Henryk Leliński

Henryk Leliński
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1913
Wiksin

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1989
Przasnysz

Poseł II kadencji Sejmu PRL
Okres

od 20 lutego 1957
do 20 lutego 1961

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka „Za zasługi dla województwa warszawskiego” Złota Odznaka ZNP

Henryk Leliński (ur. 3 sierpnia 1913 w Wiksinie w pow. ciechanowskim, zm. 20 stycznia 1989 w Przasnyszu) – polski nauczyciel, polonista, polityk, poseł na Sejm PRL II kadencji z ramienia PZPR.

Życiorys

Urodził się w 1913 w Wiksinie, w powiecie ciechanowskim. W okresie okupacji prowadził tajne nauczanie w Tajnej Organizacji Nauczycielskiej na terenie powiatu mławskiego.

Po wojnie kierownik założonej przez siebie Szkoły Powszechnej w Rostkowie koło Przasnysza. W 1947 został prezesem Ochotniczej Straży Pożarnej. Od 1950 pracował jako nauczyciel języka polskiego w Zasadniczej Szkole Zawodowej i kierownik Powiatowej Biblioteki Publicznej w Przasnyszu. W 1951 został kierownikiem Powiatowego Ośrodka Doskonalenia Kadr Oświatowych w Przasnyszu[1]. W 1955 zorganizował Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących w Przasnyszu i został jego dyrektorem. W latach 1957–1961 pełnił mandat posła na Sejm PRL II kadencji. Jako poseł przyczynił się do budowy nowej szkoły przy ulicy Mazowieckiej w Przasnyszu.

W latach 60. XX wieku, po zakończeniu kadencji posła, dalej był nauczycielem. Nauczał języka polskiego oraz nauki o Polsce i świecie współczesnym w Liceum Ogólnokształcącym w Przasnyszu. W latach 70. XX w. uczył w przasnyskim Zespole Szkół Zawodowych[2]. Zmarł w 1989, został pochowany na cmentarzu w Przasnyszu[3]. Przez 20 lat pełnił funkcję radnego Powiatowej Rady Narodowej. Wchodził w skład Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej[4].

Odznaczenia[4]

Przypisy

  1. ↑ Drwęcki 1998 ↓, s. 60.
  2. ↑ Bondarczuk 2006 ↓, s. 65.
  3. ↑ Lemanowicz, Włodarczyk, Kruszewski 2014 ↓, s. 21, 25.
  4. ↑ a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
  5. ↑ M.P. z 1952 r. nr 59, poz. 899
  6. ↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411

Bibliografia

  • Edward Lemanowicz, Wojciech Włodarczyk, Bogusław Kruszewski: Szkoła wielu Pokoleń. Przasnysz: Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych, 2014. ISBN 978-83-921793-7-5.
  • Edward Drwęcki: Monografia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Przasnyszu 1918–1998. Przasnysz: Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Przasnyszu, Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe im. Adama Chętnika, 1998. ISBN 83-86122-36-6.
  • Mariusz Bondarczuk: Misjonarze i barbarzyńcy. Opowieści o codziennym życiu przasnyskiego ogólniaka w latach 1923–2005. Przasnysz: Wydawnictwo Mazowieckie, 2006. ISBN 83-900940-4-5.

Media użyte na tej stronie