Henryk Korotyński

Henryk Korotyński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1913
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 września 1986
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, polityk

Stanowisko

poseł na Sejm PRL I, III, IV, V i VI kadencji (1952–1956, 1961–1976)

Partia

PPR (1948)
PZPR (1948–1986)

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Nagrobek Władysława Korotyńskiego na cmentarzu Powązkowskim. W tym grobie spoczywają także Wincenty Korotyński, Henryk Korotyński, Bruno Wincenty Korotyński, Elwira Korotyńska i troje innych członków rodziny Korotyńskich

Henryk Wincenty Korotyński (ur. 24 maja 1913 w Warszawie, zm. 19 września 1986 w Warszawie) – polski polonista, dziennikarz, działacz społeczno-polityczny, poseł na Sejm PRL I, III, IV, V i VI kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Syn Brunona Wincentego Korotyńskiego. Absolwent Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1931)[1]. Posiadał wykształcenie wyższe. Od 1933 do 1939 współpracował z „Kurierem Warszawskim”. Podczas wojny członek Związku Walki Zbrojnej, później Armii Krajowej. Aresztowany w 1943 był więźniem na Pawiaku, a następnie niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau i obozu Buchenwald.

W latach 1945–1946 był kierownikiem działu zagranicznego „Dziennika Ludowego”, następnie (do 1948) redaktorem naczelnym „Wieczoru”, a w latach 1949–1950 redaktorem naczelnym „Rzeczpospolitej”. Od 1951 do 1972 redaktor naczelny „Życia Warszawy” z przerwą w 1957, gdy pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego „Trybuny Ludu”. W latach 1951–1955 pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Laureat nagrody im. Bolesława Prusa.

W 1948 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, która w tym samym roku współtworzyła Polską Zjednoczoną Partię Robotniczą. W latach 1958–1962 oraz 1971–1975 był zastępcą członka Komitetu Centralnego partii. Poseł na Sejm PRL w latach 1952–1956 i 1961–1976 (I, III, IV, V i VI kadencji). Członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958[2]. W latach 1972–1973 był przewodniczącym Stołecznego Komitetu FJN. Od 1973 do 1978 pełnił funkcję zastępcy sekretarza generalnego Międzynarodowej Federacji Bojowników Ruchu Oporu. 23 sierpnia 1980 dołączył do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[3]. W latach 1982–1985 członek Trybunału Stanu. Od 1969 do 1986 członek Rady Naczelnej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

Odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1974)[4], Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim (1954)[5] Orderu Odrodzenia Polski[6] oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1954)[7].

Autor książek: Dziesięć tygodni w Korei (1952), Różnie bywało (1972), wspomnień Trzy czwarte prawdy (1987).

Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie (kw. 62, rząd 5, grób 14/15)[8].

Przypisy

  1. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1931. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-11-16].
  2. „Trybuna Robotnicza”, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958, s. 2
  3. Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
  4. Wręczenie odznaczeń w Belwederze, „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 3.
  5. M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1492
  6. Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2021-05-24].
  7. M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1601
  8. Cmentarz Stare Powązki: WINCENTY KOROTYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Order Budowniczych Polski Ludowej (1960) BAR.svg
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).
POL Order Budowniczych Polski Ludowej (rozetka) BAR.svg
Baretka Orderu Budowniczych Polski Ludowej (wzór z rozetką).
POL Order Sztandaru Pracy 1 klasy BAR.svg
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Herb Polski.svg
Uproszczony obraz godła Polski; oficjalne godło: Coat of arms of Poland-official.png
Nagrobek Władysława Korotyńskiego (Cmentarz Powązkowski, Warszawa).jpg
Nagrobek Władysława Korotyńskiego na Cmentarzu Powązkowskim. W tym grobie spoczywają także Wincenty Korotyński, Henryk Korotyński, Bruno Wincenty Korotyński, Elwira Korotyńska i 3-je innych członków rodziny Korotyńskich:


Inskrypcje:

(FRONT)
WŁADYSŁAW RAJNOLD
KOROTYŃSKI
HISTORYK WARSZAWY
DZIENNIKARZ
1866 - 1924

Ś.P. WINCENTY
KOROTYŃSKI
UR.15go SIERPNIA 1831 R.
W SIELISZCZU Pow NOWOGRODZKI
+ 7go LUTEGO 1891 R.
W WARSZAWIE

(LEWY BOK)
WŁADYSŁAWA
Z KOWALCZYKÓW
KOROTYŃSKA
1880 - 1962

BRUNO WINCENTY
KOROTYŃSKI
DZIENNIKARZ
1873 - 1948

(PRAWY BOK)
JÓZEFATA
Z DOLIDOWICZÓW
KOROTYŃSKA
1808 - 1894

ELWIRA
KOROTYŃSKA
LITERATKA
1864 -1943

(TABLICA INSKRYPCYJNA)
HENRYK
KOROTYŃSKI
REDAKTOR
1913 - 1986

Henryk Korotyński.jpg
Henryk Korotyński