Henryk Kasperczak
Pełne imię i nazwisko | Henryk Wojciech Kasperczak | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Henryk Wojciech Kasperczak (ur. 10 lipca 1946 w Zabrzu) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Polski w latach 1973–1978, trener piłkarski.
Reprezentował barwy Stali Zabrze, Stali Mielec (dwukrotny mistrz Polski), rezerw Legii Warszawa oraz FC Metz. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta. Z reprezentacją Polski dwukrotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1974 – 3. miejsce, 1978) oraz na igrzyskach olimpijskich 1976 w Montrealu – srebrny medal.
Jako trener największe sukcesy odnosił z afrykańskimi reprezentacjami, biorącymi udział w Pucharze Narodów Afryki. Trenował także polskie zespoły: dwukrotnie Wisłę Kraków (dwukrotny mistrz Polski, dwukrotny zdobywca Pucharu Polski) oraz Górnika Zabrze. Wielokrotnie wymieniany wśród kandydatów na selekcjonera reprezentacji Polski.
Jest pierwszym i jak dotąd jednym z trzech (oprócz Pawła Janasa i Adama Nawałki) Polaków biorących udział w mistrzostwach świata w roli zawodnika i trenera, jednak jako jedyny z tej trójki nie był selekcjonerem reprezentacji Polski. Na mistrzostwach świata 1998 we Francji prowadził reprezentację Tunezji.
Wczesne życie
Henryk Kasperczak urodził się w Zabrzu jako syn Jadwigi i Jana, którzy poznali się na robotach w Niemczech i po zakończeniu II wojny światowej osiedlili się w Zabrzu[1]. W 1965 roku zdał maturę w Technikum Nr 7 w Zespole Szkół Samochodowych im. Gen. Stefana Roweckiego „Grota” w Gliwicach.
Kariera piłkarska
Henryk Kasperczak karierę piłkarską rozpoczął w 1959 roku w Stali Zabrze, skąd w 1965 roku trafił do II-ligowej Stali Mielec. W latach 1966–1968 grał w rezerwach Legii Warszawa, skąd wrócił do Stali Mielec, z którym odnosił największe sukcesy w klubowej karierze. Najpierw w sezonie 1968/1969 awansował do II-ligi, a w następnym sezonie awansował do ekstraklasy.
Debiut w ekstraklasie zaliczył 9 sierpnia 1970 roku w wygranym 5:2 meczu u siebie z Wisłą Kraków, w którym także strzelił swoje dwa pierwsze gole w ekstraklasie – w 11. minucie na 1:0 oraz w 37. minucie głową na 2:2[2]. Od tego momentu Stal Mielec stała się jedną z najlepszych drużyn na krajowych boiskach. W sezonie 1970/1971 wygrał swoją grupę B w Pucharze Intertoto, a w sezonie 1972/1973 Stal Mielec pod wodzą węgierskiego trenera Károly’ego Konthy mająca w składzie oprócz Kasperczaka takich zawodników jak m.in.: Jan Domarski, Włodzimierz Gąsior, Witold Karaś, Zygmunt Kukla, Grzegorz Lato, Stanisław Majcher po raz pierwszy w historii zdobyła mistrzostwo Polski, dzięki czemu zadebiutowała w europejskich pucharach w Pucharze Europy 1973/1974, w którym rywalem w I rundzie był silny jugosłowiański klub Crvena zvezda Belgrad, z którym mielecki klub uległ w dwumeczu 1:3 (1:2, 0:1) i odpadł z rozgrywek.
W sezonie 1973/1974 Stal Mielec rozgrywki ligowe zakończyła na 3. miejscu, a w sezonie 1974/1975 na 2. miejscu. Po objęciu w 1975 roku stanowiska trenera przez Edmunda Zientarę klub w sezonie 1975/1976 zdobył mistrzostwo Polski, dotarł do finału Pucharu Polski 1975/1976, w którym 1 maja 1976 roku na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie uległ Śląskowi Wrocław 2:0 oraz do ćwierćfinału Pucharu UEFA 1975/1976, w którym uległ w dwumeczu niemieckiemu Hamburgerowi SV 1:2 (1:1, 0:1). Henryk Kasperczak w 1976 w roku został wyróżniony nagrodami: Piłkarz Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”, Piłkarz Roku w plebiscycie „Sport”[3] oraz Sportowiec Roku województwa rzeszowskiego, krośnieńskiego, przemyskiego i tarnobrzeskiego w plebiscycie dziennika „Nowiny”[4].
W I rundzie Pucharu Europy 1976/1977 rywalem Stali Mielec był utytułowany klub hiszpański Real Madryt, z którym Stal Mielec przegrała dwumecz 1:3 (1:2, 0:1) i odpadła z rozgrywek. W sezonie 1977/1978 zdobyła Trofeo Colombino, a w rozgrywkach ligowych 1977/1978 zajęła 8. miejsce. Ostatni mecz w ekstraklasie Kasperczak rozegrał 2 maja 1978 roku w przegranym 0:1 meczu u siebie z Górnikiem Zabrze[5].
Następnie wyjechał do Francji, gdzie grał w FC Metz, w którym zadebiutował 19 lipca 1978 roku w wygranym 2:1 meczu ligowym z Olympique Marsylia, a pierwszą bramkę w Première Division strzelił dnia 25 sierpnia 1978 roku w zremisowanym 1:1 meczu z AS Nancy[6]. Ostatni mecz w Première Division rozegrał 24 listopada 1979 roku, kiedy to FC Metz bezbramkowo zremisował ze Stade Brestois 29, a Kasperczak w 63. minucie zastąpił na boisku Christiana Synaeghela[7]. Potem zastąpił Marca Rastolla na stanowisku trenera drużyny, czym samym w wieku 33 lat zakończył piłkarską karierę. Łącznie w ekstraklasie polskiej rozegrał 209 meczów, w których strzelił 37 goli, a w Première Division rozegrał 55 meczów, w których strzelił 11 goli.
W 2019 wyróżniony zaliczeniem do jedenastki stulecia PZPN (na pozycji prawego pomocnika)[8].
Kariera reprezentacyjna
Henryk Kasperczak w latach 1973–1978 w reprezentacji Polski rozegrał 61 meczów, w których strzelił 5 goli. Debiut zaliczył za kadencji selekcjonera Kazimierza Górskiego 20 marca 1973 roku na Stadionie Miejskim w Łodzi w meczu towarzyskim z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, w którym w 55. minucie meczu strzelił również na 3:0 swoją pierwszą bramkę w reprezentacji Polski, a mecz zakończył się zwycięstwem Biało-czerwonych 4:0.
Mundial 1974
17 października 1973 roku reprezentacja Polski po remisie 1:1 z reprezentacją Anglii na stadionie Wembley w Londynie po 36 latach awansowała na mistrzostwa świata. Na mistrzostwach świata 1974 w RFN, na których reprezentacja Polski zajęła 3. miejsce, Henryk Kasperczak był podstawowym zawodnikiem drużyny prowadzonej przez Kazimierza Górskiego i rozegrał wszystkie 7 meczów, a dnia 23 czerwca 1974 roku na Neckarstadion w Stuttgarcie rozegrał jeden z najlepszych w swojej karierze. Otóż wtedy reprezentacja Polski rozgrywała ostatni mecz Grupy D z faworyzowaną reprezentacją Włoch, w 44. minucie meczu Kasperczak podał piłkę do Kazimierza Deyny, który dalekim strzałem pokonał bramkarza rywali – Dino Zoffa i Biało-czerwoni podwyższyli prowadzenie na 2:0. Ostatecznie mecz zakończył się wynikiem 2:1 dla reprezentacji Polski, która z kompletem 6 punktów wygrała Grupę D, a reprezentacja Włoch z 3 punktami zajęła 3. miejsce i odpadła z mistrzostw.
Montreal 1976
Henryk Kasperczak w 1976 roku znalazł się w składzie reprezentacji Polski prowadzonej przez Kazimierza Górskiego na turniej olimpijski 1976 w Montrealu, na których również Kasperczak był podstawowym zawodnikiem. W finale reprezentacja Polski przegrała 3:1 z reprezentacją NRD i ostatecznie zdobyła srebrny medal, co uznano w kraju za porażkę, a trener Kazimierz Górski podał się do dymisji.
Mundial 1978
Henryk Kasperczak w 1978 roku został powołany przez selekcjonera reprezentacji Polski – Jacka Gmocha na mistrzostwa świata 1978 w Argentynie. Dnia 21 czerwca 1978 roku na Estadio Ciudad de Mendoza w Mendozie reprezentacji Polski z Kasperczakiem w składzie przegrała 1:3 z reprezentacją Brazylii i zajęła 3. miejsce w Grupie B drugiej rundy turnieju i odpadła z turnieju, a Kasperczak po tym meczu ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery.
Kariera trenerska
Henryk Kasperczak po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1979 roku został trenerem francuskiego FC Metz, z którym w sezonie 1983/1984 zdobył Puchar Francji. Następnie w latach 1984–1987 trenował AS Saint-Étienne, a w latach 1987–1988 był szkoleniowcem RC Strasbourg, w latach 1989–1990 Racing Club de France (Trener roku 1990 we Francji według France Football), w latach 1990–1992 trenował HSC Montpellier (ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów 1990/1991), a w 1993 roku Lille OSC.
Praca w Afryce i Azji
Henryk Kasperczak w latach 1993–1994 był selekcjonerem reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej, z którą podczas Pucharu Narodów Afryki 1994 w Tunezji zajął 3. miejsce. Po tym turnieju objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Tunezji, z którą w Pucharze Narodów Afryki 1996 w Południowej Afryce zdobył wicemistrzostwo turnieju oraz uczestniczył w igrzyskach olimpijskich 1996 w Atlancie, na których reprezentacja Tunezji zajęła ostatnie – 4. miejsce w Grupie A i odpadła z turnieju.
Trenował również Orłów Kartaginy w Pucharze Narodów Afryki 1998, w którym jego drużyna przegrała w ćwierćfinale po rzutach z gospodarzami – reprezentacją Burkina Faso (1:1, k. 7:8) oraz z którą po 20 latach awansował na mistrzostwach świata 1998 we Francji, na których prowadził reprezentację Tunezji w dwóch spotkaniach. Po porażkach z reprezentacją Anglii (0:2) i reprezentacją Kolumbii (0:1) został zdymisjonowany. W ostatnim zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją Rumunii Orłów Kartaginy tymczasowo poprowadził asystent Kasperczaka – Ali Selmi.
Potem przez krótki czas trenował francuską SC Bastię, potem w latach 1999–2000 emiracki Al Wasl Club, w 2000 roku reprezentację Maroka, w latach 2000–2001 chiński Shenyng Sealion oraz w latach 2001–2002 reprezentację Mali, pod jego wodzą podczas Pucharu Narodów Afryki 2002 będąc gospodarzem turnieju zajęła 4. miejsce.
Wisła Kraków
Henryk Kasperczak 16 marca 2002 roku został trenerem Wisły Kraków[1], w której na ławce trenerskiej zadebiutował 20 marca 2002 roku w zremisowanym 1:1 meczu z GKS-em Katowice w ramach 20. kolejki rozgrywek ligowych. W sezonie 2001/2002 z klubem sięgnął po wicemistrzostwo i Puchar Polski oraz dotarł do finału Pucharu Ligi, w którym przegrali w dwumeczu 4:2 (3:0, 1:2) w Legią Warszawa.
W sezonie 2002/2003 zdobył z klubem mistrzostwo i Puchar Polski oraz doszedł do 1/8 finału Pucharu UEFA (za co otrzymał nagrodę Trenera Roku 2002 w plebiscycie „Piłki Nożnej”), w której uległ w dwumeczu z włoskim S.S. Lazio 5:4 (3:3, 2:1). W sezonie 2003/2004 obronił z Białą Gwiazdą mistrzostwo Polski. W II rundzie kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów 2004/2005 Wisła Kraków trafiła na gruzińskie WIT Georgia Tbilisi, z którym gładko wygrali dwa mecze 8:2 i 3:0 i awansowała do następnej rundy, gdzie jej rywalem był jeden z najlepszych klubów świata – hiszpański Real Madryt, z którym Wisła Kraków przegrała dwa mecze 0:2 i 1:3 i zagrała w I rundzie Pucharu UEFA 2004/2005, gdzie niespodziewanie odpadła w rywalizacji z gruzińskim Dinamo Tbilisi (4:3, 1:2).
Mimo iż Biała Gwiazda prowadziła w tabeli ligowej ze sporą przewagą w rundzie jesiennej sezonie 2004/2005, Kasperczak z powodu nie zaakceptowania nowych zasad współpracy został zdymisjonowany, a jego miejsce zajął Czech Verner Lička[9].
Dalsza kariera
Po zakończeniu pracy w Wiśle Kraków Henryk Kasperczak w styczniu 2005 roku dostał propozycję prowadzenia reprezentacji Egiptu, jednak ostatecznie nie dostał posady z powodu kłopotów finansowych Egipskiego Związku Piłki Nożnej oraz zbyt dużych oczekiwań finansowych samego zainteresowanego[10].
26 czerwca 2006 roku został selekcjonerem reprezentacji Senegalu[11], z którą awansował do Pucharu Narodów Afryki 2008 w Ghanie, gdzie po remisie 2:2 z reprezentacją Tunezji i porażce 1:3 z reprezentacją Angoli w Grupie D 28 stycznia 2008 roku został zwolniony. W ostatnim zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją RPA reprezentację Senegalu tymczasowo poprowadził asystent Kasperczaka – Lamine N’Diaye.
16 września 2008 roku został trenerem Górnika Zabrze[12], z którym rozstał się dnia 3 czerwca 2009 roku po spadku zespołu do I ligi w sezonie 2008/2009[13]. 15 marca 2010 roku ponownie został trenerem Wisły Kraków[14], z którym zdobył w sezonie 2009/2010 zdobył wicemistrzostwo Polski, jednak 6 sierpnia 2010 roku biorąc odpowiedzialność za porażkę Białej Gwiazdy 2:4 (0:1, 2:3) w dwumeczu z azerskim Karabachem Agdam w III rundzie kwalifikacyjnej Ligi Europy 2010/2011 podał się do dymisji[15].
Henryk Kasperczak w okresie od 17 listopada 2010 roku do 18 marca 2011 roku pełnił funkcję trenera greckiego pierwszoligowego klubu AO Kawala[16][17].
Od 30 grudnia 2013 roku został selekcjonerem reprezentacji Mali[18], z którą awansował do Pucharu Narodów Afryki 2015 w Gwinei Równikowej, gdzie po trzech remisach po 1:1 z reprezentacją Kamerunu, z reprezentacją Wybrzeża Kości Słoniowej i reprezentacją Gwinei odpadł z rozgrywek po losowaniu rzutu monetą[19], w związku z czym 8 marca 2015 roku podał się do dymisji[20].
W czerwcu 2015 Kasperczak był wymieniany wśród kandydatów na selekcjonera reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej[21]. Ostatecznie 13 lipca 2015 roku po raz drugi został selekcjonerem reprezentacji Tunezji[22], z której to posady został zwolniony 8 kwietnia 2017 roku[23].
Statystyki
Klubowe
Klub | Sezon | Liga | Liga[24] | Puchar[25] | Europa[26] | Łącznie | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | Występy | Bramki | |||
Stal Mielec | 1965/1966 | II liga | – | |||||||
Łącznie | – | |||||||||
Legia II Warszawa | 1966/1967 | III liga | – | |||||||
1967/1968 | III liga | |||||||||
Łącznie | – | |||||||||
Stal Mielec | 1968/1969 | III liga | – | |||||||
1969/1970 | II liga | |||||||||
1970/1971 | I liga | 25 | 3 | 0 | 0 | 6 | 0 | 31 | 3 | |
1971/1972 | I liga | 26 | 5 | 2 | 0 | 6 | 3 | 34 | 8 | |
1972/1973 | I liga | 22 | 6 | 0 | 0 | – | 22 | 6 | ||
1973/1974 | I liga | 30 | 8 | 2 | 0 | 2 | 0 | 34 | 8 | |
1974/1975 | I liga | 20 | 1 | 3 | 0 | – | 23 | 1 | ||
1975/1976 | I liga | 30 | 4 | 4 | 0 | 8 | 0 | 42 | 4 | |
1976/1977 | I liga | 30 | 6 | 4 | 0 | 2 | 0 | 36 | 6 | |
1977/1978 | I liga | 26 | 4 | 2 | 0 | – | 28 | 4 | ||
Łącznie | 209 | 37 | 17 | 0 | 24 | 3 | 248 | 40 | ||
Łącznie w karierze | 209 | 37 | 7 | 0 | 24 | 3 | 248 | 40 |
Reprezentacyjne
Reprezentacja narodowa | Rok | Występy | Gole |
---|---|---|---|
Polska | |||
1973 | 15 | 2 | |
1974 | 11 | 1 | |
1975 | 9 | 1 | |
1976 | 7 | 0 | |
1977 | 11 | 1 | |
1978 | 8 | 0 | |
Łącznie | 61 | 5 |
Gole w reprezentacji
# | Data | Miejsce | Przeciwnik | Gol | Wynik | Rozgrywki |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 20.03.1973 | Stadion Miejski, Łódź | Stany Zjednoczone | 3–0 | 4–0 | Mecz towarzyski |
2. | 03.08.1973 | Soldier Field, Chicago | Stany Zjednoczone | 1–0 | 1–0 | Mecz towarzyski |
3. | 09.10.1974 | Stadion im. 22 lipca, Poznań | Finlandia | 1–0 | 3–0 | Mecz towarzyski |
4. | 08.10.1975 | Stadion Miejski, Łódź | Węgry | 2–1 | 4–2 | Mecz towarzyski |
5. | 10.06.1977 | Stadion Narodowy, Lima | Peru | 3–1 | 3–1 | Mecz towarzyski |
Sukcesy
Zawodnicze
- Stal Mielec
- Mistrzostwo Polski: 1973, 1976
- Wicemistrzostwo Polski: 1975
- 3. miejsce mistrzostw Polski: 1974
- Finał Pucharu Polski: 1976
- Ćwierćfinał Pucharu UEFA: 1976
- Puchar Intertoto: 1971
- Trofeo Colombino: 1978
- Awans do II ligi: 1969
- Awans do ekstraklasy: 1970
- Reprezentacyjne
- 3. miejsce mistrzostw świata: 1974
- Wicemistrzostwo olimpijskie: 1976
- Indywidualne
- Piłkarz Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”: 1976
- Piłkarz Roku w plebiscycie „Sport”: 1976
- Sportowiec Roku województwa rzeszowskiego, krośnieńskiego, przemyskiego i tarnobrzeskiego w plebiscycie dziennika „Nowiny”: 1976
Trenerskie
- FC Metz
- Puchar Francji: 1984
- HSC Montpellier
- Ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów: 1991
- Reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej
- 3. miejsce Pucharu Narodów Afryki: 1994
- Reprezentacja Tunezji
- Wicemistrzostwo Pucharu Narodów Afryki: 1996
- Reprezentacja Mali
- 4. miejsce w Pucharu Narodów Afryki: 2002
- Wisła Kraków
- Mistrzostwo Polski: 2003, 2004
- Wicemistrzostwo Polski: 2002, 2010
- Puchar Polski w piłce nożnej: 2002, 2003
- Finał Pucharu Ligi: 2002
- 1/8 finału Pucharu UEFA: 2003
- Indywidualne
- Trener Roku we Francji w plebiscycie „France Football”: 1990
- Trener Roku w plebiscycie „Piłki Nożnej”: 2002
Odznaczenia i wyróżnienia
- Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”
- Złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe
- Srebrny Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe
Życie prywatne
Henryk Kasperczak w lipcu 1971 roku zawarł związek małżeński z Małgorzatą Nowak[29]. Ma pięcioro dzieci[30].
Zobacz też
- Mecze reprezentacji Senegalu w piłce nożnej mężczyzn prowadzonej przez Henryka Kasperczaka
Przypisy
- ↑ a b Henryk Kasperczak – Historiawisły.pl.
- ↑ 1970-08-09 Stal Mielec – Wisła Kraków 5-2.
- ↑ Jan Filipowicz. Henryk Kasperczak dopiął swego – „Piłkarzem Roku 1976”. Zawsze pod górę. „Nowiny–Stadion”, s. 1, nr 294 (8782) z 27 grudnia 1976.
- ↑ Henryk Kasperczak sportowcem nr 1 olimpijskiego sezonu 1976. „Nowiny–Stadion”, s. 1, nr 1 (8787) z 3 stycznia 1977.
- ↑ 1978-05-02 Stal Mielec – Górnik Zabrze 0-1.
- ↑ Henryk Kasperczak – FCMetz.com (fr.).
- ↑ FC Metz 0-0 Stade Brestois (fr.).
- ↑ Poznaliśmy Reprezentację 100-lecia! Zobacz najlepszy zespół w historii Polski!, www.laczynaspilka.pl [dostęp 2019-12-06] .
- ↑ Kasperczak zwolniony. krakow.naszemiasto.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-27)]. [data dostępu: 2004-12-14].
- ↑ Kasperczak za drogi dla Egiptu [data dostępu: 2005-01-07].
- ↑ Kasperczak oficjalnie trenerem reprezentacji Senegalu [data dostępu: 2006-06-26].
- ↑ Henryk Kasperczak trenerem Górnika Zabrze [data dostępu: 2008-09-16].
- ↑ Górnik za porozumieniem stron rozwiązał kontrakt z Kasperczakiem [data dostępu: 2009-06-03].
- ↑ [1] [Henryk Kasperczak trenerem Wisły]. wisla.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-29)]. [data dostępu: 2010-03-15].
- ↑ Henryk Kasperczak nie jest już trenerem Wisły. wisla.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)]. [data dostępu: 2010-08-06].
- ↑ Kasperczak trenerem Kavali [data dostępu: 2010-11-17].
- ↑ Kasperczak zwolniony z Kaváli [data dostępu: 2011-03-18].
- ↑ Henryk Kasperczak selekcjonerem Mali [data dostępu: 2013-12-30].
- ↑ PNA: Drużyna Henryka Kasperczaka odpadła z rozgrywek [data dostępu: 2015-01-29].
- ↑ Henryk Kasperczak odchodzi z reprezentacji Mali [data dostępu: 2015-03-08].
- ↑ Henryk Kasperczak kandydatem na selekcjonera Wybrzeża Kości Słoniowej [data dostępu: 2015-06-30].
- ↑ Henryk Kasperczak selekcjonerem reprezentacji Tunezji [data dostępu: 2015-07-13].
- ↑ Henryk Kasperczak zwolniony z reprezentacji Tunezji [data dostępu: 2017-04-08].
- ↑ Uwzględniono: III liga, II liga, I liga, Première Division.
- ↑ Uwzględniono: Puchar Polski, Puchar Francji.
- ↑ Uwzględniono: Puchar Europy – 4 (0), Puchar UEFA – 8 (0), Puchar Intertoto – 12 (3).
- ↑ Statystyki na Football National Teams (ang.).
- ↑ Statystyki na RSSSF.com (ang.).
- ↑ Gratulacje i najlepsze życzenia. Kasperczak i Kozerski w obozie żonatych. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 29 z 19 lipca 19712.
- ↑ Henryk Kasperczak – OrłyGórskiego.pl.
Linki zewnętrzne
- Henryk Kasperczak w bazie PKOl-u
- Henryk Kasperczak w bazie Wikiliga.pl
- Henryk Kasperczak w bazie 90minut.pl
- H. Kasperczak, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [online] [dostęp 2021-01-01] .
- Henryk Kasperczak w bazie FC Metz (fr.)
- Henryk Kasperczak w bazie Historiawisły.pl
- Henryk Kasperczak w bazie OrłyGórskiego.pl
- Henryk Kasperczak, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-21] . (piłkarz)
- Henryk Kasperczak, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-11-21] . (trener)
- Henryk Kasperczak w bazie WorldFootball.net (ang.)
- Henryk Kasperczak
- Henryk Kasperczak w bazie National Football Teams (ang.)
- Henryk Kasperczak w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flaga Finlandii
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Flag of the Ivory Coast, written by Jon Harald Søby, modified by Zscout370. The colors match to what is reported at http://fotw.vexillum.com/flags/ci.html.
Flag of Senegal
(c) Bundesarchiv, Bild 183-N0716-0310 / Mittelstädt, Rainer / CC-BY-SA 3.0