Henryk Malinowski (oficer)

Henryk Malinowski

komandor
Data i miejsce urodzenia	21 lipca 1904 Taganrog
Data i miejsce śmierci	13 kwietnia 1995 Gdynia
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Czerwona  Marynarka Wojenna (PRL)
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Henryk Malinowski (ur. 8 lipca^?/ 21 lipca 1904 w Taganrogu, zm. 13 kwietnia 1995 w Gdyni) − oficer Marynarki Wojennej, szachista, działacz społeczny.

Życiorys

Urodził się w rosyjskim Taganrogu, w rodzinie zesłańca, powstańca styczniowego. Po ukończeniu gimnazjum w Uzbekistanie pracował jako korespondent gazety w Taszkencie. Podczas II wojny światowej był żołnierzem Armii Czerwonej, brał udział w walkach o Moskwę i obronie Leningradu. Później wstąpił do Ludowego Wojska Polskiego, był zastępcą dowódcy do spraw polityczno-wychowawczych 1 Samodzielnego Morskiego Batalionu Zapasowego, w stopniu podporucznika.

Zamieszkał na stałe w Gdyni, obejmując stanowisko w Sztabie Marynarki Wojennej. W latach 50. zorganizował klub szachowy „Flota” przy Klubie Marynarki Wojennej w Gdyni, był później jego kierownikiem i prezesem. Służbę wojskową zakończył w 1964 roku w stopniu komandora, zachowując jako specjalny przywilej prawo używania munduru. Pracował społecznie w Okręgowym Związku Szachowym w Gdańsku i Polskim Związku Szachowym, którego członkiem honorowym został w 1993 roku^[1]. Prowadził rubryki szachowe w „Dzienniku Bałtyckim” i „Banderze”, był korespondentem miesięcznika „Szachy”, prowadził jako trener szachowy zajęcia z młodzieżą. Był siedmiokrotnym szachowym mistrzem Marynarki Wojennej. Był również tłumaczem poezji: przekładał na język polski poezje Jewgienija Jewtuszenki, a na język rosyjski Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Za swą działalność został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

Bibliografia

• Zygmunt Kabat: Komandor Henryk Malinowski (1904-1995). Wspomnienie. „Bandera”. Grudzień 2006. ISSN 0209-1070.
• Jerzy Morgaś: Legenda „szachów wybrzeża”. „Bandera”. Styczeń 2010. ISSN 0209-1070.