency również dopuścił się zdrady, za co został w 1632 roku skazany i stracony przez sąd królewski. Kondeusz wraz z małżonką odziedziczył dobra i tytuł księcia de Montmorency.

Przypisy

Bibliografia

• Louis Dussieux, Généalogie de la maison de Bourbon de 1256 à 1871, Paryż 1872.
• Wojciech Stanisław Magdziarz: Anna Austriacka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2013. ISBN 978-83-06-03354-0.
• Aleksandra Skrzypietz, "Poślubię kardynała..." - Małżeństwo Armanda księcia Conti i Anny Marii Martinozzi, "Studia Europaea Gnesnensia", nr 11 (2015), ss. 279-299.