Henryk Mikolasch

Henryk Mikolasch
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1872
Lwów

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1931
Tatarów

Zawód, zajęcie

artysta fotograf

Narodowość

polska

Henryk Mikolasch (ur. 9 grudnia 1872 we Lwowie, zm. 20 lipca 1931 w Tatarowie) – polski artysta fotograf i artysta malarz[1].

Życiorys

Był potomkiem znanych lwowskich aptekarzy, właścicieli największej lwowskiej apteki i drogerii „Pod Złotą Głową”[2] – Piotra i Karola Henryka, zrezygnował jednak z prowadzenia rodzinnego interesu i obie firmy sprzedał przed pierwszą wojną światową. Jako młody człowiek zainteresował się fotografią i tej właśnie pasji poświęcił swoją przyszłość. Fotografował od 12 roku życia. W dziedzinie fotografii był samoukiem[1].

Ukończył studia na Uniwersytecie Lwowskim, uwieńczone doktoratem z filozofii (farmakologia i chemia).

Był wykładowcą i kierownikiem Zakładu Fotografii przy Wydziale Ogólnym Politechniki Lwowskiej. Był pionierem polskiej sztuki fotograficznej, autorem wielu prac teoretycznych. Wykształcił wielu znakomitych polskich fotografów. Był jednym z pierwszych polskich fotografów, którzy wykonywali fotografie barwne (jest autorem słynnego zdjęcia z 1910 roku pod tytułem Dziewczynka z morelami).

W kręgu jego zainteresowań były różne dziedziny sztuki, m.in.:

Był wielokrotnym uczestnikiem wystaw fotograficznych w kraju i za granicą (przed I wojną światową ponad 20 wystaw), zdobywcą wielu nagród w tej dziedzinie. Do 1910 roku odznaczony na wystawach fotograficznych w Amsterdamie, Paryżu, Wiedniu, Londynie i Budapeszcie. Zdobył złoty medal na I Wielkiej Wystawie Słowiańskiej w Wieliczce (1903)

W latach 1921–1931 wykładał na Politechnice Lwowskiej, gdzie kierował Zakładem Fotografii. Prowadził zajęcia na wydziale inżynierii lądowej i wodnej oraz architektonicznym. Prowadził ćwiczenia z fotografii dokumentarnej i artystycznej, optyki fotograficznej, procesów chemicznych i pozytywowo-negatywowych, estetyki obrazów fotograficznych. Wprowadził technikę bromoleju do wykonywania pozytywów.

Pisał artykuły popularyzujące sztukę fotograficzną. Zawierały one wskazówki dotyczące sztuki fotografowania i uczyły techniki fotograficznej. Był autorem trzech opracowań z dziedziny fotografii:

  • Moja technika olejna i bromoolejna (1926),
  • Sztuka wywoływania zdjęć fotograficznych (1931)
  • Moja technika gumowa (1932 – wydana pośmiertnie).
  • Polskie słownictwo fotograficzne (wraz z Józefem Świtkowskim).
  • Album Fotografów Polskich (1905) z pracami fotografów-amatorów.

W 1903 został wybrany na prezesa pierwszego polskiego stowarzyszenia zrzeszającego fotografów – Klubu Miłośników Sztuki Fotograficznej (klub działał od 1891). Z jego inicjatywy Klub przekształcono w 1903 roku w Lwowskie Towarzystwo Fotograficzne, którego był honorowym prezesem. Był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Miłośników Fotografii w Warszawie, jednym z pierwszych pięciu członków Kapituły Seniorów Fotoklubu Polskiego. Z jego udziałem powstało czasopismo Wiadomości Fotograficzne. Był jurorem wielu wystaw fotograficznych, konstruktorem aparatów fotograficznych. Eksperymentował z technikami szlachetnymi. Popularyzował fotografię wśród młodzieży. Prowadził lekcje prywatne z zakresu fotografii i wykształcił wielu polskich artystów m.in. Janinę Mierzecką, Zbigniewa Bieniawskiego, Jana Neumana.

W 1910 został wybrany prezesem zarządu Galicyjskiego Towarzystwa Cyklistów i Motorzystów[3].

Wystawy indywidualne

  • 1926 Lwów
  • 1930 Lwów,
  • 1930 Warszawa,
  • 1932 Lwów – pośmiertna.

W 1973 roku w galerii Związku Polskich Artystów i Fotografików odbyła się wystawa Henryk Mikolasch i Jemu współcześni zorganizowana przez jego uczennicę Janinę Mierzecką.

Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Przypisy

  1. ↑ a b Henryk Mikolasch | Życie i twórczość | Artysta, Culture.pl [dostęp 2019-10-29] (ang.).
  2. ↑ Edward Zając: Szpital Powszechny w Sanoku (pol.). www.zozsanok.pl. [dostęp 2013-07-27]. (pdf) s. 32.
  3. ↑ Cykliści lwowscy. „Nowości Illustrowane”. Nr 16, s. 7, 16 kwietnia 1910. 

Bibliografia

  • Dawna fotografia lwowska 1839–1939, rozdział IX. Henryk Mikolasch: fotograf i dydaktyk; ISBN 966-7022-55-2
  • Aleksander Żakowicz – Henryk Mikolasch (1872–1931): fotograf i dydaktyk. TINTA. Wrocław 1998.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Henryk Mikolasch.jpg
Henryk Mikolasch