Henryk Rajzman
| ||
| Państwo działania |  Polska | |
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1905 Sosnowiec | |
| Data i miejsce śmierci | 19 listopada 1983 Warszawa | |
| profesor nauk prawnych | ||
| Doktorat | 1948 Uniwersytet Jagielloński | |
| nauczyciel akademicki UMCS, prokurator Prokuratury Generalnej PRL | ||
Henryk Rajzman (ur. 1 stycznia 1905 w Sosnowcu, zm. 19 listopada 1983 w Warszawie)[1] – polski prawnik, prokurator, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, specjalista w zakresie prawa karnego.
Życiorys
Na podstawie rozprawy pt. Zdrada kraju w prawie polskim otrzymał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora[2]. Nadano mu stopień doktora habilitowanego oraz tytuł naukowy profesora nauk prawnych. Został nauczycielem akademickim Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Był prokuratorem Prokuratury Generalnej PRL[1].
Publikacje
- Zażalenie w procesie karnym (1959)
- Przegląd orzecznictwa sądu najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego (1967)
- Zdrada kraju w prawie polskim (1948)
- Kodeks karny : wyłączenie odpowiedzialności karnej (1970)
- Zagadnienia systematyki i przedmiotu zażalenia w polskim procesie karnym na tle porównawczym (1961)[2]
Przypisy
- ↑ a b Informacja o osobie. bj.uj.edu.pl. [dostęp 2018-01-06].
- ↑ a b Rajzman, Henryk (1905-1983). bn.org.pl. [dostęp 2019-01-06].
