Henryk Julian Levittoux

Henryk Julian Levittoux

major lekarz
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1899 Rokitna
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 Charków
Przebieg służby
Lata służby	1919 - 1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa
Odznaczenia

Henryk Julian Levittoux (ur. 31 marca 1899 w Rokitnej na Ukrainie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – major lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Jana i Marii z domu Krzyszkowskiej, bratem Jerzego. Rozpoczął studia na uniwersytecie Kijowskim, ukończył na Uniwersytecie Warszawskim z tytułem doktora medycyny. Od 1918 służył w Wojsku Polskim, w 8 pułku artylerii przeciwlotniczej. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 21 pułku piechoty i 205 pułku piechoty. Otrzymał Krzyż Walecznych.

W 1924 pełnił służbę w 4 pułku lotniczym w Toruniu na stanowisku naczelnego lekarza i jednocześnie pozostawał oficerem nadetatowym 8 batalionu sanitarnego. Następnie wykonywał praktykę lekarską w 1 Szpitalu Okręgowym w Warszawie pod kierownictwem doc. Adolfa Wojciechowskiego^[1]. Tam w 1933 awansował ze stanowiska ordynatora na stanowisko starszego ordynatora^[2]. Pod jego opieką był m.in. utytułowany lekkoatleta Janusz Kusociński^[3], któremu w 1936 Levittoux usunął zwyrodniałą łąkotkę^[4].

Po wybuchu II wojny światowej, w czasie kampanii wrześniowej był w szpitalu w Brześciu. Po agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez sowietów i przetrzymywany początkowo w Brześciu^[5], a potem w obozie w Starobielsku^[6]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Upamiętnienie

Dąb Pamięci - zasadzony 14. 10. 2009 r. przy Zespole Szkół Sportowych nr 50, ul. B.S. Lindego 20, w Warszawie na Bielanach w ramach ogólnopolskiej akcji posadzenia 21473 dębów na 70-lecie zbrodni katyńskiej - „Katyń... ocalić od zapomnienia”.

Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia podpułkownika^[7]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości "Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".

Awanse

• porucznik - 3 V 1922 zweryfikowany ze starszeństwem z 1 IX 1920
• kapitan - 19 III 1928 ze starszeństwem z 1 I 1928 i 24 lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy
• major - ?
• podpułkownik - pośmiertnie 5 X 2007

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych

Zobacz też

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• zbrodnia katyńska

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1061, 1085.
• Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 716, 737.
• Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 329, 869.
• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 296. [dostęp 2014-12-07].
• Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Henryk Levittoux. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 grudnia 2014)].
• Władysław Chudy. W sowieckim więzieniu w Brześciu nad Bugiem. „Zeszyty Historyczne”. 61/358, s. 111-128, 1982. Paryż: Institut Litteraire S.A.R.L..