Henryk Niewiadomski (chemik)

Henryk Niewiadomski
Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1905
Brzeżany

Data i miejsce śmierci

29 maja 1992
Sopot

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia i technologia tłuszczów
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Doktorat

1935
Politechnika Lwowska

Profesura

1958

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Gdańska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy

Henryk Niewiadomski (ur. 22 lipca 1905 w Brzeżanach, zm. 29 maja 1992 w Sopocie) – polski inżynier chemik, profesor Politechniki Gdańskiej, prorektor do spraw nauki, twórca szkoły naukowej chemii i technologii tłuszczów, specjalista z chemii i technologii tłuszczów.

Absolwent Gimnazjum Państwowego w Zakopanem w 1923. Studia wyższe ukończył w 1927 na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej, uzyskując tytuł zawodowy inżyniera chemika. W 1927-1947 pracował w: Kopalni Soli Potasowych w Kałuszu – chemik zmianowy (1927-1930), Krochmalni Ziemniaczanej „Lubań” w Toruniu – kierownik laboratorium (1930-1931), Krochmalni Ryżowej w Zakładach Przemysłowo-Handlowych „Polska Chiozza” w Tczewie – kierownik-doradca techniczny, dyrektor (1931-1939; 1945-1947), Zrzeszenia Producentów Spirytusu w Krakowie – zbieracz ziół leczniczych, doradca techniczny (1939-1945).

Od 1945 mieszkał w Sopocie, pracując w Ministerstwie Aprowizacji i Handlu – przedstawiciel ministerstwa do spraw UNRRA, będąc dyrektorem technicznym: w 1945 Fabryki Przemysłu Tłuszczowego „Amada” w Gdańsku, wówczas odbudował przemysł tłuszczowy w Gdańsku, Gdyni i Nowym Dworze Gdańskim, Portowych Zakładów Przemysłu Olejarskiego i Tłuszczowego (1946-1949). W 1946 został doradcą technicznym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Tłuszczowego. Od 1947-1975 pracował na Politechnice Gdańskiej, pełniąc funkcje: w 1952-1954 i 1960-1966 prorektora do spraw nauki; w 1951-1952 prodziekana Wydziału Chemicznego, w 1949-1951 – kierownika Katedry Technologii Tłuszczów, a w 1951-1975 kierownika Katedry Chemii i Technologii Tłuszczów, a w 1969-1975 – dyrektora Instytutu Chemii i Technologii Organicznej i Żywnościowej, Zakładu Chemii i Technologii Tłuszczów.

W 1935 na Politechnice Lwowskiej na Wydziale Chemicznym uzyskał doktorat, na Politechnice Gdańskiej w 1949 został powołany na stanowisko zastępcy profesora, w 1954 na docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1958, tytuł profesora zwyczajnego w 1964. Był autorem lub współautorem 215 publikacji, z technologii tłuszczów w języku polskim i w językach obcych. Wśród nich 5 to samodzielne książki. Promotor 13 doktorów. Był autorem, współautorem wdrożeń, m.in.; w jego zespole skonstruowano pierwszy w Polsce chromatograf gazowy o wysokiej czułości.

Pełnił funkcję przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego Rady Naukowej Instytutu Przemysłu Tłuszczowego (1954-1975), Instytutu Przemysłu Tłuszczowego i Mięsnego (1975-1984), Rady Naukowej przy Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu (1957-1981). Stworzył szkołę naukową chemii i technologii tłuszczów, będąc pionierem na skalę europejską badania: oleju rzepakowego i zastosowania w procesie technologicznym, steroli, prac nad biosyntezą tłuszczów. Był członkiem wielu organizacji naukowych w kraju i zagranicą m.in.: przewodniczącym: Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN, International Society for Fat Research (prezes – 1960-1961), American Oil Chemist´s Society(korespondent na Polskę – 1970-1975), Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Otrzymał honorowe członkostwo Komitetu Technologii i Chemii Żywności PAN (1976).

Grób prof. Henryka Niewiadomskiego na Cmentarzu katolickim w Sopocie

Pochowany na cmentarzu katolickim w Sopocie (kwatera B4-J-1)[1].

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1956)
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)
  • Medal Chevreula (1967)
  • Medal Mikołaja Kopernika PAN (1985)
  • Nagroda I stopnia ministra szkolnictwa wyższego za osiągnięcia w: badaniach naukowych (1970), kształceniu kadry (1964)
  • Order Sztandaru Pracy II klasy (1972)
  • Order Sztandaru Pracy I klasy (1984)

Przypisy

Bibliografia

  • Prof. dr Henryk Niewiadomski (Życiorys i działalność naukowa), „Roczniki Technologii i Chemii Żywności”, t.XXII, z.2, 1972, s. 109-119
  • Siedemdziesiąt pięć lat Gdańskiego Towarzystwa Naukowego 1922-1997. Księga pamiątkowa, red. M. Latoszek. Gdańsk 1998
  • Politechnika Gdańska 1945-1970. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1970
  • Pionierzy Politechniki Gdańskiej, red. Z.Paszota, J.Rachoń, E.Wittbrodt, Gdańsk 2005
  • Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010, red. E. Klugmann-Radziemska, Gdańsk 2010
  • W. Zwierzykowski, Henryk Niewiadomski, Sprawozdania Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, t.19,1 I 1992-31 XII 1992, s.226-231,Gdańsk 1993

Media użyte na tej stronie

POL Order Sztandaru Pracy 1 klasy BAR.svg
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
Grób prof. Henryka Niewiadomskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Henryka Niewiadomskiego na Cmentarzu katolickim w Sopocie