Henryk Kołodziejski

Henryk Kołodziejski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1884
Warszawa, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 1953
Warszawa, Polska

Członek Rady Państwa
Okres

od 21 lutego 1947
do 18 kwietnia 1953

Prezes Najwyższej Izby Kontroli
Okres

od 21 lutego 1947
do 9 marca 1949

Poprzednik

Jan Grubecki[1]

Następca

Franciszek Jóźwiak

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Grób Henryka Kołodziejskiego na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie

Henryk Kołodziejski (ur. 12 maja 1884 w Warszawie, zm. 18 kwietnia 1953 tamże) – polski działacz państwowy, historyk i ekonomista, publicysta. Poseł do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy i na Sejm PRL I kadencji, w latach 1947–1953 członek Rady Państwa. Prezes Najwyższej Izby Kontroli od 1947 do 1949. W okresie II Rzeczypospolitej działał w masonerii.

Życiorys

Urodził się w rodzinie kupieckiej. Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, 1912 uzyskał doktorat filozofii. Od wczesnej młodości związany z ruchem rewolucyjnym, członek warszawskiego komitetu wojenno-rewolucyjnego Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji[2]. W latach 1905–1907 uczestnik rewolucji, więziony w Cytadeli Warszawskiej. W okresie II Rzeczypospolitej działał w masonerii. W 1920 współzałożyciel Instytutu Gospodarstwa Społecznego oraz Biblioteki Sejmowej, której był dyrektorem w latach 1920–1939. Podczas okupacji działacz spółdzielczy, w latach 1945–1947 pracownik instytutów naukowo-badawczych (Instytut Gospodarstwa Społecznego, Spółdzielczy Instytut Naukowy). W czerwcu 1945 uczestnik konferencji w Moskwie w związku z realizacją postanowień konferencji jałtańskiej co do powołania Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej z udziałem Stanisława Mikołajczyka i przedstawicieli warszawskiego Rządu Tymczasowego pod nadzorem ambasadorów Wielkiej Brytanii i USA w Moskwie.

Od 21 lutego 1947 do 9 marca 1949 Prezes Najwyższej Izby Kontroli, od lutego 1947 członek Rady Państwa (do końca życia). Od 1949 prezes Naczelnej Rady Spółdzielczej. Od 1945 był posłem do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy i na Sejm PRL I kadencji. Od sierpnia 1952 członek Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego; pozostał bezpartyjny.

Pochowany z pełnymi honorami 21 kwietnia 1953 na cmentarzu Stare Powązki (kwatera 38-3-15,16)[3]. W pogrzebie wzięli udział przedstawiciele najwyższych władz partyjnych i państwowych z przewodniczącym Rady Państwa PRL Aleksandrem Zawadzkim na czele. W imieniu władz nad otwartą mogiłą przemówił zastępca przewodniczącego Rady Państwa Stefan Ignar[4].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Jan Grubecki pełnił urząd szefa Biura Kontroli przy Prezydium Krajowej Rady Narodowej.
  2. ↑ Leon Chajn, Polskie Wolnomularstwo 1920–1938, Warszawa 1984, s. 98.
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: FILIPOWSCY I KOŁODZIEJSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-30].
  4. ↑ "Uroczysty pogrzeb H. Kołodziejskiego, członka Rady Państwa" [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 96 (2890), 22 kwietnia 1953, s. 1
  5. ↑ M.P. z 1953 r. nr 54, poz. 646 „za wybitne zasługi w pracy dla Polski Ludowej”.
  6. ↑ Wojciech Stela: Polskie ordery i odznaczenia (Vol. I). Warszawa: 2008, s. 47.
  7. ↑ M.P. z 1948 r. nr 17, poz. 59 „za wybitne zasługi w pracy państwowej i społecznej w pierwszym okresie odbudowy Odrodzonej Rzeczypospolitej”.
  8. ↑ M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 979 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej przy organizowaniu biblioteki Sejmu i Senatu”.
  9. ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi w służbie państwowej i na polu pracy społecznej”.

Bibliografia, linki

Członkowie Rady Państwa PRL

Coat of arms of Poland (1955-1980).svg

Coat of arms of Poland (1955-1980).svg

Rada Państwa I kadencji Sejmu (1952–1957)
Przewodniczący
Zastępcy przewodniczącego
Sekretarz
Członkowie
  • kursywa – członkowie odwołani przed końcem kadencji
Rada Państwa Sejmu Ustawodawczego (1947–1952)
Przewodniczący
Członkowie
  • kursywa – członkowie odwołani przed końcem kadencji
Prezesi Najwyższej Izby Kontroli
II Rzeczpospolita
RP na Uchodźstwie
Polska Ludowa
III Rzeczpospolita

Logo Najwyższej Izby Kontroli.svg

  • kursywa - osoba pełniąca obowiązki

Media użyte na tej stronie