Henryk Janduda
Pełne imię i nazwisko | Henryk Paweł Janduda | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 lutego 1924 Knurów | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 28 listopada 2008 Ahlen | ||||||||||||||||||||
Wzrost | 175 cm[1] | ||||||||||||||||||||
Pozycja | obrońca | ||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
|
Henryk Paweł Janduda (ur. 11 lutego 1924 w Knurowie, zm. 28 listopada 2008 w Ahlen) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant Polski w latach 1948–1950, trener.
Kariera
Klubowa
Janduda rozpoczął karierę piłkarską w 1936 roku. Zasilił wówczas drużynę Kresów Chorzów, która reprezentował do 1943 roku. W czasie II wojny światowej został wcielony do Wehrmachtu, jednak przeszedł na stronę aliantów i trafił do 2 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych dowodzonego przez Władysława Andersa[1]. Janduda wrócił w połowie 1947 roku z Anglii do Polski i za namową kolegów został zawodnikiem AKS–u Chorzów, w którym występował przez osiem sezonów[1][2]. W nowym zespole zadebiutował 29 czerwca w przegranym 2:1 meczu ligowym z Rymerem Rybnik. Janduda zajął z AKS–em w sezonie 1947 trzecie miejsce na zakończenie rozgrywek ligowych[3]. Pierwszą bramkę dla „Zielonych Koniczynek” strzelił z rzutu karnego 8 sierpnia 1948 roku w wygranym 3:2 spotkaniu z Lechem Poznań[4]. W latach 1955–1956 i 1957–1958 Janduda pełnił rolę grającego trenera w odpowiednio Klubie Sportowym Chełmek i Wyzwoleniu Chorzów[1].
Reprezentacyjna
Januda był reprezentantem Polski w latach 1948–1950. Wystąpił w tym czasie w dziewięciu meczach[5]. Zadebiutował w kadrze prowadzonej przez selekcjonera Wacława Kuchara w towarzyskim spotkaniu przeciwko Czechosłowacji (3:1, 11 czerwca 1947 roku)[6].
Trenerska
Będąc czynnym zawodnikiem, Janduda prowadził w 1954 roku treningi w Sole Oświęcim. W latach 1955–1956 i 1957–1958 pełnił rolę grającego trenera w odpowiednio Klubie Sportowym Chełmek i Wyzwoleniu Chorzów. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako szkoleniowiec w: Kleofasie Załęże, Siemianowiczance Siemianowice Śląskie, CKS Czeladź, Górniku Kostuchna, Jedności Michałkowice i Podlesiance Katowice[1].
Statystyki
Klubowe w latach 1947–1954
Sezon | Klub | Liga | Liga krajowa[1] | |
---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | |||
1947 | AKS Chorzów | I Liga | 4 | 0 |
1948 | AKS Chorzów | I Liga | 15 | 2 |
1949 | AKS Chorzów | I Liga | 21 | 3 |
1950 | AKS Chorzów | I Liga | 22 | 0 |
1951 | AKS Chorzów | I Liga | 21 | 0 |
1952 | AKS Chorzów | I Liga | 10 | 0 |
1953 | AKS Chorzów | I Liga | 17 | 0 |
1954 | AKS Chorzów | I Liga | 19 | 1 |
Razem | 129 | 7 |
Reprezentacyjne
Reprezentacja | Rok | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|
Polska | 1948 | 6 | 0 |
1949 | 1 | 0 | |
1950 | 2 | 0 | |
Ogólnie | 9 | 0 |
Mecze i gole w reprezentacji[7] | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Polska | |||||||
Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik | Rozgrywki | ||
1. | 18.04.1948 | Warszawa, Polska | Czechosłowacja | towarzyski | |||
2. | 26.06.1948 | Kopenhaga, Dania | Dania | towarzyski | |||
3. | 25.08.1948 | Warszawa, Polska | Jugosławia | towarzyski | |||
4. | 19.09.1948 | Warszawa, Polska | Węgry | towarzyski | |||
5. | 10.10.1948 | Chorzów, Polska | Rumunia | towarzyski | |||
6. | 17.10.1948 | Warszawa, Polska | Finlandia | towarzyski | |||
7. | 08.05.1949 | Bukareszt, Rumunia | Rumunia | towarzyski | |||
8. | 04.06.1950 | Warszawa, Polska | Węgry | towarzyski | |||
9. | 22.10.1950 | Warszawa, Polska | Czechosłowacja | towarzyski |
Życie prywatne
Janduda był synem powstańca śląskiego. Nosił boiskowy przydomek „Hajna”. Będąc na emeryturze osiadł w Niemczech. Był ojcem Pawła i wujkiem Józefa[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Gowarzewski (1945-1962) 2017 ↓, s. 69.
- ↑ sport.pl: Józef Janduda, piłkarz Ruchu z lat 60.: Pele to jest świetny facet! (pol.). [dostęp 2016-08-17].
- ↑ Gowarzewski (1945-1955) 2018 ↓, s. 28–29.
- ↑ Gowarzewski (1945-1955) 2018 ↓, s. 40–41.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 171.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 27.
- ↑ Historia polskiej piłki nożnej: Henryk Janduda - profil Reprezentanta Polski (pol.). [dostęp 2020-01-02].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski: Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski 1947-1970. GiA Katowice, 1995. ISBN 83-902751-4-7.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-63-3.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Mecze – Kluby – Sezony (1945-1955). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2018. ISBN 978-83-88232-64-0.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flaga Finlandii