Henryk Kisiel
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 1 lipca 1921 |
|---|---|
| Data śmierci | 13 kwietnia 2000 |
| Wiceprezes Rady Ministrów, przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów | |
| Okres | od 24 sierpnia 1980 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister finansów | |
| Okres | od 21 listopada 1974 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
  | |
.jpg)
Henryk Kisiel (ur. 1 lipca 1921 w Łodzi, zm. 13 kwietnia 2000) – polski ekonomista i polityk. Minister finansów w latach 1974–1980, wiceprezes Rady Ministrów i przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów od 1980 do 1981.
Życiorys
Syn Stanisława i Jadwigi. W 1949 uzyskał tytuł magistra ekonomii na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Łódzkiego. Od 1945 pracownik oddziału Narodowego Banku Polskiego w Łodzi, od 1949 do 1968 oddziału w Gdańsku, a następnie w centrali w Warszawie. W latach 1968–1973 był prezesem rady Banku Handlowego, a także pierwszym powojennym prezesem jego zarządu. W latach 1968–1971 był związany z resortem finansów, a od 21 listopada 1974 do 24 sierpnia 1980 był ministrem tegoż resortu w rządach Piotra Jaroszewicza, Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha. W 1974 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. Następnie do czerwca 1981 był wicepremierem i przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w dotychczasowym rządzie.
W 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (pseudonim Lech), a następnie w 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1975–1980 zastępca członka, a następnie do 1981 członek Komitetu Centralnego PZPR.
Żonaty z Zofią Kisiel (1923-1996). Został pochowany obok żony na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 32)[1].
Otrzymał m.in. Order Sztandaru Pracy II klasy[2], Złoty Krzyż Zasługi (1954)[3] oraz Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4].
Przypisy
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
- ↑ "Dziennik Popularny", nr 182 (9650), 25 sierpnia 1980, s. 3
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 100, poz. 1236
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 376
Bibliografia
- Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa 1991
- Katalog IPN
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Gen. Wojciech Jaruzelski przygotowuje się w studiu telewizyjnym do odczytania przemówienia informującego o wprowadzeniu stanu wojennego. Warszawa, 13 XII 1981
Autor: Bert Verhoeff for Anefo, Licencja: CC BY-SA 3.0 nl
Bezoek van de Poolse premier Jaroszewicz aan het Pools oorlogskerkhof in Breda. Jaroszewicz in gesprek met o.m. kolonel Stasiak
.svg)
Polski komunista - uczestnik VIII zjazdu PZPR.