Henryk I (palatyn Lotaryngii)

Henryk I
palatyn Lotaryngii
Okresod 1045
do 1061
PoprzednikOtto I
NastępcaHerman II
Dane biograficzne
DynastiaEzzonowie
Data i miejsce śmierci1061?
opactwo Echternach
OjciecHezelin
Matka?
ŻonaMatylda z Lotaryngii
od
do 1060
DzieciHerman II

Henryk I (zm. w 1061? w opactwie Echternach) – palatyn Lotaryngii od 1045 z dynastii Ezzonów.

Życiorys

Henryk był synem Hezelina, syna palatyna lotaryńskiego Hermana I. Matka Henryka, nieznanego imienia, była prawdopodobnie córką księcia Karyntii Konrada I[1]. Gdy w 1045 jego kuzyn Otto I otrzymał od króla Henryka III Salickiego tytuł księcia Szwabii, zwolniony przezeń palatynat lotaryński otrzymał Henryk. W tym samym roku miał on być rozważany jako kandydat do korony królewskiej na wypadek śmierci ciężko chorego wówczas Henryka III[1][2][3].

W 1056 rozpoczął się konflikt Henryka z arcybiskupem Kolonii Annonem II o dobra po zmarłym kuzynie Henryka, a poprzedniku Annona na stanowisku arcybiskupa, Hermanie II[1]. Henryk utracił m.in. ważny zamek Siegburg, gdzie Anno założył wkrótce klasztor[3]. Po porażce Henryk wstąpił do klasztoru Gorze, rychło jednak z niego powrócił i na powrót rozpoczął zmagania z Annonem; obległ nawet Kolonię[1][2]. Jednak w 1060 w ataku szału zabił swoją żonę odrąbując jej głowę toporem; po tym uczynku został zmuszony do wstąpienia do klasztoru Echternach, gdzie zmarł[1][2][3].

Rodzina

Żoną Henryka była Matylda (zamordowana przez męża w 1060), córka księcia Dolnej Lotaryngii Gozelona II. Ich synem prawdopodobnie był kolejny palatyn lotaryński, Herman II[1].

Przypisy

  1. a b c d e f Peter Fuchs: Heinrich (I.). W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 380–381.
  2. a b c Georg Irmer: Heinrich I.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 11. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1880, s. 558.
  3. a b c Heinrich I. der Rasende. W: Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-10-24].